POPKulturowy Kociołek:
Luca wyraźnie zmęczony jest życiem na emeryturze, która nie dostarcza mu odpowiedniej dawki adrenaliny. Przyjmuje on więc zlecenie od swojej wieloletniej przyjaciółki Lou. Jej burdel zagrożony jest przez skorumpowanego gliniarza Joe Cartera, którym trzeba się odpowiednio zająć. Wraz ze swoim wiernym pomocnikiem Rascalem, Torpedo wyrusza więc na misję, która zmusi go do konfrontacji z demonami przeszłości i udowodni, że nawet stare psy potrafią gryźć.

Nowa odsłona przygód znanego bohatera to krótka (zaledwie 52 strony),ale dość intensywna komiksowa opowieść skierowana do miłośników noir, historii gangsterskich i filmów Tarantino. Po album Torpedo 1972 tom 2 najlepiej jest sięgnąć, znając wcześniejszą odsłonę (oraz serię Torpedo 1936). Komiks może jednak również funkcjonować jako osobny byt (chociaż nie wszystkie nawiązania będą zrozumiałe).

Zaprezentowana tu fabuła jest bardzo dynamiczna, mocno angażuje ona czytelnika i na dodatek w kilku momentach potrafi naprawdę mile zaskoczyć. Enrique Sánchez Abulí ponownie stworzył scenariusz, w którym nie brakuje wyrazistej dawki brutalności, ale jest ona odpowiednio łagodzona przez masę czarnego humoru. Warstwa humorystyczna najbardziej przejawia się w dobrze napisanych dialogach pełnych gierek słownych i mocnych docinek. Na uwagę zasługuje tu również ciekawie ukazana postać Torpedo. Widać po nim, że czas fizycznie zrobił swoje, ale nadal emanuje z niego charyzma i bezwzględność, której niegdyś wszyscy się bali...

https://popkulturowykociolek.pl/torpedo-1972-tom-2-recenzja-komiksu/

POPKulturowy Kociołek:
Luca wyraźnie zmęczony jest życiem na emeryturze, która nie dostarcza mu odpowiedniej dawki adrenaliny. Przyjmuje on więc zlecenie od swojej wieloletniej przyjaciółki Lou. Jej burdel zagrożony jest przez skorumpowanego gliniarza Joe Cartera, którym trzeba się odpowiednio zająć. Wraz ze swoim wiernym pomocnikiem Rascalem, Torpedo wyrusza więc na misję,...

https://salomonik.eu/przeczytane/torpedo-1972-tom-2-o-losie-alez-to-boli

https://salomonik.eu/przeczytane/torpedo-1972-tom-2-o-losie-alez-to-boli

TORPEDO ZNÓW POWRACA

Nie sądziłem, że „Torpedo” jeszcze wróci. Po ciekawym zbiorczym tomie – specyficznym i nie dla każdego – i sympatycznym powrocie po latach, który rysunkami Risso stał, trudno było spodziewać się, że leciwy już scenarzysta (rocznik 1945) jeszcze raz wejdzie do tej samej rzeki. Ale wszedł i powiem szczerze mi się ten kolejny powrót podoba. Wiem, że byli tacy, którzy zachwycając się „Torpedo” tom „1972” odrzucali jako już nie to, co kiedyś, ale dla mnie lektura tamtego komiksu była przyjemna. A jego druga część, niniejsza, to równie przyjemny powrót, pokazujący, że Torpedo może się zestarzał, jak i sam autor, a czasy się zmieniły, ale wciąż potrafi (obaj potrafią) sobie radzić, jak mało kto nie tylko w ich wieku.

Co tam słychać u Luci Torelliego? Ogólnie jego kolega ma kłopoty, a po tych kłopotach okazuje się, że już mu nie staje… sił z kobietami. Więc Luca zabiera go do burdelu, a tam, jak się można domyślić, czekają na nich kolejne problemy, bo przyjaciółka, która ów przybytek prowadzi, prosi go o pomoc. Niejaki Carter, jeden z klientów i gliniarz zarazem, szantażuje ją, a ten szantaż prowadzi biznes do upadku, więc trzeba coś z tym zrobić. Torpedo się nie waha, zamierza wyeliminować Cartera, ale przecież zadanie nie będzie łatwe…

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2024/03/torpedo-1972-2-o-losie-alez-to-boli.html

TORPEDO ZNÓW POWRACA

Nie sądziłem, że „Torpedo” jeszcze wróci. Po ciekawym zbiorczym tomie – specyficznym i nie dla każdego – i sympatycznym powrocie po latach, który rysunkami Risso stał, trudno było spodziewać się, że leciwy już scenarzysta (rocznik 1945) jeszcze raz wejdzie do tej samej rzeki. Ale wszedł i powiem szczerze mi się ten kolejny powrót podoba. Wiem, że byli...