No cóż... Nie jest to może moja ulubiona powieść autorki, ale nie ukrywam, że jest całkiem niezła.

Jeśli chodzi o wątek romantyczny, występujący w książce, to nie będę pisać za wiele, bo jest on podobny do pozostałych pozycji Nory Roberts (przynajmniej tych, które miałam okazję przeczytać) i jeśli ktoś wcześniej spotkał się z którąś z książek pisarki, wie o co chodzi. Skupię się natomiast bardziej na wątku kryminalnym, który przykro mi to powiedzieć, ale trochę mnie rozczarował. Przez pierwszą połowę "Sanktuarium" jeszcze wahałam się pomiędzy dwoma osobami, które mogły być potencjalnymi dręczycielami głównej bohaterki Jo Ellen, ale w drugiej części miałam, co do tego pewność. Kiedy zostało już powiedziane kim jest ta osoba, nie było to dla mnie niestety żadnym zaskoczeniem. Ale w tej książce tak naprawdę chyba nie chodzi o zwalające z nóg zakończenie. Myślę, że ważniejszy jest raczej dreszczyk emocji, który nam dostarcza. A jest go wcale niemało!

Pomimo tego, że książka nieco mi się dłużyła, uważam, że jest godna polecenia :)

No cóż... Nie jest to może moja ulubiona powieść autorki, ale nie ukrywam, że jest całkiem niezła.

Jeśli chodzi o wątek romantyczny, występujący w książce, to nie będę pisać za wiele, bo jest on podobny do pozostałych pozycji Nory Roberts (przynajmniej tych, które miałam okazję przeczytać) i jeśli ktoś wcześniej spotkał się z którąś z książek pisarki, wie o co chodzi....