Zastanawialiście się kiedyś, co by się stało, gdyby ludzkość pewnego dnia porzuciła nowoczesne rozwiązania technologiczne? Ja czasami i zawsze dochodziłam do wniosku, że populacja gatunku homo sapiens zmniejszyłaby się o połowę, bo jak tu żyć bez technologii, albo co gorsza, Internetu? Taka wizja przyszłości rzadko kiedy jest stosowana, bo po co człowiek miałby porzucać te wspaniałe wynalazki, uznając je za "pomiot szatana"? Pani Emily Diamand w swojej debiutanckiej powieści dla młodzieży zaryzykowała i przedstawiła nam rzeczywistość roku 2216.

Lilly Melkun to trzynastoletnia dziewczynka. Mieszka w rybackiej wiosce, znajdującej się w Ostatnich Dziesięciu Hrabstwach, państwie, w którym żyją zbiegli Anglicy. Lilly ma poniekąd utrudnione życie w wiejskiej społeczności, ponieważ posiada pewien skarb - morskiego kota. To zwierzę jest bardzo cenne dla ludzi pływających po morzu i często jest przyczyną konfliktów. Po jednej z wypraw łowieckich, dziewczynka wraca do wioski i z przerażeniem odkrywa, że została ona napadnięta przez drapieżców, ludzi, którzy nie znają litości. Porwali oni Aleksandrę Randall, córkę premiera, która wówczas przebywała u swojej ciotki. Kiedy niemalże wszyscy mężczyźni i chłopcy zostają zwerbowani do wojska, Lilly postanawia zapobiec wojnie, poprzez kradzież pewnego klejnotu. Ma on być okupem za Aleksandrę Randall. Czy trzynastolatce uda się przekonać drapieżców do zmiany zdania?

Do tej książki musiałam podejść, patrząc na nią z lekka bardziej pobłażliwie. Jest to bowiem powieść dla bardzo młodej młodzieży, a ja, jako, że z wieku nastoletniego wychodzę, powinnam dostosować się do typu odbiorcy, do jakiego jest skierowana. I nieźle się przy lekturze ubawiłam. Pani Diamand stworzyła świat oryginalny i w miarę prosty. Postacie są białe i czarne, czyli podobne do tego, jak zazwyczaj dzieci postrzegają rzeczywistość. Język, jakim napisana jest powieść, jest prosty i klarowny, czasami nawet zbyt kolokwialny. Jednakże nie powinno to przeszkadzać czytelnikom w wieku Lilly. Mi również z czasem ten mankament przestał przeszkadzać.

Powieść ma dwóch narratorów - Lilly oraz Zepha, syna "króla" drapieżców. Nie mają oni co prawda zbyt skomplikowanych charakterów, jednakże oboje można polubić. Akcja płynie bardzo wartko i książkę kończy się w jeden wieczór, o dziwo, chcąc więcej. Już dawno lektura przeznaczona dla młodzieży w wieku 12+ tak mną nie zachwyciła. Kto by pomyślał, że jeszcze zdołam polubić książkę dla młodszych ode mnie?

Mogłabym na upartego wytknąć wady, jednakże byłyby to uwagi godne wytrawnego czytelnika, który niejedno w powieściach spotkał. Tę książkę należy traktować z lekkim przymrużeniem oka. Dlaczego? Okup drapieżców to jedna z tych powieści, które swoją historią mogą zachęcić młodszych do czytania. Pewien kolokwializm oraz szybka akcja z pewnością nie zanudzą wybrednej młodzieży. Jeżeli więc szukacie jakiegoś prezentu książkowego dla osobnika w wieku lat trzynastu, z czystym sumieniem mogę Wam polecić tę pozycję. Ponadto napomknę, że starsi również odnajdą się w tej oryginalnej powieści...

swiatyzpolki.blogspot.com

Zastanawialiście się kiedyś, co by się stało, gdyby ludzkość pewnego dnia porzuciła nowoczesne rozwiązania technologiczne? Ja czasami i zawsze dochodziłam do wniosku, że populacja gatunku homo sapiens zmniejszyłaby się o połowę, bo jak tu żyć bez technologii, albo co gorsza, Internetu? Taka wizja przyszłości rzadko kiedy jest stosowana, bo po co człowiek miałby porzucać te...