"Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece" autorstwa Michiko Aoyama wydana przez Grupę Wydawniczą Relacja
#współpracabarterowa

Pani Komachi wie doskonale czego szukasz w określonym miejscu w swoim życiu. I doskonale wie jaka książka przekaże Wam to czego musicie się dowiedzieć. A spotykamy najróżniejsze postacie - ekspedientkę, która nie wierzy w siebie; księgowego z marzeniami o własnym sklepie; redaktorka, która nie może odnaleźć się w macierzyństwie, 30-letni NEET i emeryt, który nie może się odnaleźć w codzienności.

Kolejna inspirująca książka, którą nazywam "Kawopodobna", bo ma ten podobny vibe i celuje w nurt, który w Polsce moim zdaniem zapoczątkowała Zanim Wystygnie Kawa. O ile często te Kawopodobne książki jakoś do mnie nie trafiają na płaszczyźnie emocjonalnej tak powieść p. Aoyama była pod tym względem idealna. Pokochałem nastrój i przekaż już od pierwszego z opowiadań a czym dalej było tym lepiej. Właśnie to kocham w literaturze japońskiej, bo poprzez lekki styl i prostą formę przekazuje ciekawą historię skłaniająca do refleksji i samodzielnego myślenia. To jedna z tych właśnie wartościowych lektur, które mimo różnic kulturowych mogą dotrzeć do nas uniwersalnym językiem.

Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece to po prostu niezwykle przyjemna książka, z którą można się utożsamiać, znaleźć coś dla siebie mimo wielu różnic, która poruszy serca wielu czytelników co przypomina mi, dlaczego czytanie jest takie piękne i dlaczego łączy tak wielu ludzi. P. Aoyama świetnie wypełniła dla mnie lukę w serduszku w oczekiwaniu na kolejny tom Zanim Wystygnie Kawa. Często o niej wspominam, ale nie zrozumcie mnie źle. To nie jest to samo w innych szatach. To dwie osobne powieści, które łączy jedynie podobny nastrój - pewna melancholia, brak mówienia wszystkiego wprost i taka przyziemność problemów ludzi wokół nas. A sam fakt bycia tzw. "japońszczyzną" nie stanowi tutaj żadnej bariery kulturowej, a jedynie tło dla wydarzeń, które mogą czasami nawet nam zaimponować podejścia do rzeczy, które my tak dobrze znamy.

Jeśli nie przypadły do Waszego gustu Kamagawa lub Fotograf utraconych wspomnień, to uważam, że nadal powinniście spróbować "Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece". To wyjątkowo świeża, przyziemna ale i wartościowa pozycja, która każdy powinien poznać. Może p. Komachi znalazła już odpowiedź na to, czego szukacie.

"Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece" autorstwa Michiko Aoyama wydana przez Grupę Wydawniczą Relacja
#współpracabarterowa

Pani Komachi wie doskonale czego szukasz w określonym miejscu w swoim życiu. I doskonale wie jaka książka przekaże Wam to czego musicie się dowiedzieć. A spotykamy najróżniejsze postacie - ekspedientkę, która nie wierzy w siebie; księgowego...

Pozornie zwykła biblioteczna przestrzeń, a jednak niezwykła, może nawet odkrywcza w perspektywie wyraźnie przejętych bohaterów – skadrowana osobistą i raczej nieśpieszną narracją, okazuje się inspirująca i znamienna, z pewnością dodająca potrzebnej pewności siebie. Michiko Aoyama delikatnie zakrada się do pięciu prozaicznych życiorysów, aby rozwiać dokuczliwe wątpliwości i nakierować myśli w odpowiednią stronę. Tym samym, zachęca do lektury wyjątkowych i niezaprzeczalnie motywujących opowiadań.

Przygaszona bezbarwną codziennością Tomoka, rozpoczyna tę refleksyjną antologię z dostrzegalną nieporadnością, ewidentnie stoi na skrzyżowaniu różnorodnych myśli, próbując zdefiniować dla siebie właściwą przyszłość zawodową. W jej opowieści zaszyta zostaje bardzo ważna lekcja – każda praca ma w sobie coś niesamowitego, jeżeli wykonywana jest w odpowiedni sposób, to także pochwała wytrwałości w metodzie prób i błędów, dzięki której można osiągnąć zamierzony sukces. Niesiona stereotypami duma oraz wywyższanie się, to często zgubne atrybuty na drodze do prawdziwego szczęścia. Ryo to także wymowna postać – odbiorca widzi w nim niezwykle wrażliwego pasjonata, który przegląda stare przedmioty, w każdym dostrzegając unikalną historię. W jego przejmującej narracji, ukryty zostaje swoisty przekaz – nie trzeba robić w życiu rewolucji, aby spełniać własne marzenia, ważne jednak, aby nie odkładać ich na "kiedyś", które może nie nadejść. Zaakcentowany zostaje tu również motyw bezpodstawnego oskarżenia o mobbing.

Dla świeżo upieczonej mamy, spotkanie z osobliwą bibliotekarką, okazuje się pretekstem to znalezienia bardziej komfortowego miejsca pracy – takiego, które nieoczekiwanie zjednoczy tlące się marzenia z ważną rodzicielską codziennością. Hiroya także próbuje doszukać się własnego kawałka podłogi. W jego poruszającej opowieści, pod całunem depresyjnej myśli o nieprzydatności, schowane zostają istotne słowa. Nie każde osiągnięcie musi zahaczyć o światowy poziom, nie każdy musi zadowolić duże grono, czasami wystarczy zostać docenionym przez jedną osobę, aby poczuć satysfakcję. Wieńczące ten zbiór opowiadanie Masao to kwintesencja swoistej pustki po zakończeniu pracy zawodowej – pierwsze dni, w których jeszcze trudno uchwycić własne przeznaczenie. Ale to nie wiek stanowi przeszkodę, a wewnętrzne bariery – tu biblioteka pozwala wyartykułować zagubioną wenę, pozwala też nieprzerwanie cieszyć się miłością do wieloletniego zaangażowania w ukończoną pracę.

Każda z tych kreacji stoi na egzystencjalnym rozdrożu, każda szuka enklawy – miejsca zapewniającego potrzebne ukojenie, komfort przyszłości, satysfakcję, może nawet spełnienie dawnych snów. Dla każdej z nich biblioteka, a właściwie pozbawiona uśmiechu, tajemnicza pani Komachi, staje się przysłowiową pomocną dłonią oraz przyjacielskim wsparciem w dokonującej się na oczach czytelnika zmianie. Zastosowana narracja pierwszoosobowa przybiera bardzo intymną i przez to też wiarygodną formę, dzięki czemu można odkryć w niej całe spectrum personalnych znaczeń, wartości i sugestii

Pięć nieśpiesznych i jednocześnie niezapomnianych historii, dla których odpowiedzią staje się inspirująca biblioteczna przestrzeń. Michiko Aoyama ukradkiem przypomina marzenia i żarzące się w duszy aspiracje, za pomocą literackich doznań rozwiewa wątpliwości, przywołuje nadzieję oraz potrzebną każdemu motywację. To proza w odczuciu absolutnie refleksyjna, wartościowa, autentyczna i nietuzinkowa, krótkimi opowieściami natomiast, osadzona w prozie japońskiego dnia. Każda narracja to ważny i uniwersalny przekaz, każda to emocje zagnieżdżone w szczelinach codzienności, każda może okazać się odzwierciedleniem naszych potrzeb.

Pozornie zwykła biblioteczna przestrzeń, a jednak niezwykła, może nawet odkrywcza w perspektywie wyraźnie przejętych bohaterów – skadrowana osobistą i raczej nieśpieszną narracją, okazuje się inspirująca i znamienna, z pewnością dodająca potrzebnej pewności siebie. Michiko Aoyama delikatnie zakrada się do pięciu prozaicznych życiorysów, aby rozwiać dokuczliwe wątpliwości i...

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem. Warunki współpracy w żaden sposób nie wpływają na treść recenzji i niezależność myśli w niej zawartych.

Ten japoński bestseller niestety wywołał we mnie wiele sprzecznych emocji. Zaczynając od pozytywów ta książka to doskonały przekrój japońskiego społeczeństwa, a na jej stronach spotykamy młodą dziewczynę, która sprzedaje ubrania w jednym z większych sklepów wielobranżowych, jest niezadowolona ze swojej pracy oraz życia i poszukuje możliwości rozwinięcia sowich kompetencji. Historia ta przybliża nam japońskie społeczeństwo jako nastawione na odbieranie ludzi przez pryzmat ich wykształcenia oraz wykonywanej pracy, pędzącego do tworzenia swojego zewnętrznego idealnego wizerunku nie zważając na zdrowie psychiczne. Druga historia opowiada o księgowym, który marzy o zmianie pracy i otworzenia sklepu z antykami, wiecznie grzecznym i dobrze ułożonym, a w rozdział ten wpleciona jest akceptacja związku córki z o wiele starszym mężczyzną tylko przez wzgląd posiadania przez niego stabilnej pracy oraz łatwości z jaką można oskarżyć kogoś o mobbing. Trzecia historia poruszyła niesamowicie ważny temat rozerwania między macierzyństwem, a dążeniem do realizacji swoich celów zawodowych i pokazała, że w Japonii wciąż obowiązuje patriarchalny wzorzec rodziny, gdzie kobieta może robić karierę tylko do czasu urodzenia dziecka, a później powinna zamienić się w „kurę domową” pozbawioną aspiracji. Czwarta historia mnie osobiście najbardziej przeraziła i złapała za serce, bo dotyczyła problemu bezrobotnych młodych mężczyzn, pozostających na utrzymaniu swoich matek, mieszkających z nimi i całkowicie odizolowanych od otaczającego świata dodatkowo bez możliwości znalezienia żony i żyjących w krainie marzeń i niemożliwych do spełnienia ambicji, które sparaliżowały ich dalszy rozwój. Książkę tą zamyka nam historia mężczyzny, które całe swoje życie poświęcił pracy i karierze i nie pozostawił sobie wystarczająco dużo czasu na poznanie siebie czy własnej rodziny i który po przejściu na emeryturę czuje samotność i nie może odnaleźć się w świecie. Doskonałym zabiegiem było również powolne splatanie ze sobą wszystkich postaci w jedno, powolne przecinanie ich losów i krzyżowanie historii.
Z minusów jak dla mnie postać bibliotekarki oraz wątek „dodatków” był wyjątkowo niedopracowany, a jednocześnie w książce zaznaliśmy częstego i niepotrzebnego wypunktowania wagi pani Sayuri i dokonania oceny jej osoby tylko przez ten pryzmat co mam wrażenie w literaturze europejskiej bardzo negatywnie zostałoby od razu ocenione przez wydawców, w szczególności, że wątek ten niewiele wnosił do narracji. Dodatkowo rozwiązania życiowo trudnych sytuacji bohaterów przychodziły jak dla mnie zbyt łatwo, przez co zniknął gdzieś dla mnie element naturalności. I na sam koniec sięgając po nią i widząc opinie innych osób, miałam ogromną nadzieję, że książka ta będzie moim kolejnym comfort bookiem, a niestety tak się nie stało, czegoś mi w niej zabrakło.

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem. Warunki współpracy w żaden sposób nie wpływają na treść recenzji i niezależność myśli w niej zawartych.

Ten japoński bestseller niestety wywołał we mnie wiele sprzecznych emocji. Zaczynając od pozytywów ta książka to doskonały przekrój japońskiego społeczeństwa, a na jej stronach spotykamy młodą dziewczynę,...

Ta książka pokazuję, że nigdy nie jest za późno, by zacząć od nowa. Poznajemy w niej pięciu głównych bohaterów. Każdy jest na innym etapie życia, mierzy się z różnymi rozterkami. Znaleźli się w momencie, kiedy zaczęli wątpić, czy to, co robią, ma sens, czy ich uszczęśliwia. Czy nadszedł czas na zmianę? Pierwszą bohaterką jest młoda kobieta, która pracuje jako sprzedawczyni ubrań, w wielobranżowym markecie. Później poznajemy mężczyznę, który od bardzo dawna marzy o otwarciu sklepu z antykami, ale utknął w pracy, która go nie satysfakcjonuje, lecz jest stabilna. Jest też kobieta, która zaczęła spełniać się w pracy w magazynie, odnosiła sukcesy, ale zaszła w ciążę i po powrocie z macierzyńskiego została zdegradowana na niższe stanowisko. Poznajemy też 30-latka, który ma problem ze znalezieniem pracy i ostatniego bohatera, który po 45 latach pracy przeszedł na emeryturę. Ostatni mężczyzna nie wie, co robić w wolnym czasie, w firmie, czuł się potrzebny, a na emeryturze czuje się zagubiony. W trudnym momencie życia bohaterowie wkraczają do biblioteki w Community House, gdzie pracuje Sayuri Komachi, kobieta zadaje im jedno pytanie: "Czego szukasz?". W zamian za odpowiedź dostają filcowy dodatek do książki, oraz listę z tytułami, część dotyczy tego, po co przyszli, a jeden odstaje od reszty, bohaterowie bez zbędnych pytań wypożyczają go i dzięki temu tytułów zyskują szerszą perspektywę, zaczynają inaczej patrzeć na swoje życie, odkrywają to co daje im szczęście i satysfakcję. Chciałabym na swojej drodze spotkać taką bibliotekarkę, jak Sayuri, która na prowadziłaby mnie na to czego pragnę od życia, jaką ścieżką powinnam podążać. Nie wiem, jak kobieta to zrobiła, ale danym tytułem sprostała oczekiwaniom postaci. Z chęcią bym ją odwiedziła i zobaczyła, jaką listę bym dostała. To piękna opowieść, w japońskim stylu, spokojna, dającą nadzieję. Jestem pewna, że w przyszłości jeszcze nie raz po nią sięgnę.
Współpraca barterowa- Wydawnictwo Relacja

Ta książka pokazuję, że nigdy nie jest za późno, by zacząć od nowa. Poznajemy w niej pięciu głównych bohaterów. Każdy jest na innym etapie życia, mierzy się z różnymi rozterkami. Znaleźli się w momencie, kiedy zaczęli wątpić, czy to, co robią, ma sens, czy ich uszczęśliwia. Czy nadszedł czas na zmianę? Pierwszą bohaterką jest młoda kobieta, która pracuje jako sprzedawczyni...

https://www.instagram.com/p/C6ojm6LtO6U/?igsh=cWE4MXI0dGt3dnh5

https://www.instagram.com/p/C6ojm6LtO6U/?igsh=cWE4MXI0dGt3dnh5

Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece to książka z nurtu japońskich, pięknych książek opisujących prozę życia. Została napisana przez Michiko Aoyamę, a w Polsce wydało ją Wydawnictwo Relacja.

Jest to zbiór pięciu opowiadań, a każde z nich jest obdarzone inną perspektywą. Narratorzy są naprawdę przeróżni - kobiety i mężczyźni, z różnych grup społecznych, w różnym wieku, ale łączą ich dwie rzeczy. Po pierwsze, w życiu każdego z nich czegoś brakuje, coś chcą zmienić, czegoś się obawiają. A po drugie, życie kieruje ich w stronę biblioteki, gdzie bibliotekarka zadaje proste pytanie "Czego szukasz?".

Za każdym razem zdumiewało mnie, że każdy z narratorów zupełnie inaczej opisuje bibliotekarkę. To charakterystyczna postać, dość ważna dla opowiadania, przez co mogłoby się wydawać, że pozostanie niezmienna. A jednak za każdym razem czytelnik dostaje inny opis tej samej osoby. W ten sposób Aoyama przepięknie ukazała coś, co wszyscy wiedzą, ale chyba czasem się o tym zapomina. A mianowicie, że każdy z nas widzi świat inaczej. Każdy z nas patrzy na co innego i widzi to przez pryzmat własnych zainteresowań, doświadczeń i wiedzy. Nie pokazuje tego dobitnie, to zwykły mały szczegół, który ujął mnie bez reszty i w każdym opowiadaniu tylko czekałam na moment, gdy na nowo opiszą mi tę samą postać.

Autorka w prosty sposób opisuje prozę życia. Są to historie, w których z łatwością można znaleźć samego siebie. Nawet gdy czytałam opowiadanie o mężczyźnie, który po wielu latach przeszedł na emeryturę, byłam w stanie w pełni zrozumieć jego działania i emocje, choć do tych przeżyć mi daleko. Do tego każda z historii przekazuje uniwersalną naukę, którą warto zachować w pamięci.

Jedynymi "minusami", które zapadły mi w pamięć są imiona i język, jednak obie te rzeczy można zarzucić na moje małe doświadczenie z literaturą japońską. Mam problemy z azjatyckimi imionami, są dla mnie często bardzo podobne i często jestem zbyt leniwa, by czytać je poprawnie. Dlatego zdarzało mi się, że myliłam postacie. A jeśli chodzi o język, to momentami wydał mi się dziwny, lekko niezgrabny. To jednak może być echo oryginału pozostałe po tłumaczeniu z języka, który jest tak różny od naszego ojczystego.

Tekst jest przesycony kulturą japońską, która dla laika może przypominać trochę magię. Lekturę zdecydowanie ułatwiły przypisy od tłumacza, Andrzeja Świrkowskiego, dzięki którym mogłam lepiej zrozumieć bohaterów, ale również świat, w którym żyję.

Opowiadania z Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece nie są może opowieściami wielce poruszającymi, a przynajmniej dla mnie. Jednak z pewnością jest to pozycja, która stanie się dla wielu osób książką komfortową, do której będą z chęcią wracać. W mojej pamięci pozostanie na długo.

Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece to książka z nurtu japońskich, pięknych książek opisujących prozę życia. Została napisana przez Michiko Aoyamę, a w Polsce wydało ją Wydawnictwo Relacja.

Jest to zbiór pięciu opowiadań, a każde z nich jest obdarzone inną perspektywą. Narratorzy są naprawdę przeróżni - kobiety i mężczyźni, z różnych grup społecznych, w różnym...

Literatura azjatycka niezmiennie mnie wzrusza i chwyta za serce. Te z pozoru proste opowiadania za każdym razem poruszają moje wnętrze i skłaniają do refleksji, otwierają duszę na to, co w codzienności umyka. Tak też było podczas czytania tytułu "Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece".

Książka Michiko Aoyamy to dość krótki utwór, na który składają się opowiadania o zupełnie różnych osobach, które łączy jednak pewien element. Tym elementem jest nieustanne poszukiwanie własnego "ja", próba odnalezienia szczęścia i codzienne zmagania z rzeczywistością, która próbuje odrzeć bohaterów z wiary w siebie i własne możliwości.

Autorka w swojej opowieści przedstawia nam historie kilku osób, na których życie szczególny wpływ miała literatura, zwłaszcza ta wybrana przez pewną bibliotekarkę. Spotkamy tu między innymi młodą kobietę, która wykonując zawód sprzedawcy nie wierzy we własne umiejętności, a mimo to stara się znaleźć receptę na sukces. Poznamy także trzydziestolatka, który zmaga się z poczuciem bezużytecznosci i beznadziei, a zagubienie życiowe poprowadzi go właśnie do biblioteki. Miejsce to odgrywa niesamowicie ważną rolę za sprawą osobliwej bibliotekarki, która zadając proste pytanie "Czego szukasz?" skłania bohaterów ogarniętych wewnętrznym chaosem do przemyśleń. Nie będę zdradzać jakich historii jeszcze możecie się spodziewać, jednak gwarantuję, że każda z nich urzeka na swój sposób i wspaniale tworzy całość łącząc się z pozostałymi.

Czytając tę książkę miałam wiele myśli i specjalnie dawkowałam sobie czytanie, by każdej opowieści poświęcić należytą uwagę. Zapisałam także wiele cytatów, które szczególnie mnie dotknęły.
"Zadziwiające, jak czytana książka może zsynchronizować się z rzeczywistością."
To zdanie doskonale opisuje moje wrażenia towarzyszące czytaniu tej opowieści, bo faktycznie każdy z bohaterów zawierał w sobie dylematy, które i mnie często nurtują. Michiko Aoyama w interesujący sposób przedstawia życiorysy swoich postaci, które równocześnie są bohaterami z krwi i kości. Myślę, że każdy czytelnik odnajdzie wśród tych historii cząstkę siebie. W mojej pamięci wyjątkowe miejsce zajmie stwierdzenie "Zejść z karuzeli i poszukać nowej przejażdżki". To lekcja dla tych, którzy tak jak ja zbyt mocno skupiają się na jednym wymiarze sytuacji czy problemie i nie dają sobie chwili wytchnienia.
PS Szukajcie elementów fabuły na okładce!

https://www.instagram.com/p/C6qbyeMNYiE/?igsh=Z291MjVkcmJmc3hm

Literatura azjatycka niezmiennie mnie wzrusza i chwyta za serce. Te z pozoru proste opowiadania za każdym razem poruszają moje wnętrze i skłaniają do refleksji, otwierają duszę na to, co w codzienności umyka. Tak też było podczas czytania tytułu "Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece".

Książka Michiko Aoyamy to dość krótki utwór, na który składają się...

Książka zawiera historie 5 dorosłych ludzi, którzy w pewnym momencie zderzyli się z brakiem spełnienia i życiowego celu. Na nowo poszukują więc drogi, a przeznaczenie kieruje ich ku miejskiej bibliotece.
To właśnie tam starają się uzyskać jakąś pomoc, wskazówkę. I dostają ją od Pani Komachi, która pracuje w dziale konsultacyjnym.
Dobiera ona książki, które stanowią motywację do nowych działań dla naszych bohaterów.

Podoba mi się zabieg subtelnego łączenia ze sobą życiowych ścieżek bohaterów poszczególnych opowiadań.
To proste historie, takie ciepłe okłady na serce, które mają stanowić motywację do działań dla czytelnika.
To lekka lektura, którą po prostu przyjemnie się czyta.

Książka zawiera historie 5 dorosłych ludzi, którzy w pewnym momencie zderzyli się z brakiem spełnienia i życiowego celu. Na nowo poszukują więc drogi, a przeznaczenie kieruje ich ku miejskiej bibliotece.
To właśnie tam starają się uzyskać jakąś pomoc, wskazówkę. I dostają ją od Pani Komachi, która pracuje w dziale konsultacyjnym.
Dobiera ona książki, które stanowią...

Szybko i przyjemnie się czyta, ale do 8 czy 9 gwiazdek czegoś mi tu zabrakło. Zbiór różnych opowieści tworzy całość i wszystko się ze sobą przeplata. Książka skłania do refleksji, ale jakoś mnie bardzo nie poruszyła. Była piękna na swój sposób i jest to comfort read, ale liczyłam na to, że będzie to „moja historia”. Polecam jak ktoś szuka swojego miejsca na ziemi albo ma wrażenie, że życie stanęło w miejscu. Jest lekka i ciepła więc czytanie pójdzie sprawnie

Szybko i przyjemnie się czyta, ale do 8 czy 9 gwiazdek czegoś mi tu zabrakło. Zbiór różnych opowieści tworzy całość i wszystko się ze sobą przeplata. Książka skłania do refleksji, ale jakoś mnie bardzo nie poruszyła. Była piękna na swój sposób i jest to comfort read, ale liczyłam na to, że będzie to „moja historia”. Polecam jak ktoś szuka swojego miejsca na ziemi albo ma...

Zaczynając od technicznego opisu, książka składa się z kilku opowiadań, które łączy, jak można się domyślać – biblioteka. Różne osoby, w różnym wieku i życiowej sytuacji, trafiają do biblioteki w poszukiwaniu książek, a za sprawą niezwykłej bibliotekarki znajdują odpowiedź, o której nawet nie wiedzieli, że jej szukali.

Jest to książka lekka, nie tylko dlatego, że liczy sobie niecałe trzysta stron, ale dlatego, że zostawia nas z uczuciem lekkości w brzuchu i być może jakimś rodzajem nadziei. I może dla kogoś ta właśnie książka, będzie tym samym, co jej bohaterowie znaleźli w bibliotece.

Sam koncept wydaje się banalny, ale prostota to królowa piękna. Jesteś niezadowolony ze swojego życia, być może masz wyrzuty sumienia, że robisz za mało, być może robisz nie to, co chcesz, a może nie wiesz co robić dalej? Ktoś ci proponuje wyjście do biblioteki, może sam na to wpadasz, i idziesz tam, bez większej nadziei, w poszukiwaniu swoich ulubionych Mang, książek o grze, której się ostatnio uczysz, czy może poradników do nauki Excela. I trafiasz na ogromną (tak, ogromną) bibliotekarkę, zajętą filcowaniem, która, owszem, daje ci to, o co prosiłeś, ale na twojej liście dopisuje jeszcze jedną pozycję, która wydaje się całkowicie odklejona od reszty. A ty z ciekawości postanawiasz to sprawdzić.

Podoba mi się fakt, że chociaż w Internecie możemy teraz znaleźć wszelkie kursy, poradniki, ebooki, to jednak to, co wybierze dla nas człowiek, co nam poleci, nadal może mieć większą wartość. Bo może ktoś lepiej wyczuje czego nam potrzeba, czego szukamy. A może zrobi to zupełnie przypadkowo, a my dopiszemy sobie do tego własną interpretację. Placebo czy nie, ważne, że pomogło.

Nie były to historie, które zmieniły moje życie, ale nie gwarantuje Ci, że Twojego nie zmienią. Ale było w tym coś, co sprawiło, że nieco odetchnęłam od presji, jaką czuję w swoim życiu. Szczególnie podobała mi się historia Natsumi, ciężko pracującej matki, która nagle odkryje, że to, co uważała za swoją największą wadę, może nie mieć aż takiego znaczenia, a nawet być przez innych postrzegane pozytywnie.

Czego szukasz? Nie wiesz? Nic nie szkodzi, czasami odpowiedź przychodzi, zanim zadamy pytanie.

Zaczynając od technicznego opisu, książka składa się z kilku opowiadań, które łączy, jak można się domyślać – biblioteka. Różne osoby, w różnym wieku i życiowej sytuacji, trafiają do biblioteki w poszukiwaniu książek, a za sprawą niezwykłej bibliotekarki znajdują odpowiedź, o której nawet nie wiedzieli, że jej szukali.

Jest to książka lekka, nie tylko dlatego, że liczy...