Wstrząsająca historia małej Judy, która po wielu aktach przemocy że strony najbliższych ucieka z domu i błąka się po ulicach Johannesburga. Kolejna ciężka do zrecenzowania historia, ponieważ ciężko jest opisach swoje odczucia po przeczytaniu książki o traumatycznych przejściach tak młodej osoby. Judy Westwater jest kolejną z bohaterów nie posiadających błyszczącej peleryny ponieważ była wstanie przetrwać jako dziecko, przejść przez własne koszmary, wstać na nogi o własnych siłach i posiadać tak silną wolę by móc pomagać innym dzieciom które znalazły się w podobnej sytuacji jaką ona sama miała za młodu.

Wstrząsająca historia małej Judy, która po wielu aktach przemocy że strony najbliższych ucieka z domu i błąka się po ulicach Johannesburga. Kolejna ciężka do zrecenzowania historia, ponieważ ciężko jest opisach swoje odczucia po przeczytaniu książki o traumatycznych przejściach tak młodej osoby. Judy Westwater jest kolejną z bohaterów nie posiadających błyszczącej peleryny...

Nie pozostaje mi nic innego, jak zaufać i wierzyć w to, że ta historia wydarzyła się naprawdę...
Od książki nie da się wprost oderwać, aczkolwiek gdzieś z tyłu głowy miałam małe wątpliwości co do jej wiarygodności. Pomijając już fakt, że Judy spotkało w życiu tyle doświadczeń, przygód, niepojętego bólu i samotności, to czy dziecko jest w stanie zapamiętać tyle szczegółów? Czyjeś dialogi, gesty?
Tak czy inaczej - czy jest to biografia, czy raczej historia jedynie oparta na faktach - przeczytać warto.

Nie pozostaje mi nic innego, jak zaufać i wierzyć w to, że ta historia wydarzyła się naprawdę...
Od książki nie da się wprost oderwać, aczkolwiek gdzieś z tyłu głowy miałam małe wątpliwości co do jej wiarygodności. Pomijając już fakt, że Judy spotkało w życiu tyle doświadczeń, przygód, niepojętego bólu i samotności, to czy dziecko jest w stanie zapamiętać tyle szczegółów?...

Dotrwałam do 70 strony.
Jest to ponoć prawdziwa historia. Początek zaczyna się od wspomnień 2-letniej dziewczynki...Ciekawa jestem czy można mieć tak szczegółowe wspomnienia z wieku dwóch lat???
Historia zapewne wzruszająca ale jak na mój gust trochę przerysowana.

Dotrwałam do 70 strony.
Jest to ponoć prawdziwa historia. Początek zaczyna się od wspomnień 2-letniej dziewczynki...Ciekawa jestem czy można mieć tak szczegółowe wspomnienia z wieku dwóch lat???
Historia zapewne wzruszająca ale jak na mój gust trochę przerysowana.

+

+

Smutna i momentami przytłaczająca historia Judy Westwater. Osobie, której w dzieciństwie nic nie brakowało ta opowieść wydaje się wręcz oderwana od rzeczywistości. Niestety jednak takie rzeczy dotyczą dużej liczby dzieci. Można tylko podziwiać autorkę i bohaterkę tych przykrych zdarzeń w jednym za wytrwałość i ogromną siłę już od najmłodszych lat, a także, że obecnie sama angażuje się w pomoc "dzieciom ulicy". Sama książka ciekawa, napisana prostym językiem. Dla mnie była to po prostu dobra lektura, dająca także dużo do myślenia. Polecam.

Smutna i momentami przytłaczająca historia Judy Westwater. Osobie, której w dzieciństwie nic nie brakowało ta opowieść wydaje się wręcz oderwana od rzeczywistości. Niestety jednak takie rzeczy dotyczą dużej liczby dzieci. Można tylko podziwiać autorkę i bohaterkę tych przykrych zdarzeń w jednym za wytrwałość i ogromną siłę już od najmłodszych lat, a także, że obecnie sama...

Czytając tą książkę nie mogłam wyjść z podziwy nad siłą charakteru Judy. Życie obeszło się z nią okrutnie, przez całe dzieciństwo nie miała oparcia w nikim. Żyła marzeniami, radziła sobie z kolejnymi ciosami i z każdej tej sytuacji wychodziła obronną rękom. A w momencie kiedy uporała się z przekornym losem znalazła w sobie pokłady miłości w stosunku do innych dzieci krzywdzonych na co dzień. Jest to postać warta podziwu i poznania.

Czytając tą książkę nie mogłam wyjść z podziwy nad siłą charakteru Judy. Życie obeszło się z nią okrutnie, przez całe dzieciństwo nie miała oparcia w nikim. Żyła marzeniami, radziła sobie z kolejnymi ciosami i z każdej tej sytuacji wychodziła obronną rękom. A w momencie kiedy uporała się z przekornym losem znalazła w sobie pokłady miłości w stosunku do innych dzieci...

druga najlepsza książka zaraz po "ukarana". przepiękna lecz trudna

druga najlepsza książka zaraz po "ukarana". przepiękna lecz trudna

Kolejna świetna książka z tej serii. Nadal nie potrafię pojąć tego, jak te dzieci są traktowane i jacy muszą być ludzie, którzy ośmielają się nazywać ich rodzicami. Ogromny szacunek dla Judy, że mimo tak okropnie ciężkiego dzieciństwa, którego w zasadzie dzieciństwem nazwać nie można, potrafiła zawalczyć o swoje życie.

Kolejna świetna książka z tej serii. Nadal nie potrafię pojąć tego, jak te dzieci są traktowane i jacy muszą być ludzie, którzy ośmielają się nazywać ich rodzicami. Ogromny szacunek dla Judy, że mimo tak okropnie ciężkiego dzieciństwa, którego w zasadzie dzieciństwem nazwać nie można, potrafiła zawalczyć o swoje życie.

Wstrząsająca, poruszająca, nie dająca się zapomnieć historia miałej dziewczynki której siła i wola przetrwania jest warta podziwu.
Bardzo wciąga mimo że serce się ściska z bólu i współczucia podczas czytania. Ogromnie przykre jest to, że jest tysiące dzieci, które spotyka taki lub podobny los: porzucone przez rodziców, odepchnięte, zapomniane, krzywdzone lub wogóle nie zauważane. Ich cierpienie jest nie do zmierzenia. Serce się kraje.

Wstrząsająca, poruszająca, nie dająca się zapomnieć historia miałej dziewczynki której siła i wola przetrwania jest warta podziwu.
Bardzo wciąga mimo że serce się ściska z bólu i współczucia podczas czytania. Ogromnie przykre jest to, że jest tysiące dzieci, które spotyka taki lub podobny los: porzucone przez rodziców, odepchnięte, zapomniane, krzywdzone lub wogóle nie...

Świat widziany najpierw oczami dziecka, a później już dorosłej osoby, która jest traktowana jak zabawka przez rodziców.

Świat widziany najpierw oczami dziecka, a później już dorosłej osoby, która jest traktowana jak zabawka przez rodziców.