Agatha Christie należy do moich ulubionych autorek kryminałów. Przeczytałem wiele jej książek i nieraz powracam do nich odkrywając zawsze coś nowego. Wielkimi atutami zazwyczaj jest interesująca zagadka i niespodziewane zakończenie.

Wczesne sprawy Poirota to zbiór osiemnastu opowiadań kryminalnych, w których kapitan Hastings wysłuchuje relacji z wczesnych dokonań wielkiego detektywa.
Od spraw wydającymi się błahymi, po morderstwa i wykrycie sprawców.
Książka to zbiór krótkich opowiadań kryminalnych zaczynającymi się niewinnie, gdzie autorka próbuje nas czymś zaskoczyć w finale. Czasami się to udaje świetnie, innym razem można się domyślić zakończenia. Przyznaje udało się w kilku opowieściach mnie czymś zaskoczyć i same zakończenie zaserwowane przez autorkę spodobały mi się. Nieraz sądziłem, że odgadłem kto był sprawcą, ale wtedy zaskakująco pojawiał się nowy wątek zmieniający wszystko.
Hercules Poirot to bohater, którego można polubić, ale mający swoje udziwnienia. Belg z pochodzenia, lubiący porządek i zwracający uwagę na przykład w miejscu zbrodni. Często arogancki i mający swoje zdanie, lecz również znający się na psychologii. Dzięki zbieraniu dowodów i jak sam mówi używaniu szarych komórek potrafi rozgryźć niejedną największą zagadkę. Jego postać jest charakterystyczna i znakomicie skonstruowana przez autorkę w typie dawniejszego detektywa używającego głowy do rozwiązania sprawy. Dlatego go uwielbiam z jego zachowaniem wytracającym ludzi z równowagi.
Kapitan Hastings to przyjaciel Poirota i zarazem często narrator jego przygód. Postać nietuzinkowa i zaraz za bohaterem jedna z ciekawszych. Świetnie skonstruowana, posiadająca swój rys psychologiczny i zarazem interesująca.
Obie postacie nie są papierowe, lecz posiadają głębie. Pod względem kreowania postaci drugoplanowych albo czarnych charakterów autorka nie zawodzi. Zawsze są dobrze nakreślone. Relacje i dialogi w historiach są poprawne i nie mogę się przyczepić do nich.

Jak wspominałem opowiadania są krótkie to ma swoje słabe strony w postaci szybszego odgadnięcia intrygi, chociaż niekiedy autorka stosuje metodę podsunięcia fałszywego lub nowego tropu. Brakuje czasami rozwinięcia lub rozbudowania historii żeby stała się jeszcze bardziej złożona. Nie umniejsza to jednak radości płynącej z samej lektury, bo opowieści potrafią przykuć uwagę i mają swój urok. Każde tutaj zawarte opowiadanie podobało mi się ze względu na ciekawą zagadkę i urokliwe historie. Na pewno powrócę w przyszłości do Wczesnych spraw Poirota niejeden raz żeby przeczytać ponownie o początkach tego wielkiego detektywa.

Książka interesująca i warta przeczytania nie tylko przez miłośników kryminału. Polecam.

Agatha Christie należy do moich ulubionych autorek kryminałów. Przeczytałem wiele jej książek i nieraz powracam do nich odkrywając zawsze coś nowego. Wielkimi atutami zazwyczaj jest interesująca zagadka i niespodziewane zakończenie.

Wczesne sprawy Poirota to zbiór osiemnastu opowiadań kryminalnych, w których kapitan Hastings wysłuchuje relacji z wczesnych dokonań wielkiego...