Akcja powieści Łukjanienki tym razem nie toczy się w alternatywnym świecie. Przynajmniej nie na pierwszy rzut oka. Główny bohater ma zwykły dom, komputer, pracę. Może spędza w niej za dużo czasu, podobnie jak przed komputerem. Skąd my to znamy? Tam jednak zaczynają się schody, bo zamiast znanego wszystkim internetu komputer ten, jak wszystkie inne zresztą, łączy się z Głębią - systemem (Siecią? Światem?) pozwalającym na odczuwanie wszystkimi zmysłami, do tego stopnia, że typowy człowiek nie jest w stanie odróżnić jej od rzeczywistości i samodzielnie powrócić do realnego świata. Oczywiście są wyjątki - nurkowie, a do nich należy nasz bohater, swobodnie pokonują bariery nieprzekraczalne dla zwykłych śmiertelników, dzięki czemu są prawdziwymi władcami Głębi. Do czasu...
Jak zwykle świat przedstawiony przez Sergieja Łukjanienkę jest bardzo dopracowany i logiczny. Fabuła również jest konsekwentna, aż przez moment nie miałem ochoty powiedzieć: ,,Ale jak to? Przecież to bez sensu". Nie oznacza to bynajmniej że jest przewidywalna - o nie, w jej trakcie napotykamy wiele zwrotów akcji, a zakończenie jest tak przewrotne, że w pełni można je zrozumieć dopiero po przeczytaniu drugiego tomu powieści. Jest to pozycja z pewnością na czasie, dotykająca problemów uzależnień od internetu i bezpieczeństwa w sieci, choć w paru miejscach rzeczywistość już wyprzedziła fikcję, np. gdy w drugim tomie jeden z bohaterów próbujący kupić za prawdziwe pieniądze przedmiot potrzebny do ukończenia misji zostaje uznany za wariata. Kto wie, może za parę lat ,,Labirynt odbić" nie będzie już należał do gatunku fantastyki?

Akcja powieści Łukjanienki tym razem nie toczy się w alternatywnym świecie. Przynajmniej nie na pierwszy rzut oka. Główny bohater ma zwykły dom, komputer, pracę. Może spędza w niej za dużo czasu, podobnie jak przed komputerem. Skąd my to znamy? Tam jednak zaczynają się schody, bo zamiast znanego wszystkim internetu komputer ten, jak wszystkie inne zresztą, łączy się z...