Słodko-gorzka historia, z która miło spędzisz czas.

Słodko-gorzka historia, z która miło spędzisz czas.

RECENZJA

„Kiedy kochasz kogoś, widzisz go takim, jakim naprawdę jest, a nie takim, jakim chciałbyś, żeby był.” - Virginia Woolf”

Hej, hej. Mam dla Was recenzje książki Poppy J. Anderson " Rozgrywka na szczęście” To słodko-gorzka opowieść o drugiej miłości, która przyciąga i odpycha jak magnes. Jednak czy naprawdę to będzie Rozgrywka na... szczęście?

Julian Scott to nowy nabytek futbolowej drużyny New York Titans. Jest u szczytu swojej kariery, a świeży start w Nowym Jorku to nie lada wyzwanie. W końcu nie może zawieść trenera. W najśmielszych snach nie przypuszczał, że to właśnie JĄ spotka zupełnym przypadkiem. Od ich ostatniego spotkania minęło 6 lat. Kiedyś byli szczęśliwym małżeństwem, do czasu, kiedy wszystko się rozpadło. Liv Gallagher zniknęła. Dziś jest odnoszącą sukcesy architektką, która żyje pracą i nie chce wracać do przeszłości. To przypadkowe spotkanie wywraca życie Liv i Scotta do góry nogami, a między nimi pojawiają się dobrze im znane iskry. Jak rozwinie się między nimi relacja? Czy będzie to ich ostatnia szansa na wspólne szczęście?

Julian Scott i Olivia Gallagher byli kiedyś szczęśliwym małżeństwem. Właśnie " byli” . Wszystko się zmieniło, kiedy stracili swojego 2,5-letniego synka. Wtedy wszystko się posypało. Olivia popadła w depresję, nie radziła sobie ze stratą dziecka i w końcu uciekła od męża. Nie mówiąc dokąd i dlaczego. Poskładała swoje życie na nowo, odnosiła sukcesy jako sławna Pani architekt. Wszystko się zmienia, kiedy na swojej drodze ponownie spotyka Juliana a wspomnienia wracają z podwójną siłą. Autorka porusza te ważne tematy w sposób wnikliwy i empatyczny. Praca nad radzeniem sobie ze stratą dziecka, depresją i rozpadem małżeństwa może być bardzo trudna i bolesna, ale także prowadzi do głębokiej przemiany i wzrostu osobistego. Dlatego czytelnicy mogą dostrzec własne doświadczenia i emocje w historii bohaterów oraz znaleźć inspirację do podjęcia trudnych wyzwań i znalezienia swojej ścieżki do szczęścia. Warto zwrócić uwagę na trudne tematy poruszone przez autorkę i postawić sobie pytania, które pomogą zrozumieć głębsze przesłanie powieści. Jak bohaterowie radzą sobie z traumą i stratą? Czy są w stanie znaleźć drogę do przebaczenia i pojednania? Jakie wybory podejmują w obliczu trudności i czy potrafią odnaleźć sens w życiu po tragedii? Szczęśliwe zakończenie jest możliwe, ale nie zawsze oznacza idealną sytuację. Ważne jest, aby bohaterowie znaleźli swoje miejsce i spokój, akceptując przeszłość i ucząc się funkcjonować w nowej rzeczywistości. Zachęcam do sięgnięcia po tę powieść i doświadczenia głębokiej podróży emocjonalnej wraz z bohaterami. Może ona poszerzyć horyzonty czytelnicze i skłonić do refleksji nad własnym życiem i relacjami. Mam nadzieję, że lektura tej książki przyniesie inspirację i pokrzepienie dla serca, pomagając zrozumieć, że nawet po najtrudniejszych doświadczeniach zawsze jest nadzieja na lepsze jutro.

RECENZJA

„Kiedy kochasz kogoś, widzisz go takim, jakim naprawdę jest, a nie takim, jakim chciałbyś, żeby był.” - Virginia Woolf”

Hej, hej. Mam dla Was recenzje książki Poppy J. Anderson " Rozgrywka na szczęście” To słodko-gorzka opowieść o drugiej miłości, która przyciąga i odpycha jak magnes. Jednak czy naprawdę to będzie Rozgrywka na... szczęście?

Julian Scott to nowy...

Poppy J. Anderson
"Miłosna dogrywka"
"Rozgrywka na szczęście"
"Miłosna zagrywka"
"Przerwa na pocałunek"
Romanse. Każdy tom dotyczy innej pary. Nie polecam czytać ciągiem - przynajmniej dla mnie było to za dużo.
Ja te powieści potraktowałam jako przerywnik między mocniejszymi pozycjami, bardziej brutalnymi.
Co do samego cyklu - taka trochę bajka dla dorosłych: o miłości, przyjaźni, zaufaniu, lojalności. Jest trochę scen łóżkowych.
Szału nie ma, ale można sięgnąć - to lekka, luźna lektura ;)

Poppy J. Anderson
"Miłosna dogrywka"
"Rozgrywka na szczęście"
"Miłosna zagrywka"
"Przerwa na pocałunek"
Romanse. Każdy tom dotyczy innej pary. Nie polecam czytać ciągiem - przynajmniej dla mnie było to za dużo.
Ja te powieści potraktowałam jako przerywnik między mocniejszymi pozycjami, bardziej brutalnymi.
Co do samego cyklu - taka trochę bajka dla dorosłych: o miłości,...

Książka „Rozgrywka na szczęście” Poppy J. Anderson zabiera nas do drugiego tomu cyklu „The New York Titans”.
W tym tomie poznajemy Juliana Scott’a i Olivię Gallagher. Julian jest u szczytu swojej kariery i dostaje kontrakt na pięć lat w drużynie New York Titans. Przeprowadza się do Nowego Jorku, gdzie przez przypadek wpada na Liv, swoją żonę z którą pozostaje w separacji od sześciu lat. Kiedyś byli szczęśliwi, niestety ich 2,5 letni synek utopił się w basenie. Ten okropny wypadek zadecydował o przyszłości ich małżeństwa. Kobieta nie przepracowała traumy, wpadła w depresję i potrzebowała dystansu i ucieczki. Próbowała poskładać swoje życie jako odnoszącą sukcesy pani architekt, jednak przeszłość wraca ze zwojoną siłą.
Czy wyjazd do rodzinnego domu Juliana pozwoli zamknąć pewne rozdziały?
Czy rozwód to jedyne wyjście dla bohaterów?
Czy możliwe jest pogodzenie się ze stratą dziecka?
Czy nowe związki to lekarstwo na szczęście?
Czy istnieje szczęśliwe zakończenie?
Autorka porusza ważne tematy dotyczące traumy po stracie dziecka, zwraca uwagę na niedojrzałość do małżeństwa w młodszym wieku, walkę o szczęście i niezdecydowanie. Lekkie pióro i ciekawą fabułą o drużynie footballowej zachęca do sięgnięcia po kolejny tom.

Książka „Rozgrywka na szczęście” Poppy J. Anderson zabiera nas do drugiego tomu cyklu „The New York Titans”.
W tym tomie poznajemy Juliana Scott’a i Olivię Gallagher. Julian jest u szczytu swojej kariery i dostaje kontrakt na pięć lat w drużynie New York Titans. Przeprowadza się do Nowego Jorku, gdzie przez przypadek wpada na Liv, swoją żonę z którą pozostaje w separacji...

Historia Liv i Juliana jest najbardziej chwytają za serce w tym uniwersum. Idealnie wpasowuję się tu stwierdzenie stara miłość nie rdzewieje. Dużo bólu było w życiu tej dwójki młodych ludzi, którzy mogliby się wydawać, że mają wszystko, wszystko z wyjątkiem swojego ukochanego synka Sammiego. Czy po wielu traumatycznych przeżyciach, okoliczności pozwolą Liv i Julianowi zaznać spokoju i szczęścia.

Historia Liv i Juliana jest najbardziej chwytają za serce w tym uniwersum. Idealnie wpasowuję się tu stwierdzenie stara miłość nie rdzewieje. Dużo bólu było w życiu tej dwójki młodych ludzi, którzy mogliby się wydawać, że mają wszystko, wszystko z wyjątkiem swojego ukochanego synka Sammiego. Czy po wielu traumatycznych przeżyciach, okoliczności pozwolą Liv i Julianowi...

super polecam

super polecam

„Rozgrywka na szczęście” to już moja trzecia książka autorstwa Poppy J. Anderson. Czytałam już Miłosną dogrywkę i Miłosną zagrywkę więc mniej więcej wiedziałam czego mogę się tutaj spodziewać. Wprawdzie są to zupełnie różne historie, ale w jakimś stopniu do siebie podobne. W końcu wszystkie łączy chociażby futbol.
Tym razem naszym bohaterem jest Julian Scott, który jest nowym zawodnikiem w drużynie New York Titans. Julian jest obecnie w swojej szczytowej formie, a start w nowej drużynie, w nowym miejscu nie taka prosta rzecz jak by się mogło wydawać. Julian ma także żonę, której tak naprawdę nie widział od sześciu lat aż do teraz kiedy to spotkał ją zupełnym przypadkiem. Liv Gallagher jest obecnie odnoszącą sukcesy architektką. Co takiego musiało się wydarzyć w życiu tej dwójki, że nie mieli ze sobą kontaktu od sześciu lat? Pomimo upływu czasu pomiędzy tą dwójką nadal iskrzy. Jedno przypadkowe spotkanie bezpowrotne wywróci na pozór ich spokojne i ułożone życia. Zarówno Julian jak i Liv będą musieli wrócić do swojej wspólnej przeszłości i wyjaśnić sobie pewne kwestie. Dla każdego z nich nie będzie to proste. Łączy ich, a jednocześnie na kilka lat rozdzieliła wspólna tragedia. Co takiego musiało się stać żeby dwójka dorosłych ludzi przestała ze sobą rozmawiać i nawzajem się potrzebować? Zaintrygowani? To koniecznie sięgnijcie po książkę „Rozgrywka na szczęście”.

„Rozgrywka na szczęście” to już moja trzecia książka autorstwa Poppy J. Anderson. Czytałam już Miłosną dogrywkę i Miłosną zagrywkę więc mniej więcej wiedziałam czego mogę się tutaj spodziewać. Wprawdzie są to zupełnie różne historie, ale w jakimś stopniu do siebie podobne. W końcu wszystkie łączy chociażby futbol.
Tym razem naszym bohaterem jest Julian Scott, który jest...

Całkiem nieźle się czytało. Mam nadzieję na historie pozostałych futbolistów. Ich spotkania i pogaduchy "robią klimat".

Całkiem nieźle się czytało. Mam nadzieję na historie pozostałych futbolistów. Ich spotkania i pogaduchy "robią klimat".

Narracja w stylu słabej gimnazjalistki. Bardzo męcząca. Udało mi się przebrnąć ponad czterdzieści stron i stwierdziłam, że nie będę się dalej katować i zarzuciłam to niesamowite dzieło. Bardzo słabe, zarówno styl, jak i treść.

Narracja w stylu słabej gimnazjalistki. Bardzo męcząca. Udało mi się przebrnąć ponad czterdzieści stron i stwierdziłam, że nie będę się dalej katować i zarzuciłam to niesamowite dzieło. Bardzo słabe, zarówno styl, jak i treść.

Ta cześć powinna być jako pierwsza., pomieszana kolejność tomów.

Ta cześć powinna być jako pierwsza., pomieszana kolejność tomów.