Czasami może zdarzyć się tak, że nastoletnie zauroczenie może mieć zły wpływ na całe nasze życie, najgorzej jest wtedy, gdy nawet będąc już dorosłymi, poukładanymi ludźmi nie potrafimy się z tej miłości wyleczyć. Co jednak jeśli to uczucie nie chce dać o sobie zapomnieć?
Tak właśnie jest w przypadku bohaterki tej książki Daisy, która przez lata śledzi miłosne podboje przystojnego Roberta, po cichu do niego wzdycha. Jednak on tego nie dostrzega wciąż widzi w niej dziecko, nastolatkę, a nie kobietę. Jest to też częściowo jej wina bo ona nie pozwala mu na, to. Nie otwiera się przed nim. Są przyjaciółmi, ale on pewnego dnia zauważa, że prawie nic o niej nie wie. Niczym prześladowca zaczyna za nią podążać i co odkrywa? Że Daisy jest kobietą! I że on zatwardziały kawaler i kobieciarz ją kocha. Tak po prostu nie może bez niej żyć i znieść myśli, że mogłaby być z kimś innym. Zabawne jest w tej historii, to, że wszyscy wokół wiedzą co jest między nimi i dokąd to zmierza, aby tych dwoje nie.

Cała historia jest bardzo prosta, od początku jasna, nie ma tajemnic, ani nic skomplikowanego. Jest wręcz nieautentyczna, banalna. Nie wymagająca lektura. Nudna nie jest, ale ambitna też nie. Lekka i bardzo krótka. Nie wzbudza emocji. W swej prostocie ta książka ma swój urok.

Czasami może zdarzyć się tak, że nastoletnie zauroczenie może mieć zły wpływ na całe nasze życie, najgorzej jest wtedy, gdy nawet będąc już dorosłymi, poukładanymi ludźmi nie potrafimy się z tej miłości wyleczyć. Co jednak jeśli to uczucie nie chce dać o sobie zapomnieć?
Tak właśnie jest w przypadku bohaterki tej książki Daisy, która przez lata śledzi miłosne podboje...