Chcąc być łaskawym dla Guy`a N. Smitha wmawiam sobie, że na pewno tłumacz „Hien” dołożył swoją cegiełkę do tego, że ta książeczka jest taka kiepska. Zdaję sobie jednocześnie sprawę z tego, iż może w tym w ogóle prawdy nie być, a moją postawę kreuje wyłącznie sympatia do tanich horrorów z najniższej księgarnianej półki.

Myślę, że gdyby zostawić z tej książki tylko główną oś fabularną, to można by zrobić z tego strawny horror klasy „B”. Opisane jednym, krótkim akapitem, czy czasem wręcz – jednym zdaniem sceny zyskałyby dzięki obrazowi trochę barw, ruchu, szczegółów po prostu. Wyszłoby to historii na pewno na dobre, bo zamknięcie w równoważniku zdań sceny morderstwa, dobre dla książkowego horroru nie jest. Oprócz ascetycznej maniery, kolejną rzeczą, która mnie irytuje są fabularne wycieczki autora w bok, zupełnie ni z gruchy, ni z pietruchy. Chyba są po to, żeby pokazać trochę latających wnętrzności, albo seksu. Niestety obrazki są marne i zupełnie nie spełniają współczesnych standardów.

Mimo wszystko nie zrezygnuję z czytania Smitha. Choelrny sentyment mam do jego dzieł. Był jednym z pionierów horroru na polskim rynku wydawniczym, nie zapomnę mu tego.

Chcąc być łaskawym dla Guy`a N. Smitha wmawiam sobie, że na pewno tłumacz „Hien” dołożył swoją cegiełkę do tego, że ta książeczka jest taka kiepska. Zdaję sobie jednocześnie sprawę z tego, iż może w tym w ogóle prawdy nie być, a moją postawę kreuje wyłącznie sympatia do tanich horrorów z najniższej księgarnianej półki.

Myślę, że gdyby zostawić z tej książki tylko główną oś...