Wzruszająca, piękna, mądra. Jak dobrze, że w literaturze dla dzieci, co raz częściej poruszane są tematy osobowości, emocji, złożoności ludzkiej psychiki. W dodatku w tak łagodnej. spokojnej, harmonijnej formie białych kartek z mądrym rozmieszczeniem treści i cudownymi, pastelowymi ilustracjami. Pozycja obowiązkowa dla dorosłych i dzieci <3

Wzruszająca, piękna, mądra. Jak dobrze, że w literaturze dla dzieci, co raz częściej poruszane są tematy osobowości, emocji, złożoności ludzkiej psychiki. W dodatku w tak łagodnej. spokojnej, harmonijnej formie białych kartek z mądrym rozmieszczeniem treści i cudownymi, pastelowymi ilustracjami. Pozycja obowiązkowa dla dorosłych i dzieci <3

Natura człowieka jest skomplikowana. Nie wiem czy u każdego powinniśmy poszukiwać czegoś na siłę, czy też odpuścić sobie? To też jest skomplikowane.
Jedno jest pewne. Każdy z nas jest inny i każdy ma do tej inności prawo. Tutaj pierwsze skrzypce powinna odgrywać nasza tolerancja.
To cenny dar, z którym niestety nie wszystkim jest po drodze.
☯️ "Jestem cichy" to książeczka dla dzieci, według mnie przybliżająca naturę introwertyków, ich istotę i w jakimś stopniu ucząca tolerancji wobec innych ludzi. Autorka owa naturę introwertyczną zna z autopsji, dzięki swojej własnej córce.
Takie dzieci niekiedy błędnie szufladkowane są jako ciche. I takie są. Jednak tylko na zewnątrz, bo mało kto wie, co się dzieje w takim wnętrzu.
Bohater książki to Emil. Jest po prostu cichy. Nie jest nieśmiały, zagubiony, czy czegoś nie wie. Milczy, bo jest cichy. Odpowiedzi na pytania i cały jego świat są w nim, w jego wnetrzu. Dzięki cudownej wyobraźni przeżywa wiele przygód. Potrafi być kapitanem statku, rycerzem i wyczyniać niezłe harce. Tylko, że widzi to tylko on, a nikt z zewnatrz. Emil zna również odpowiedzi na wiele pytań, tylko nigdy nie mówi ich głośno. Jest introwertykiem.
☯️ Książka stanowi przepiekną opowieść ukazująca zupełnie inny aspekt życia. Stawia na coś, co jest nieuchwytne, a jednocześnie bardzo ważne.
Cudownie w słowa ujęła to autorka w posłowiu:
"Niech to będzie opowieść dla wszystkich cichych dzieci, które czują się niezrozumiane przez dorosłych lub zaszufladkowane przez kogoś, kto tak naprawdę wcale ich nie zna i nie ma pojęcia o ich bogatych wewnętrznych światach. (...) Dzieci, które wcale nie są nieśmiałe, tylko ciche".
☯️Książeczka jest subtelnie cudowna i pokazuje jak bardzo możemy się pomylić w ocenie innych.

Natura człowieka jest skomplikowana. Nie wiem czy u każdego powinniśmy poszukiwać czegoś na siłę, czy też odpuścić sobie? To też jest skomplikowane.
Jedno jest pewne. Każdy z nas jest inny i każdy ma do tej inności prawo. Tutaj pierwsze skrzypce powinna odgrywać nasza tolerancja.
To cenny dar, z którym niestety nie wszystkim jest po drodze.
☯️ "Jestem cichy" to książeczka...

Bycie cichym nie jest złe! Przyzwyczailiśmy się do tego, że dorośli mają różne charaktery. Jedni są introwertykami i choć spędzają czas w towarzystwie, potrzebują również pobyć w samotności, inni są ekstrawertykami i na imprezach czują się jak ryba w wodzie. Są jeszcze ambiwertycy, którzy łączą cechy obu wyżej wymienionych osobowości. Do ostatniej grupy należę właśnie ja. Od dzieci oczekuje się, że będą żywiołowe, że będą się bawić z rówieśnikami, że będą biegać, krzyczeć, bałaganić, bo takie właśnie są dzieci, prawda?

No nie do końca. Niektórzy młodzi ludzie są po prostu cisi, co nie oznacza wcale, że są nieśmiali. Taki właśnie jest Emil – bohater naszej książki. Choć mało się odzywa, to w środku toczy bogate życie, ma dużą wyobraźnię i marzenia. Raz jest mężnym rycerzem, a raz nieustraszonym kapitanem okrętu. Na zewnątrz natomiast spędza czas na uboczu, robi skrytki dla futrzastych przyjaciół, maluje to, co przychodzi mu do głowy, spacerując, nasłuchuje odgłosów natury, uważnie obserwuje przyrodę, a na przerwie w szkole, zamiast bawić się na placu zabaw, woli badać szpary w chodniku.

Emil nie jest nielubianym dzieckiem, ma bliskiego kolegę, który akceptuje go takim, jaki jest i jak sam mówi: przyjaźń też może być cicha. Ludzie błędnie interpretują jego zachowanie, myślą, że jeśli się nie odzywa, oznacza to, że jest nieśmiały, że boi się, że „zgubił język”, że wyrośnie z tego, ale on nie musi się zmieniać, ponieważ bycie cichym nie jest złe! Wszyscy jesteśmy inni, różnimy się od siebie i to jest piękne. To, że ktoś niewiele mówi, nie oznacza, że nie może być równocześnie żywioły i śmiały.

Książeczka ma twardą oprawę i proste, aczkolwiek barwne ilustracje, wykonane przez Betsy Petersen. Zawiera niewiele tekstu, ale jednocześnie przekazuje ważną treść. Myślę, że może ona pokazać niektórym dorosłym, że dziecko nie jest zahukane, tylko najzwyczajniej w świecie jest ciche. Lubi odkrywać naturę, rysować, czytać, śnić, lecz nie ma potrzeby tego uzewnętrzniać, być może z czasem się zmieni, a może wyrośnie na wartościowego introwertyka, kto to wie, czas pokaże. Opowiastka przeznaczona jest dla dzieci powyżej trzeciego roku życia i oczywiście dla ich rodziców!

Bycie cichym nie jest złe! Przyzwyczailiśmy się do tego, że dorośli mają różne charaktery. Jedni są introwertykami i choć spędzają czas w towarzystwie, potrzebują również pobyć w samotności, inni są ekstrawertykami i na imprezach czują się jak ryba w wodzie. Są jeszcze ambiwertycy, którzy łączą cechy obu wyżej wymienionych osobowości. Do ostatniej grupy należę właśnie ja....

Nieśmiały, skromny, spokojny, małomówny, bojaźliwy - - tak inni postrzegają Emila, bohatera książki Andie Powers pt. „Jestem cichy” od Wydawnictwa Frajda. Emil nie jest nieśmiały, on jest po prostu cichy. Cichy zewnętrznie, ale nie wewnętrznie.
Zewnętrznie:
- ma sekretne skrytki z futrzastymi przyjaciółmi, z którymi szepczą sobie sekrety,
- z namalowanym przyjacielem „ruszają” na wyprawę w kosmos
- słucha, widzi, czuje, otaczającą go ciszę,
- trzyma odpowiedzi w tajemnicy lub szepcze je sobie na ucho,
- bada szpary w chodniku,
Natomiast wewnętrznie:
- krzyczy, ściga się z potworami, walczy , fika koziołki,
- bywa rycerzem, lub kapitanem statku,
Zajrzyjcie w głąb siebie, przyjrzyjcie się kolegom, koleżankom, znajomym i nieznajomym, cichość nie musi świadczyć o nieśmiałości. Cichy oznacza też skoncentrowany, dociekliwy, uważny, wsłuchany, zamyślony. Cichy może być silny, odważny i interesujący.
Świetna historia, która kolejny raz nam uświadamia, że każdy z nas jest inny i to jest wspaniałe. Cichego, absolutnie nie nieśmiałego Emila narysowała dla Was Betsy Petersen. A przełożył na język polski Paweł Beręsewicz. Czytajcie głośno, cicho, odważnie, uważnie. Niech to będzie dla Was FRAJDA. Bardzo polecam 👌

Nieśmiały, skromny, spokojny, małomówny, bojaźliwy - - tak inni postrzegają Emila, bohatera książki Andie Powers pt. „Jestem cichy” od Wydawnictwa Frajda. Emil nie jest nieśmiały, on jest po prostu cichy. Cichy zewnętrznie, ale nie wewnętrznie.
Zewnętrznie:
- ma sekretne skrytki z futrzastymi przyjaciółmi, z którymi...

Czy jako dorośli możemy czerpać naukę z książek dla dzieci? Zdecydowanie! Historia Emila z książki „Jestem cichy” autorstwa Andie Powers (wyd. Frajda, tłum. Paweł Beręsewicz, il. Betsy Petersen) pokazuje, że nie musimy poddawać się presji społecznej na bycie pełnymi energii/zabawnymi/wstaw cokolwiek, ale słuchać siebie. Chłopiec jest cichy, ale „siła może być cicha", to nie jest nieśmiałość czy zahukanie, chociaż wielu dorosłych tak twierdzi, bo oceniają — także dzieci — na podstawie ich zachowania i nie widzą, że życie wewnętrzne chłopca aż kipi od emocji i wyobraźni, które pozwalają mu eksplorować świat z wielkim zainteresowaniem. Chłopiec nikogo nie udaje, jest autentyczny i nawet jeśli zna odpowiedź, to udziela jej sobie w ciszy, nie musi wyrywać się do odpowiedzi. 

Na pewno znacie takie dzieci, może sami nimi byliście? To duże wyzwanie dla nauczycieli, bo cisi uczniowie, zwykle... długo zostają tajemnicą.

Książka jest przeznaczona dla trzyletnich książkożerców, ma twardą oprawę i duży format. 

Wydawnictwo podarowało mi tę publikację, bym mogła nią zasilić półki w bibliotece w Fundacji Avalon. 

#wydawnictwofrajda #bababook #introwertyk #jestemcichy #ksiażkidladzieci

Czy jako dorośli możemy czerpać naukę z książek dla dzieci? Zdecydowanie! Historia Emila z książki „Jestem cichy” autorstwa Andie Powers (wyd. Frajda, tłum. Paweł Beręsewicz, il. Betsy Petersen) pokazuje, że nie musimy poddawać się presji społecznej na bycie pełnymi energii/zabawnymi/wstaw cokolwiek, ale słuchać siebie. Chłopiec jest cichy, ale „siła może być cicha", to nie...

"Jestem cichy" to piękna opowieść chłopca o tym, co mieszka w jego głowie. Dzięki tej historii wyruszamy w podróż i poznajemy piękno dziecięcej wyobraźni. Bohater pokazuje nam, jak wygląda świat, który widzi dziecięcymi oczkami, a także zdradza o czym rozmyśla.

Historia ukazana w książce niesie ważne przesłanie. Do dzisiaj pamiętam, że jako dziecko ciągle słyszałam, iż jestem nieśmiała. Nikt nie interesował się tym, co mała dziewczynka myśli, tylko zauważali, że siedzi cicho i stroni od kontaktów. W momencie, kiedy czytałam tę książkę synkowi, widziałam tam siebie. Komentarze dorosłych osób czułam na sobie.

Uważam, że warto sięgać z dziećmi po takie książki i pokazywać im, że są cudami. Każdy na swój własny sposób - czy to Mały Biegacz, który nie usiądzie w spokoju, czy to Marzyciel, który woli bawić się w spokoju.

"Jestem cichy" to piękna opowieść chłopca o tym, co mieszka w jego głowie. Dzięki tej historii wyruszamy w podróż i poznajemy piękno dziecięcej wyobraźni. Bohater pokazuje nam, jak wygląda świat, który widzi dziecięcymi oczkami, a także zdradza o czym rozmyśla.

Historia ukazana w książce niesie ważne przesłanie. Do dzisiaj pamiętam, że jako dziecko ciągle słyszałam, iż...

To książka, która pokazuje nam, żeby nie oceniać kogoś pochopnie.
Bohater tej książki to Emil, cichy chłopiec, a inni mogą pomyśleć, że jest on zahukanym chłopcem. Jednak tak naprawdę wcale go nie znają. Chłopiec ma bujną wyobraźnię i należy do dzieci, które nie są nieśmiałe tylko wolą w ciszy badać i poznawać świat, a w wolnej chwili poczytać książkę.
Twarda oprawa sprawi, że książeczka posłuży na długo Waszym dzieciakom. Piękne kolorowe ilustracje zachwycą dzieci. Tekst jest bardzo przystępny i uczy dzieci, że każdy z nas jest inny.
Pięknie wydana książeczka napewno zachęci Wasze dzieci do czytania.

Leci mocna polecajka!

To książka, która pokazuje nam, żeby nie oceniać kogoś pochopnie.
Bohater tej książki to Emil, cichy chłopiec, a inni mogą pomyśleć, że jest on zahukanym chłopcem. Jednak tak naprawdę wcale go nie znają. Chłopiec ma bujną wyobraźnię i należy do dzieci, które nie są nieśmiałe tylko wolą w ciszy badać i poznawać świat, a w wolnej chwili poczytać książkę.
Twarda oprawa...

Ciche dziecko uważane jest za nienormalne. Ciche dziecko to człowiek aspołeczny. Ciche dziecko, które nie umie się odezwać, uważane jest za niegrzeczne. Ale czy tak jest w rzeczywistości? Dlaczego ludzie uważają, że cichość jest zła? Dlaczego wnioskują, że dziecko ma jakieś kłopoty psychologiczne?

Czasem dzieci są znacznie mądrzejsze od dorosłych. Przede wszystkim pozbawione są złudnej maski, którą dorośli nieustannie nakładają, w zależności od miejsca, w jakim się znajdują. W rodzinie zakładają maskę szczęśliwego, posłusznego, grzecznego. W towarzystwie nakładają maskę osoby chętnej na rozmowę, uśmiechniętej, z sukcesami na koncie, osoby, która może pochwalić się tym i owym, choć wcale nie powinna czuć przymusu.

JESTEM CICHY autorstwa Andie Powers z ilustracjami Betsy Petersen to bardzo wymowna książka, która wyraźnie pokazuje czytelnikom, że wcale nie trzeba być głośnym, aby żyć. Nie trzeba być głośnym, aby marzyć, spełniać marzenia, bawić się z przyjaciółmi, spędzać owocnie czas. Dobrze byłoby w końcu wyjść z tego przekonania, że dzieci muszą być JAKIEŚ, a jeśli takie nie są, to jest z nimi coś nie tak. Bycie cichym nie jest złe. Bycie cichym pozwala dostrzec to, co człowiek skrywa w głębi. Bycie cichym to skarb. Przysłowie mówi wyraźnie “milczenie jest złotem”. A osobom, które wciąż widzą w tym problem, Emil wyraźnie pokazał, co o tym myśli, wystawiając język!

Ciche dziecko uważane jest za nienormalne. Ciche dziecko to człowiek aspołeczny. Ciche dziecko, które nie umie się odezwać, uważane jest za niegrzeczne. Ale czy tak jest w rzeczywistości? Dlaczego ludzie uważają, że cichość jest zła? Dlaczego wnioskują, że dziecko ma jakieś kłopoty psychologiczne?

Czasem dzieci są znacznie mądrzejsze od dorosłych. Przede wszystkim...