Hamlet
- Kategoria:
- utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
- Tytuł oryginału:
- The tragedy of Hamlet
- Wydawnictwo:
- Wolne Lektury
- Data wydania:
- 2008-11-18
- Data 1. wyd. pol.:
- 2008-11-18
- Liczba stron:
- 157
- Czas czytania
- 2 godz. 37 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328819375
- Tłumacz:
- Józef Paszkowski
- Ekranizacje:
- Hamlet (1996)
- Tagi:
- literatura angielska teatr elzbietanski Szekspir Shakespeare
„Być albo nie być” (jedno z najsławniejszych pytań w historii literatury) streszcza w sobie rozdarcie wewnętrzne tytułowego bohatera utworu Williama Shaspeare'a. Gdyby umrzeć znaczyło tyle, co zasnąć snem nieprzespanym — Hamlet, rozczarowany światem i ludźmi, chętnie by się na to zdecydował. Powstrzymuje go jednak obawa przed snem pośmiertnym, czyli zaświatami. Jeśli treść tego snu zależy od uczynków za życia, należy podjąć wysiłek istnienia i spełniać swoje obowiązki.
Na zamku Elsynor w Danii w niewyjaśnionych okolicznościach ginie król, Hamlet senior. Władzę przejmuje jego brat, Klaudiusz, który żeni się z królową-wdową. Kiedy do kraju wraca syn i zarazem imiennik zmarłego króla, ukazuje mu się duch ojca. Wyjawia mu, kto go zabił, oraz dopomina się, by syn pomścił zbrodnię. Przed Hamletem stoi trudny wybór: pomścić swojego ojca czy żyć, jakby nic się nie stało?
Hamlet Williama Shakespeare'a stanowi jeden z najbardziej znanych oraz najczęściej wystawianych dramatów. Tragedia wybitnego angielskiego poety, dramaturga i aktora powstała na przełomie XVI i XVII (pierwodruk ukazał się w 1603 r.),lecz stawia nadal aktualne pytania.
Do ważnych wątków poruszanych w tekście należy strategiczne, by tak rzec, szaleństwo Hamleta: nieszablonowe zachowanie pozwala mu ukryć własne zamiary i uczucia. Stan jego jednak budzi podejrzenia, co wyraża sławny cytat „W tym szaleństwie jest metoda” (w tłumaczeniu Józefa Paszkowskiego: „Chociaż to wariacja, nie jest jednakże bez metody”).
Teatr jako zwierciadło rzeczywistości i sumienie społeczne, które dzięki swej sztuce zdolne jest wzbudzić w przestępcy niepokój – to kolejny wielki temat Hamleta. Zobaczywszy swój występek na scenie, zabójca wychodzi ze spektaklu wzburzony i gniewny, co skwitowane zostaje słowami:
Niech ryczy z bólu ranny łoś,/ Zwierz zdrów przebiega knieje,/ Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś./ To są zwyczajne dzieje.
Wreszcie postać Ofelii — symbol uwięzienia młodej dziewczyny w sieci wymogów związanych z rolą kulturową — wnosi ze sobą istotną i ponadczasową tematykę. Córka Poloniusza jest kontrolowana, podsłuchiwana, formowana i oceniana przez mężczyzn, nawet zanim cokolwiek uczyni. Krępują ją nakazy posłuszeństwa wobec ojca, który zarazem chętnie by dzięki jej małżeństwu z Hamletem uzyskał awans społeczny. Brat daje jej przestrogi, by dobrze się prowadziła i nie naraziła na hańbę siebie i rodziny (siostra odpowiada mu zresztą hardo, by swe rady stosował także do siebie). Ukochany, gniewny na własną matkę, traktuje Ofelię brutalnie, obarczając ją odpowiedzialnością nie tylko za przewiny jej płci, ale i całego występnego rodu ludzkiego, do którego rozradzania się, jako kobieta, potencjalnie może się przyczyniać. A nie powinna, więc rzuca jej nakaz: „Idź do klasztoru”. Wobec tej nieustannej presji wywieranej na nią ze wszystkich stron, Ofelia ucieka niejako poza siebie: w obłęd i śmierć. Hamlet symuluje szaleństwo, Ofelia w nie popada; on rozważa samobójstwo, ona je popełnia. Nawet to, że jest postacią drugoplanową w sztuce, wydaje się znaczące i godne głębszego namysłu.
William Shakespeare uważany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy literatury angielskiej oraz reformatorów teatru. Jako jeden z niewielu tworzył zarówno komedie, jak i tragedie, które wytworzyły odrębny podgatunek, zwany dramatem szekspirowskim. Jego sztuki zostały przetłumaczone na większość języków nowożytnych. Do jego zasług można też zaliczyć wprowadzenie ok. 600 słów do języka angielskiego. Zobacz więcej w Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamlet
Książka Hamlet Williama Shakespeare'a dostępna jest jako e-book (EPUB i kindle) oraz plik PDF. Audiobook czytają Joanna Niemirska i Robert Koszucki.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 19 957
- 3 510
- 3 160
- 843
- 604
- 239
- 141
- 122
- 109
- 100
OPINIE i DYSKUSJE
Ciężko o Shakespeare’a w lepszym wydaniu, mamy w tym legendarnym dramacie genialną kreację postaci, czego najlepszym przykładem jest postać Ducha, która w jednej interpretacji będzie realna, a w innej tylko głosem w głowie Hamleta. Poza tym myślę, że to tytułowy bohater uprzednio wymieniony kradnie show mrocznym i nawet rubasznym (?) humorem, oraz ripostami, które do tej pory są mniej lub bardziej wykorzystywane jako cytaty. Wcale się nie dziwię Jamesowi Joyce’owi, że w klasycznej modernistycznej powieści najwięcej w dziedzinie stylistyki i budowy postaci brał z właśnie tego, XVI-wiecznego dramatu.
Ciężko o Shakespeare’a w lepszym wydaniu, mamy w tym legendarnym dramacie genialną kreację postaci, czego najlepszym przykładem jest postać Ducha, która w jednej interpretacji będzie realna, a w innej tylko głosem w głowie Hamleta. Poza tym myślę, że to tytułowy bohater uprzednio wymieniony kradnie show mrocznym i nawet rubasznym (?) humorem, oraz ripostami, które do tej...
więcej Pokaż mimo toKlasyk, który trzeba znać. Szekspir już wtedy napisał wszystko o naturze ludzkiej.
Klasyk, który trzeba znać. Szekspir już wtedy napisał wszystko o naturze ludzkiej.
Pokaż mimo to„Hamlet” był moim pierwszym faktycznym zetknięciem się z Shakespearem i zaskoczyła mnie swoboda, w jakiej został napisany. Żadnego przerostu formy nad treścią, a przy tym dużo dobrego gustu i dyskretnej elegancji, a nawet humoru (wyjątkowo rozśmieszył mnie Poloniusz). Nie spodziewałam się też, jak wiele będących w użyciu związków wyrazowych pochodzi właśnie od Shakespeara (jak choćby „w tym szaleństwie jest metoda”).
„Hamlet” był moim pierwszym faktycznym zetknięciem się z Shakespearem i zaskoczyła mnie swoboda, w jakiej został napisany. Żadnego przerostu formy nad treścią, a przy tym dużo dobrego gustu i dyskretnej elegancji, a nawet humoru (wyjątkowo rozśmieszył mnie Poloniusz). Nie spodziewałam się też, jak wiele będących w użyciu związków wyrazowych pochodzi właśnie od Shakespeara...
więcej Pokaż mimo touwielbiam dzieła Szekspira! a ten to chyba mój ulubiony
uwielbiam dzieła Szekspira! a ten to chyba mój ulubiony
Pokaż mimo toJa, przez lata namiętna przeciwniczka Szekspira, nie tylko miałam "Hamleta" od jakiegoś czasu w planach czytelniczych, ale i z żywym zainteresowaniem go w końcu przeczytałam.
Nie ukrywam, że cały proces przyspieszył "Ulisses", gdzie "Hamlet", jak się okazało, odgrywa sporą rolę, więc uznałam, że warto będzie go odświeżyć, aby lepiej zrozumieć Joyce'a.
Tak więc sięgnęłam po "Hamleta" (tutaj akurat w tłumaczeniu Paszkowskiego),gdzie zaskoczyło mnie, że to nie nudny i niezrozumiały dramat, jak sądziłam do tej pory, ale opowieść o człowieku i emocjach. To tragedia namiętności i tragedia myśli. To uniwersalne uczucia i problemy dotykające każdego i zamknięte w fabule dramatu. Laurka dla teatru I teatr w teatrze. Opowieść o wszystkim, co nas otacza - o zazdrości, o miłości w różnej jej odmianach, o zemście i człowieczeństwie.
Niesamowita sprawa, która po raz kolejny utwierdza mnie w tym, że lektury trafiają do nas, gdy nie jesteśmy na nie gotowi.
PS Dopiero dotarło do mnie, że Hamlet był otyły. Zawsze wyobrażałam go sobie jako smukłego młodzieńca, takiego wiecie, to die for. A tu szok.
PS2 Przy przeglądaniu literatury kontekstowej zwróciłam uwagę na kwestię tłumaczeń (które są jednym z bardziej interesujących literackich zagadnień w mojej opinii). Trudno, jak się okazuje, o polskojęzycznego Hamleta "doskonałego", bo doczekiwał się przekładów rozmaitych, mniej i bardziej bliskich oryginałowi (lecz który "Hamlet" to oryginał, ten najprawdziwszy? - to jeszcze jedna zagwozdka). Paszkowski może nieco trąci myszką, może chcielibyśmy czytać nowocześniejszy, bardziej plastyczny przekład, ale i tak przyznaję, że ten pokazał mi "Hamleta" i Szekspira na nowo.
Ja, przez lata namiętna przeciwniczka Szekspira, nie tylko miałam "Hamleta" od jakiegoś czasu w planach czytelniczych, ale i z żywym zainteresowaniem go w końcu przeczytałam.
więcej Pokaż mimo toNie ukrywam, że cały proces przyspieszył "Ulisses", gdzie "Hamlet", jak się okazało, odgrywa sporą rolę, więc uznałam, że warto będzie go odświeżyć, aby lepiej zrozumieć Joyce'a.
Tak więc sięgnęłam...
Po latach znów czytam Szekspira. "Hamlet", tragedia wszech czasów, jest tekstem królewskim. Emanuje z niego dostojeństwo wyczuwalne od początku do końca lektury. I to niezależnie od tego czy angażuje nas ona estetycznie, czy też fabularnie.
To jest jeden z tych nielicznych utworów, które oddziałują na ludzkość przez samą swą obecność. Chcąc nie chcąc, świadomie bądź nie do dziś mówimy Hamletem („Więcej jest rzeczy w niebie i na ziemi niż się ich śniło waszej filozofii”, „Źle się dzieje w państwie duńskim”, „Słowa, słowa, słowa”, „W tym szaleństwie jest metoda”, „Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś”, „Reszta jest milczeniem”).
I oczywiście słynny, egzystencjalny monolog Hamleta „Być albo nie być – oto jest pytanie”. Upraszczając, można stwierdzić, że sprowadza się on do tragicznego dylematu: skoro życie jest udręką, najłatwiej byłoby je zakończyć, popełniając samobójstwo. Jednak ryzyko, że po śmierci czeka nas jeszcze okrutniejszy los jest zbyt wielkie, by się na ten krok odważyć.
Jestli w istocie szlachetniejszą rzeczą
Znosić pociski zawistnego losu
Czy też, stawiwszy czoło morzu nędzy,
Przez opór wybrnąć z niego? – Umrzeć – zasnąć
Wielokrotnie frapowała mnie ta kwestia. Trzeba by zupełnie zwątpić w jakiekolwiek życie po śmierci albo mieć nadzieję, że jest w zaświatach jakiś azyl dla znękanych ziemskich żywotem samobójców – że czeka ich tam ukojenie zamiast wiecznych mąk.
Po lekturze "Hamleta" warto sięgnąć do "Trenu Fortynbrasa". Herbert ukazuje w nim perspektywę nowego władcy, zwycięstwo zimnej pewności nad szlachetnym wahaniem i romantyczną śmiercią:
Teraz kiedy zostaliśmy sami możemy porozmawiać książę jak mężczyzna z mężczyzną
chociaż leżysz na schodach i widzisz tyle co martwa mrówka
to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach (...)
Tak czy owak musiałeś zginąć Hamlecie nie byłeś do życia
wierzyłeś w kryształowe pojęcia a nie glinę ludzką
żyłeś ciągłymi skurczami jak we śnie łowiłeś chimery (...)
Żegnaj książę czeka na mnie projekt kanalizacji
i dekret w sprawie prostytutek i żebraków
muszę także obmyślić lepszy system więzień
gdyż jak zauważyłeś słusznie Dania jest więzieniem (...)
Ani nam witać się ani żegnać żyjemy na archipelagach
a ta woda te słowa cóż mogą cóż mogą książę
Po latach znów czytam Szekspira. "Hamlet", tragedia wszech czasów, jest tekstem królewskim. Emanuje z niego dostojeństwo wyczuwalne od początku do końca lektury. I to niezależnie od tego czy angażuje nas ona estetycznie, czy też fabularnie.
więcej Pokaż mimo toTo jest jeden z tych nielicznych utworów, które oddziałują na ludzkość przez samą swą obecność. Chcąc nie chcąc, świadomie bądź nie do...
Nie czytałem w liceum, przeczytałem z nudów teraz. Bardziej chichrałem się z pompatycznych i tracących myszką zwrotów (tłumaczenie Józefa Paszkowskiego),niż koncentrowałem się na akcji. "Bądź odtąd trochę skąpsza w przystępności" jakoś mnie nie wiem czemu szczególnie rozbawiło. To jakby elegancko powiedzieć "nie dawaj na prawo i lewo". :) Chyba zbyt niepoważnie podszedłem do lektury.
Nie czytałem w liceum, przeczytałem z nudów teraz. Bardziej chichrałem się z pompatycznych i tracących myszką zwrotów (tłumaczenie Józefa Paszkowskiego),niż koncentrowałem się na akcji. "Bądź odtąd trochę skąpsza w przystępności" jakoś mnie nie wiem czemu szczególnie rozbawiło. To jakby elegancko powiedzieć "nie dawaj na prawo i lewo". :) Chyba zbyt niepoważnie podszedłem...
więcej Pokaż mimo toHamlet, jak Hamlet - skarbnica bon motów zachodniej kultury i wnikliwa obserwacja różnych aspektów życia - miłości, władzy, zemsty, śmierci. Tłumaczenie Barańczaka natomiast to - jak zwykle zresztą - mistrzostwo samo w sobie. Język jest prosty, piękny i zrozumiały. Czyta się wyjątkowo dobrze!
Hamlet, jak Hamlet - skarbnica bon motów zachodniej kultury i wnikliwa obserwacja różnych aspektów życia - miłości, władzy, zemsty, śmierci. Tłumaczenie Barańczaka natomiast to - jak zwykle zresztą - mistrzostwo samo w sobie. Język jest prosty, piękny i zrozumiały. Czyta się wyjątkowo dobrze!
Pokaż mimo toDzieło o wiele lepsze moim zdaniem, niż np. Makbet, który był lekturą w liceum. Klasyka, niby tragedia, ale wisielczy humor i czasem sprośne kwestie Hamleta powodowały u mnie parsknięcia śmiechem.
Dzieło o wiele lepsze moim zdaniem, niż np. Makbet, który był lekturą w liceum. Klasyka, niby tragedia, ale wisielczy humor i czasem sprośne kwestie Hamleta powodowały u mnie parsknięcia śmiechem.
Pokaż mimo toZwykle nie czytam klasyków, a jeśli już po jakieś sięgam, nie dostają ode mnie pozytywnej oceny. Po Hamleta sięgnęłam przez polecenie mojej Polonistki i to jest zdecydowanie to. Uwielbiam tę historię.
Zwykle nie czytam klasyków, a jeśli już po jakieś sięgam, nie dostają ode mnie pozytywnej oceny. Po Hamleta sięgnęłam przez polecenie mojej Polonistki i to jest zdecydowanie to. Uwielbiam tę historię.
Pokaż mimo to