Lubię czytać o II wojnie światowej, do tej pory zetknęłam się z wieloma bardzo różnymi historiami, ale tak niebywałej, dziwnej, wręcz nie do uwierzenia to jeszcze nie przeczytałam. Tytułową Maskotką jest pięcioletni chłopiec(Alex Kurzem), któremu cudem udało się przeżyć eksterminację ludności żydowskiej w białoruskiej wsi. Trafia w ręce łotewskich oddziałów SS, gdzie staje się maskotką batalionu będąc jednocześnie świadkiem zbrodni popełnianych przez żołnierzy. Chłopiec nie pamięta nic z okresu, w którym mieszkał z rodziną oprócz dwóch słów „Panok” i „Kojdanów”, nie wie jednak co one oznaczają.Przez całe życie ukrywał prawdę o sobie przed rodziną, dopiero dręczony wspomnieniami i brakiem swojej tożsamości, opowiada swoją historię dorosłemu synowi. Na podstawie dwóch zapamiętanych słów przez ojca, syn przeprowadza śledztwo. Otwierając kolejne drzwi do przeszłości ojca udaje się im w końcu rozszyfrować zagadkę. Na najważniejsze pytania zdołali odpowiedzieć, reszty zadowalających wyjaśnień nie udało się uzyskać. Wiarygodności całej historii dodają zamieszczone w książce dokumenty i zdjęcia, zrobione Alexowi w czasie wojny. Książka nie jest literaturą najwyższych lotów, pod względem pisarskim nie rzuca na kolana, ale wydarzenia w niej przedstawione zasługują na uwagę.

Lubię czytać o II wojnie światowej, do tej pory zetknęłam się z wieloma bardzo różnymi historiami, ale tak niebywałej, dziwnej, wręcz nie do uwierzenia to jeszcze nie przeczytałam. Tytułową Maskotką jest pięcioletni chłopiec(Alex Kurzem), któremu cudem udało się przeżyć eksterminację ludności żydowskiej w białoruskiej wsi. Trafia w ręce łotewskich oddziałów SS, gdzie staje...