To dla mnie ostatnia z książek napisanych przez Agathę Christie pod pseudonimem Mary Westmacott. Muszę przyznać, że miały one różny poziom - od "Córka jest córką" z niezwykle irytującymi bohaterami, po "Samotną", która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie.

"Chleb olbrzyma" ma ciekawą fabułę i mówi o ciekawych zagadnieniach. Podobało mi się wnikliwe spojrzenie autorki na tak różne motywacje życiowe ludzi zwłaszcza młodych. Trudne wybory, których trzeba dokonywać, kompromisy, to ile człowiek jest w stanie poświęcić by realizować własne marzenia.

Polubiłam Jane za wielokrotne próby uzmysłowienia zarówno Vernonowi jak i Nell, że życie to nie bajka i nie dostosuje się do niczyich wyobrażeń ot tak. Niestety właśnie główny bohater jest najsłabszą stroną powieści. Nie sposób go polubić ani się z nim utożsamić. Bardzo irytująca postać, która chyba na żadnych etapie swojego życia nie ma pojęcia czego tak naprawdę chce, choć tak naprawdę myśli tylko o sobie.

Momentami męczyłam się podczas czytania. Niektóre fragmenty, jak np. dzieciństwo Vernona, były przegadane i nudne. Za postaci Jane i Sebastiana dałam gwiazdkę więcej.
5/10.

To dla mnie ostatnia z książek napisanych przez Agathę Christie pod pseudonimem Mary Westmacott. Muszę przyznać, że miały one różny poziom - od "Córka jest córką" z niezwykle irytującymi bohaterami, po "Samotną", która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie.

"Chleb olbrzyma" ma ciekawą fabułę i mówi o ciekawych zagadnieniach. Podobało mi się wnikliwe spojrzenie autorki na...