Przyszła kolej na historię Cesare Costa, który pakuje się w kłopoty, bo jego typem kobiet są prawie wszystkie, te których nie może mieć i takim typem kobiety jest Mere.
Mere pracuje w kwiaciarni, która należy do RODZINY ale ona nie ma o tym zielonego pojęcia. Muszę się przyznać, że Vega, współlokatorka i kuzynka Mere skradła moje serce i gdyby nie ona to ta historia byłaby nudna, Vega i Mere są swoimi przeciwieństwami. Mere ma zaburzenia obsesyjno-kompulsywne przez to, co przeżyła w dzieciństwie. Jest spokojna, poukładana, je tylko zdrowe jedzenie, a wytatuowana bałaganiara Vega to prawniczka, która gra w gry wideo i przeklina jak szewc i uwielbia jeść śmieciowe jedzenie. Mere wiedzie spokojne życie. Dzieje się tak do czasu, gdy przystojny Cesare wchodzi do kwiaciarni, która jest dla niej ostoją spokoju.
To słodka historia. Miło było patrzeć, jak Mere i Cesare zakochują się w sobie. Cesare nigdy wcześniej nie myślał o byciu z nikim na poważnie, więc był bezbronny i niepewny niektórych swoich działań. Mere martwiła się swoim przymusem sprzątania, ale Cesare nigdy nie sprawiał, że czuła się niekomfortowo i akceptował ją taką, jaka jest.

Przyszła kolej na historię Cesare Costa, który pakuje się w kłopoty, bo jego typem kobiet są prawie wszystkie, te których nie może mieć i takim typem kobiety jest Mere.
Mere pracuje w kwiaciarni, która należy do RODZINY ale ona nie ma o tym zielonego pojęcia. Muszę się przyznać, że Vega, współlokatorka i kuzynka Mere skradła moje serce i gdyby nie ona to ta historia...