Fluke. Po prostu Fluke.
Pierwsze moje doświadczenie z nim to familijny film, który niby przypadkiem trafił w moje ręce. Byłam wtedy jeszcze dzieckiem, ale doskonale rozumiałam i przesłanie jak i cała historię filmu. Przepłakałam długie godziny i wylałam hektolitry łez.. Do filmu zawsze żywiłam sentymentalne odczucia i do dziś zajmuje on miejsce w moim sercu...
Jakże się zdziwiłam gdy okazało się że film jest po prostu ekranizacją. Zaczęłam więc namiętnie poszukiwać książki...
W oszołomienie wprowadził mnie fakt, że autorem jest James Herbert, którego znam z krwawych i złowieszczych horrorów.. i co się okazuję?? Fluke-postać jak dla mnie o ciepłym, szczerozłotym sercu, zaklętym w ciele uroczego psiaka, znajduję się w każdym miejscu, w każdej księgarni i bibliotece, na półce z horrorami, thillerami i równie krwiożerczymi lekturami. Nie mogłam się otrząsnąć. Okładka, przywodzi na myśl, złego, żadnego krwi wilka niż pełnego ciepłych emocji mieszańca z wielkiego miasta.. Fluke i Horror??? Nie wierzyłam! Przecież to był film familijny...
zaczęłam się zastanawiać, czy aby książka nie była tylko delikatnym zarysem.. O to kochający mąż i ojciec, właściciel wielkiej firmy, umiera w tragicznych okolicznościach, ale powraca..w ciele psa...Ale zaczęłam się bać, że to co zapamiętałam z filmu- pełnego miłości, szczerości, opowiadającego o przyjaźni i rodzinie-nie zostanie przysłonięte opowieścią o mścicielu, których zagryza wszystkich w około.. Myślałam, że jak u Herberta będą hektolitry krwi.. I ta okładka..
jakże kamień spadł mi z serca gdy okazało się że film jest wierną kopią książki(może nie wierną, ale bardzo blisko ku temu) a ona sama, nie wiadomo czemu, przez pomyłkę wydawców tkwi na pólkach obok Kinga i Koontza... lektura napawa optymizmem, jest pełna ciepła i uroku. Opowiada o miłości, przyjaźni w sposób co najmniej niebanalny.. Nie wiem na ile mogę oceni to książkę.. Ktoś obiektywny może dałby jej trzy, albo coś koło tego. Ja z sentymentu i naprawdę urokliwej prozy daję 5/5. Bo to po prostu... Fluke...;)

Fluke. Po prostu Fluke.
Pierwsze moje doświadczenie z nim to familijny film, który niby przypadkiem trafił w moje ręce. Byłam wtedy jeszcze dzieckiem, ale doskonale rozumiałam i przesłanie jak i cała historię filmu. Przepłakałam długie godziny i wylałam hektolitry łez.. Do filmu zawsze żywiłam sentymentalne odczucia i do dziś zajmuje on miejsce w moim sercu...
Jakże się...