Christie jest mistrzynią kryminałów i nikt nigdy jej tego tytułu nie odbierze. Należy także do grona moich ulubionych pisarzy i jest pośród nich jedyną kobietą. Cokolwiek napisze, zawsze jest to opowieść niezwykła i w napięciu trzymająca. Tak było i z "Tajemnicą Bladego Konia".

Muszę przyznać, że przyzwyczajam się do bohaterów. Uwielbiam Poirota, pokochałam panią Marple i trudno było mi się rozstać z bezpiecznym kręgiem znajomych na rzecz całkiem nowych postaci. Ale ta zmiana przeszła całkiem bezboleśnie i zdążyłam już przywiązać się do pewnej rudowłosej bohaterki tego kryminału. I do końca ściskałam kciuki, by dziewczyna przeżyła. Bo ryzyko było przecież ogromne!

Skoro mamy kryminał, to mamy także morderstwo. Oczywiście z zimną krwią, chociaż niezaplanowane. Ksiądz, który oddał ostatnią posługę umierającej kobiecie, ginie od ciosu w głowę. W bucie jego policja znajduje tajemniczą listę nazwisk. I tak oto rozpoczyna się gra. Z wiarą w nadprzyrodzone zjawiska i moce, a także z mordercą, który wykazał się ogromną inteligencją, a na szczęście dla wymiaru sprawiedliwości - również zbytnią pewnością siebie i pychą.

Chociaż narratorzy pierwszoosobowi nie są moim ulubionym zabiegiem stylistycznym, zdążyłam się już do tego u Christie przyzwyczaić. Przecież historie Poirota opowiada jakże barwnie Hastings, ma cherie! I, jak Hastings mnie irytuje niemożebnie, tak tutaj nasz narrator zdobył sobie moją sympatię już na samym początku. A kiedy zapałał cieplejszym uczuciem do pewnej młodej damy, nie było bata, by moja sympatia gdzieś wyparowała.

Oczywiście, jak to zwykle u Christie bywa, nie sposób odgadnąć sprawcy, nim sama autorka nie zdecyduje się go nam przedstawić! I znowu mnie królowa kryminałów zaskoczyła!

Na koniec tylko dodam, że czyta się szybko, fabuła jest intrygująca i wciągająca, a postacie jak zwykle - kolorowe, sympatyczne i niesympatyczne, ale zawsze ciekawe. Polecam.

Christie jest mistrzynią kryminałów i nikt nigdy jej tego tytułu nie odbierze. Należy także do grona moich ulubionych pisarzy i jest pośród nich jedyną kobietą. Cokolwiek napisze, zawsze jest to opowieść niezwykła i w napięciu trzymająca. Tak było i z "Tajemnicą Bladego Konia".

Muszę przyznać, że przyzwyczajam się do bohaterów. Uwielbiam Poirota, pokochałam panią Marple i...