Druga tom niesamowitej powieści "Okup Drapieżców". Naprawdę dziwię się, że tak ciekawą, pełną opisów i fantazji książkę napisała osoba w tak młodym wieku! Główna bohaterka stara się uratować małą Lexy, Zepha i co może się wydawać dziwne-swojego przyjaciela PSAI, który jest bardzo rozwiniętym komputerem. Tak właściwie to dzięki pomocy tego sprzętu dzieci ocaliły Londyn i wstrzymały wojnę między Anglikami i Drapieżcami.
Naprawdę warte przeczytania! :)

Druga tom niesamowitej powieści "Okup Drapieżców". Naprawdę dziwię się, że tak ciekawą, pełną opisów i fantazji książkę napisała osoba w tak młodym wieku! Główna bohaterka stara się uratować małą Lexy, Zepha i co może się wydawać dziwne-swojego przyjaciela PSAI, który jest bardzo rozwiniętym komputerem. Tak właściwie to dzięki pomocy tego sprzętu dzieci ocaliły Londyn i...

Nie oceniam tej książki ponieważ nie jestem w stanie dobrnąć do końca. Książka wydaje mi się nudna jak flaki z olejem i ciągnie jak świeża guma do żucia przyklejona do palców. Kiedy chciałam poczytać i wiedziałam, że czytam właśnie to automatycznie odpychało mnie od czytania, ale jako iż książki całej nie dałam rady przeczytać nie oceniam jej, lecz znajduje się na półce przeczytane, gdyż już na pewno do niej nie wrócę. Pierwsza książka, której nie dałam rady... Ale ogólna wizja przyszłego świata bardzo fajna, szkoda tylko, że autorka, jak dla mnie, nie potrafiła ciekawie pociągnąć tego tematu.

Nie oceniam tej książki ponieważ nie jestem w stanie dobrnąć do końca. Książka wydaje mi się nudna jak flaki z olejem i ciągnie jak świeża guma do żucia przyklejona do palców. Kiedy chciałam poczytać i wiedziałam, że czytam właśnie to automatycznie odpychało mnie od czytania, ale jako iż książki całej nie dałam rady przeczytać nie oceniam jej, lecz znajduje się na półce...

Jedna z moich ulubionych książek. Czyta się ją bardzo szybko, jest ciekawa i pisana zrozumiałym językiem. :)

Jedna z moich ulubionych książek. Czyta się ją bardzo szybko, jest ciekawa i pisana zrozumiałym językiem. :)

Co tutaj dużo mówić-niesamowite nawiązanie do pierwszej części cyklu pt. ''Okup drapieżców''. Żywa akcja, bohaterowie których nie da się nie lubić jak i są tacy których chciało by się uderzyć w szczękę za to co robią. Taką negatywną postacią na pewno jest premier Randall- bezwzględny nawet dla swojej córki, której nie widział od dwóch miesięcy.
Dużym plusem powieści mogą być niezwykłe opisy animacji wyświetlanych przez PSAI- robi to duże wrażenie na czytelniku jak i bardzo pobudza jego wyobraźnię.
Książka jak dla mnie była rewelacyjna, łatwo się czyta ze względu na prosty język, duże litery i super akcję. Polecam

Co tutaj dużo mówić-niesamowite nawiązanie do pierwszej części cyklu pt. ''Okup drapieżców''. Żywa akcja, bohaterowie których nie da się nie lubić jak i są tacy których chciało by się uderzyć w szczękę za to co robią. Taką negatywną postacią na pewno jest premier Randall- bezwzględny nawet dla swojej córki, której nie widział od dwóch miesięcy.
Dużym plusem powieści mogą...

Doskonała kontynuacją.

Doskonała kontynuacją.

Z pewnością każdy człowiek zastanawiał się kiedyś jak będzie wyglądać świat za kilka, kilkanaście, kilkadziesiąt lat. Coraz częściej swoje podejrzenia, wyobrażenia, wizje przyszłości świata przedstawiają nam autorzy w swoich książkach. Temat z pewnością bardzo interesujący, ciekawy, a zwłaszcza nieograniczony żadnymi kryteriami. Bo to po prostu jest wyobraźnia. Ale ile można? Zostało wydanych już tyle książek o tej tematyce… Tym razem jednak Emily Diamand w swojej powieści pt. „Dzieci potopu” pokazała całkiem inny świat. Świat zatopionej Anglii…

Jest rok 2216, zatopiona Anglia. Świat jest zupełnie inny od tego przed Upadkiem. Londyn to miasto biedaków. Ludzie żyją jak zwierzęta w okropnych warunkach. Mocarstwem stała się Większa Szkocja dyktując swoje rządy całej ludności. A na wodach żyją niebezpieczni drapieżcy tocząc wojny pomiędzy swoimi rodzinami. Lily Melkun razem z córką premiera – Lexy oraz niezawodnym kotem żeglują po wodach zatopionej Anglii w poszukiwaniu sposobu na ocalenie ich przyjaciela… komputera – PSAI. Potrzebuje on pomocy technicznej i naładowania baterii. Tymczasem Zeph – nowy szef rodziny Angel Isling – toczy walkę o władzę ze swoim bratem Robą. Niebezpieczeństwo grozi mu również ze strony innych rodzin, które chcą ostatecznie zniszczyć rodzinę chłopca. Jak potoczą się losy przyjaciół, w tym pełnym niebezpieczeństw świecie?

Tak jak już wspomniałam wcześniej, Emily Diamand wykreowała całkiem inny świat od tych znanych nam dotychczas. Nigdy jeszcze nie spotkałam się z zatopioną Anglią w książkach. Pomysł ciekawy, ale czy wykorzystany? Jak najbardziej tak! Autorce udało się wykorzystać swoją wyobraźnię i stworzyć świat, który wręcz hipnotyzuje czytelnika. Jeżeli już o tym mowa, to według mnie książka jest bardziej skierowana do młodszych odbiorców. Pomysł jak najbardziej ciekawy, jednakże wszystkie sytuacje, zdarzenia były bardzo proste, mało rozwinięte – idealne dla dziecka. Bohaterowie to jeszcze dzieci, nawet nie nastolatki, więc ich przygody nie były dla mnie aż tak interesujące. Chociaż z pewnością komuś młodszemu z pewnością by się spodobały.

Skoro, więc jest to książka dla dzieci, powinna zostać ona również w ten sposób napisana. I tak też jest. Autorka posługuje się prostym, mało wymagającym językiem, jednocześnie jest ona na tyle zajmujący, że podsyca ciekawość czytelnika. Muszę przyznać, że Emily Diamand napisała tą książkę bardzo dobrze. Stworzyła ona historię bohaterów tak, aby czytelnik nie miał czasu na nudę. Zdarzenia płynnie i dynamicznie następują po sobie nie karząc tym samym czekać czytelnikowi na chwile napięcia i emocji. Czytanie i zrozumienie powieści z pewnością ułatwia również narracja. Poprowadzona raz z punktu widzenia Zepcha, raz z Lily daje nam świetne spojrzenie na całą historię.

Bohaterowie powieści tworzą jej główny atut. Lily i Zeph to postaci bardzo bardzo brawne i dynamiczne. Widać ich zdecydowaną zmianę pomiędzy pierwszą a drugą częścią. Oboje są bardziej dojrzalsi, odważniejsi i pewniejsi w swoich decyzjach. Pozostali bohaterowie również zostali bardzo barwnie wykreowani. Najbardziej spodobała mi się postać komputera PSAI. Zawsze miał coś do powiedzenia. Czasami mało mądrego, ale śmiesznego.

Podsumowując, „Dzieci potopu” to jak sama nazwa wskazuje, to książka dla młodszych czytelników. Jednakże nie jest przez to wcale gorsza od książek dla młodzieży i może się komuś starszemu spodobać. Polecam tym, którzy szukają ciekawych wizji przyszłości świata.

Z pewnością każdy człowiek zastanawiał się kiedyś jak będzie wyglądać świat za kilka, kilkanaście, kilkadziesiąt lat. Coraz częściej swoje podejrzenia, wyobrażenia, wizje przyszłości świata przedstawiają nam autorzy w swoich książkach. Temat z pewnością bardzo interesujący, ciekawy, a zwłaszcza nieograniczony żadnymi kryteriami. Bo to po prostu jest wyobraźnia. Ale ile...

W "Okupie drapieżców" Emily Diamand roztoczyła przed nami swoją wizję świata na rok 2216, w której większość lądu znalazła się pod wodą, a nad powierzchnią znajdowały się Ostatnie Dziesięć Hrabstw pod panowaniem anglików, Większa Szkocja i Rodziny Drapieżców. Ludzie wierzyli, że do Upadku doprowadziła technologia, więc żyją w strachu przed nią. Jednak nie wszyscy. Niektórzy za wszelką cenę pragną zdobyć ostatni działający plutter, który należy do młodej angielskiej rybaczki Lilly. Efektem walk o komputer była przyjaźń, która narodziła się między Lilly i Zephem, a także głową i Lexy, którą Lilly uratowała z rąk drapieżców.

"Dzieci potopu" rozpoczynają się w momencie prób ucieczki Lilly i Lexy z czarnych wód należących do Rodzin. Nie wychodzi im to za dobrze, jednak z pomocą przychodzi szkocka badaczka, która całe życie poświęciła nauce technologii. Zabiera dziewczynki, kota i głowę do Cambridge, gdzie powinny w końcu być bezpieczne, a plutter otrzymałby w końcu należytą opiekę techniczną. Niestety i tu czekają ich niespodzianki, gdyż zjawia się ich stara znajoma, a przy okazji przypadkowo zostaje uruchomiony SBN - System Bezpieczeństwa Narodowego. W między czasie w Angel Isling nie dzieje się najlepiej, gdyż pozostałe rodziny próbują podzielić ją między siebie. Dodatkowo pozycja Zepha, jako szefa rodziny jest podważana przez Robę. Na plan wysuwa się rada rodzin, która ostatecznie stawia im ultimatum: albo doprowadzą ich do pluttera albo cała ich Rodzina zostanie wymordowana lub zmieniona w niewolników. Suma sumarum Zeph znalazł się w ciężkiej sytuacji, w której albo zdradzi rodzinę albo przyjaciół.

Akcja cyklu ani na chwilę nie zwolniła, a nawet odrobinę przyśpieszyła. Emily Diamand nie pozwala nam się nudzić nawet przez chwilę przez nieustanne zwroty akcji i zaskakujące rozwiązania. Mimo natłoku przygód, fabuła jest klarowna i nie sposób się w niej pogubić. W dalszym ciągu wydarzenia są przedstawione z dwóch perspektyw: Lilly i Zepha. Relacja tej dwójki bohaterów jest pogmatwana i przyznam, że liczyłam na jej rozwinięcie. Co do samej konstrukcji bohaterów nie mogę narzekać. Właściwie nie wiele się zmienili od czasów pierwszej części, jedynie trochę dojrzeli, a Lilly odrobinę zmądrzała, co wyszło jej na zdrowie. Ogólnie rzecz ujmując bohaterowie są sprytni, zaradni i dobrze wykreowani. Najbardziej urzekający jest kot morski, który swoją intuicją, inteligencją i odwagą przebija pozostałe postacie razem wzięte.

„Dzieci potopu" z pewnością zasługują na naszą uwagę i czas, bo są kawałem porządnej literatury przygodowej, która umili czas nie tylko młodzieży, ale także dorosłym czytelnikom, którzy dadzą się wciągnąć w ten niesamowicie zaskakujący świat.

W "Okupie drapieżców" Emily Diamand roztoczyła przed nami swoją wizję świata na rok 2216, w której większość lądu znalazła się pod wodą, a nad powierzchnią znajdowały się Ostatnie Dziesięć Hrabstw pod panowaniem anglików, Większa Szkocja i Rodziny Drapieżców. Ludzie wierzyli, że do Upadku doprowadziła technologia, więc żyją w strachu przed nią. Jednak nie wszyscy. Niektórzy...

Kilka tygodniu temu miałam przyjemność zapoznania się z twórczością Emily Diamand, która jest autorką wspaniałej serii. Gdy czytałam ''Okup drapieżców'' byłam zachwycona stylem jakim posługuje się autorka. Umiejętnie przedstawia historię zalanego Londynu, który jest niewątpliwie ciekawym i intrygującym tematem. Miałam pewne obawy wobec drugiego tomu. Bałam się, że autorka nie utrzyma tak wysokiego poziomu i przygoda Lily może nie być już tak wciągająca. Bardzo się myliłam ponieważ druga część jest tak samo interesująca jak jej poprzedniczka.

Kolejny raz przenosimy się do zatopionej Anglii roku 2216. Wszystko wygląda inaczej- Londyn stał się miastem biedaków. Nastoletnia Lily Melkun w pierwszym tomie jej przygód musiała uratować córkę premiera z rąk oprawców i zapewnić wolność sobie oraz przyjaciołom. Ponownie musi wykazać się sprytem i inteligencją ponieważ jeden z nielicznym komputerów, które przetrwały- PSAI potrzebuje natychmiastowej pomocy. Nie wiadomo również w jaki sposób potoczą się losy Lexy, którą ojciec wciąż szuka i nie może zrozumieć dlaczego jego córka uciekła z biedną rybaczką. Tymczasem Zeph stał się nowym szefem swojej rodziny, Angel Isling. Jednak boi się ultimatum, które mu postanowiono. Musi bowiem dostarczyć radzie komputer co wiąże się ze zdradę przyjaciółki- Lily. Jeśli nie wywiąże się z tego cała jego rodzina zginie- każdy człowiek Angel Isling.

Emily Diamand kolejny raz przeniosła mnie w przyszłość. Mogłam przeżywać przygody razem ze sprytną Lily oraz jej przyjaciółmi. Autorka umiejętnie przedstawia wszystkie wydarzenia dzięki czemu książka jest bardzo ciekawa. Bohaterowie są świetnie wykreowani o intrygujących charakterach. Czternastoletnia Lily jest bardzo sympatyczną postacią więc nie sposób jej nie lubić.

Muszę przyznać, że Emily miała bardzo oryginalny pomysł na swoje książki i w pełni je wykorzystała. Po przeczytaniu obu części mogę wywnioskować, iż autorka ma bardzo bujną wyobraźnie co jest oczywiście pozytywną zaletą. Świetnie posługuje się piórem co widać już po przeczytaniu kilku stron. Powieść niesamowicie wciąga i dzięki niej możemy choć na chwilę oderwać się od rzeczywistości.

Często zastanawiam się jak świat będzie wyglądał za kilka set lat. Przeważnie moje wyobrażenia idą w kierunku, że technologia będzie bardzo rozwinięta. Jednak Emily Diamond swoje wyobrażenia przedstawiła w formie książki gdzie przetrwało zaledwie kilka komputerów. Anglia jest według mnie pięknym państwem i nie wyobrażam sobie żeby kiedyś zostało zalane,a mieszkający tam ludzie byli biedakami. Spędziłam tam ponad miesiąc na wakacjach i ta wizja, którą przedstawiła autorka nie mieści mi się w głowie co jest bardzo intrygujące.

Oprawa graficzna książki jest rewelacyjna. Śliczna okładka, która dokładnie oddaje klimat książce oraz duża czcionka dzięki czemu książkę czyta się o wiele szybciej. ''Dzieci potopu'' polecam głównie osobą, które już zapoznały się z wcześniejsza przygodą Lily Melkun. Książka na prawdę warta uwagi..polecam! :)

Kilka tygodniu temu miałam przyjemność zapoznania się z twórczością Emily Diamand, która jest autorką wspaniałej serii. Gdy czytałam ''Okup drapieżców'' byłam zachwycona stylem jakim posługuje się autorka. Umiejętnie przedstawia historię zalanego Londynu, który jest niewątpliwie ciekawym i intrygującym tematem. Miałam pewne obawy wobec drugiego tomu. Bałam się, że autorka...

Pierwszy raz spotkałam się z twórczością tej autorki przy "Okupie drapieżców". "Dzieci potopu" to dalszy ciąg przygód bohaterów "Okupu...". Tym razem Lilly, Lexy i wierny kot morski podróżują po niebezpiecznych wodach szukając sposobu na ocalenie swojego przyjaciela... komputera PSAI. Potrzebuje on pomocy technicznej i naładowania baterii. Po drodze wpadają na drapieżców, jednak ocala ich nieznajoma profesor z Większej Szkocji i tamże ich zabiera. Niestety, wkrótce i stamtąd dziewczyny muszą uciekać. Czy znajdą bezpiecznie miejsce? Czy zdołają ocalić PSAI?

Tymczasem Zeph stał się nowym szefem swojej rodziny, Angel Isling. Nie jest jednak akceptowany przez brata, Robę, który wciąż zarzuca mu zdradę. Dodatkowo wyspy są atakowane przez inne rodziny, które upatrują w Angel Isling, osłabionej przez utratę starego szefa, łatwy kąsek do zdobycia. Jednak największym strachem napawa Zepha fakt, że ostatecznie postawiono mu ultimatum - obroni swoją rodzinę jeśli dostarczy Radzie komputer (a więc zdradzi Lilly) inaczej zginie cała jego rodzina - a więc każdy człowiek Angel Isling, od starców po niemowlęta.

Książka jest pełna niespodzianek i dylematów. Lilly boi się o Lexi i chce zapewnić jej bezpieczeństwo, a ratowanie PSAI wpędzi ich wprost w łapy drapieżców. Zeph rozdarty jest między przyjaźnią do Lilly a ochroną Angel Isling. Tym razem jest mniej pływania po morzu, a więcej technologii, a akcja koncentruje się ostatecznie na Londynie, gdzie czeka na nas najwięcej niespodzianek. Narracja oczywiście z punktu widzenia dwóch osób, pierwszoosobowa i w rzadko występującym w książkach czasie teraźniejszym. W przedstawionej przyszłości ważna jest walka o godne życie i honor, ale też autorka ukazuje przyjaźń, nie tylko międzyludzką, ale również z komputerem, a także poświęcenie i wzajemne zaufanie. Obserwujemy przemianę bohaterów - Lexi z małej, wystraszonej dziewczynki powoli zmienia się w osobę, która wie czego chce i nie boi przeciwstawić się ojcu, dostrzegając jego wady. Zahartowało ją porwanie, umocniła przyjaźń z Lilly i Zephem. Podziwiam jej upór i determinację. Także Zeph stopniowo przechodzi zmiany. Zaczęło się od wspólnych przygód w tomie pierwszym, jednak teraz chłopak jeszcze bardziej dostrzega, że nie można mierzyć wszystkich jedną miarą. Nie wszyscy "Angole" są warci jedynie, by ich zamordować i zniewolić - ostatecznie dla Lilly i Lexi jest w stanie wiele poświęcić... Zaczyna rozumieć szacunek i honor w zakresie większym niż tylko dla własnej rodziny.

Książkę polecam osobom, które lubią książki o przyszłości, ale też o przyjaźni i przygodach. Dla młodszych i starszych, każdy znajdzie coś dla siebie.

Pierwszy raz spotkałam się z twórczością tej autorki przy "Okupie drapieżców". "Dzieci potopu" to dalszy ciąg przygód bohaterów "Okupu...". Tym razem Lilly, Lexy i wierny kot morski podróżują po niebezpiecznych wodach szukając sposobu na ocalenie swojego przyjaciela... komputera PSAI. Potrzebuje on pomocy technicznej i naładowania baterii. Po drodze wpadają na drapieżców,...