Gdyby autor na siłę nie próbował pokazać, jak bardzo on ma rację to byłaby to pozycja godna najwyższej uwagi.
Krótko i na temat - dlaczego ten pan jest fałszywym zerem z którego nie powinno się słuchać? Przypomnę tym którzy czytali ( O ZGROZO!!!) z uwagą ( COOOO !??) - na początku autor powiedział mniej więcej "wcale nie trzeba znać biografii pisarza aby lepiej zrozumieć jego utwór" - czytanie biografii było dla niego kolejną zbyt wymagającą lekturą, więc podważał nieprzyjemny pogląd aby nie wyjść na leniucha (popierał to między innymi słowami Prousta który mówił, że podczas pisania wypowiada się nie "on sam" tylko jakaś inna "wersja jego samego" )
Natomiast pod koniec książki, gdzie przytacza przykłady, pisze o tym, jak jakiś facet rozmawia z komputerem (ten później okazał się człowiekiem) i krytykuje swojego kolegę z uniwersytetu, jakoby on nie zasłużył na jakąś tam nagrodę. I NAGLE OKAZUJE SIĘ, ŻE ON MOŻE WYDAWAĆ OPINIĘ O KSIĄŻCE GDY ZNA AUTORA I TO NA SAMEJ PODSTAWIE OPINII O CZŁOWIEKU = innymi słowy, jeśli chodzi o czytanie czegoś więcej to nie trzeba nic wiedzieć o autorze ale jeśli można czytać mniej (co mu pasuje) to wręcz wskazane jest wydawanie opinii o książkach na podstawie tego co myślimy o samym pisarze = ten pan naciąga argumenty tak żeby poprzeć swoją tezę i ma to gdzieś, że one wzajemnie się wykluczają.
Takich zabawnych absurdów w książce jest o wiele więcej, więc nie ma sensu ich wypisywać - "kto ma uszy niechaj słucha" i sam się dowie.
Najzabawniejsze jest fakt, jak autor argumentuje "ostatecznie" swoją tezę, że nie trzeba czytać aby coś o książce mówić (czyli jakby wiedzieć). OTÓŻ jeśli inni o niej mówią do nas to my coś się o takiej pozycji dowiadujemy i możemy co nieco sobie wyobrazić. I to doskonale widać w jaki sposób został napisany ten esej. 90% to przytaczanie słów innych ludzi - żeby wyglądało mądrzej. "Hmm napiszę coś o psychologii to przytoczę Freuda...." a potem przedstawił poglądy innych ludzi np. Oskara Wilde. Doskonale widać co robi z ludzi wyrabianie opinii na podstawie jakiś skrótowców.

Gdyby autor na siłę nie próbował pokazać, jak bardzo on ma rację to byłaby to pozycja godna najwyższej uwagi.
Krótko i na temat - dlaczego ten pan jest fałszywym zerem z którego nie powinno się słuchać? Przypomnę tym którzy czytali ( O ZGROZO!!!) z uwagą ( COOOO !??) - na początku autor powiedział mniej więcej "wcale nie trzeba znać biografii pisarza aby lepiej zrozumieć...