"Dziękuję za moje dzieciństwo" autorstwa Moniki Jurgiel @monikajurgiel i Anny Węgrzynowskiej to wołanie o pomoc dziecka w dorosłej osobie ... O pomoc, której nikt nie był w stanie udzielić małej Monice kiedy tego najbardziej potrzebowała.
Monika opowiedziała historię, swoją bolesną historię, aby pokazać osobom zmagającym się z tym symptomem, że ze wszystkich problemów jakie nas dotykają jest wyjście. To nie jest łatwy proces... Traumatyczne przeżycia z dzieciństwa zostają z nami na zawsze, ale to od nas zależy czy będziemy próbować je przepracować i w jakiś sposób wybaczyć czy obierzemy inną drogę i zatopimy smutki w trunku, który był częścią naszego codziennego życia w przeszłości. Kiedy to patrzyliśmy na osobę, którą kochamy ze strachem, smutkiem i nadzieją, że kiedyś zrozumie, że nie tędy droga.
Autorka opisuje nam jak potoczyło się jej życie po wyprowadzce z rodzinnego domu i jakie problemy spotkały ją po wyjeździe na obczyznę. Nie było łatwo... Ale przyszedł moment zwrotny i po wielu nieudanych próbach znalezienia swojego miejsca w świecie w końcu jej się udało. Znalazła swoją pasję...
Książek, które napisało życie nie można oceniać. Można tylko gratulować autorowi woli walki i odwagi podzielenia się swoim życiem z czytelnikami ❤️

Moniko jesteś wielka. Nie było łatwo, ale przeskoczylaś kłody, które życie rzuciło Ci pod nogi. To jest coś❤️

"Dziękuję za moje dzieciństwo" autorstwa Moniki Jurgiel @monikajurgiel i Anny Węgrzynowskiej to wołanie o pomoc dziecka w dorosłej osobie ... O pomoc, której nikt nie był w stanie udzielić małej Monice kiedy tego najbardziej potrzebowała.
Monika opowiedziała historię, swoją bolesną historię, aby pokazać osobom zmagającym się z tym symptomem, że ze wszystkich problemów...

Dziękuję za moje dzieciństwo
@monikajurgiel
@annawegrzynowska
@wydawnictwozen

Skończył czytać opowieść Moniki i pierwsza moja myśl to-kurcze strasznie chciałabym ją poznać, spotkać się na żywo.
Moniko, ja również mieszkam w UK, może kiedyś nam się to uda.
Monika zabrała mnie w tak emocjonalną podróż w głąb swojego życia, że czasami miałam wrażenie, jakbym to Ja wraz z nią, spędzała każdy jej dzień. Nie mówi się o tym głośno, ale czy znacie skrót DDA?
DDA to Dorosłe Dziecko Alkoholika.
Oprócz Moniki i jej rodziny na całym świecie mnóstwo ludzi mierzących się z problemem alkoholowym w domu. Dzieci często są zamknięte w sobie, obawiają się wielu rzeczy, są nieufni wobec innych. Boją się odkryć przed znajomymi że ich rodzina ma problem. Bała się że zacznie być postrzegana inaczej, że będą myśleli że jest wybrakowana, że pochodzi z patologicznej rodziny. Bo alkoholizm jest chorobą rodzinną, a samo leczenie skupia się na alkoholiku a nie na jego bliskich. Na szczęście Monika poradziła sobie z tym i wieloma inni przeszkodami jakie życie jeszcze przed nią postawiło. Nie będę Wam za dużo zdradzała, bo chciałbym abyście sami przeczytali i poznali jej historię.
Dziękuję Moniko za przypomnienie mi czasów mojego dzieciństwa i gier oraz zabaw. Tego jak były cudowne czasy, do dziś mam co wspominać.
Dziękuję również za Twoją historię, sprawiła że łzy wzruszenia sprawiały, że musiałam się zatrzymać by po chwili dalej czytać. Bo to że nie mogłam się od niej oderwać, sprawiało, że pochłonęłam ją w ekspresowym tempie . Gratuluję Ci całej odwagi i celów oraz tego jak do nich dążyłaś. To była cudowna podróż.

Dziękuję za moje dzieciństwo
@monikajurgiel
@annawegrzynowska
@wydawnictwozen

Skończył czytać opowieść Moniki i pierwsza moja myśl to-kurcze strasznie chciałabym ją poznać, spotkać się na żywo.
Moniko, ja również mieszkam w UK, może kiedyś nam się to uda.
Monika zabrała mnie w tak emocjonalną podróż w głąb swojego życia, że czasami miałam wrażenie, jakbym to Ja wraz z nią,...