Nie należy oceniać książki po okładce, ale w tym przypadku okładka jest przepiękna. Ta kobieta jest przepiękna, niezwykle przyciąga uwagę i wzbudza chęć przeczytania tej książki. Zachęciły mnie także dobre opinie na lc.
Zdobyłam tą książkę, zaczęłam czytać. Cóż, tematyka jest chyba wszystkim znana. Okupacja, getto, głód, bestialstwo, poniżenie, śmierć.... Wszystko jest tu bardzo szczegółowo opisane. Widać, że autor włożył sporo pracy w napisanie tej powieści. Ale mi bardzo przeszkadzał, raził mnie, zniechęcał język jakim jest napisana ta książka. Jakbym czytała sprawozdanie z jakiejś akcji, z zebrania. Przyznam się szczerze, że przez jakieś 2/3 książki czytałam ale miałam mało przyjemności z lektury. Jak dla mnie mało tam było emocji, czasami teksty były infantylne i totalnie nierealne. Ratuje tę powieść ostatnia część Z kart pamiętników. W końcu poczułam jakieś emocje.
To nie jest słaba książka. Nie jest też rewelacyjna. Jest dobra. Napisana poprawnie. Sama historia jest ciekawa, choć jak dla mnie rozwleczona. Można ją było streścić na 200 stronach.
Ale ogólnie polecam.

Nie należy oceniać książki po okładce, ale w tym przypadku okładka jest przepiękna. Ta kobieta jest przepiękna, niezwykle przyciąga uwagę i wzbudza chęć przeczytania tej książki. Zachęciły mnie także dobre opinie na lc.
Zdobyłam tą książkę, zaczęłam czytać. Cóż, tematyka jest chyba wszystkim znana. Okupacja, getto, głód, bestialstwo, poniżenie, śmierć.... Wszystko jest tu...