Po prostu polecam ❤️ przeczytaj a dowiesz się czemu

Po prostu polecam ❤️ przeczytaj a dowiesz się czemu

Przyznaję, że bardzo czekałam na lekturę tej książki. Pierwsza część serii "Poławiaczka pereł" zrobiła bowiem na mnie bardzo dobre wrażenie.
Zastanawiałam się, czy "Poskramiaczka ptaków" będzie tak samo dobra jak jej poprzedniczka.
Nie zawiodłam się. Lektura zaangażowała mnie emocjonalnie nawet bardziej niż pierwsza część.

Ponownie obserwujemy zmagania dwóch niepełnosprawnych dziewczynek – Mirandy i Syrsy. Wracają też inni bohaterowie z poprzednich części, w tym okrutna antagonistka – Iberis.
Pojawia się też szereg innych postaci, z których moją największą sympatię zyskał drwal Erk – odważny, uśmiechnięty pomimo traum, których doświadczył.

W "Poskramiaczce ptaków" nie brakuje bardzo mocnych, sugestywnie napisanych mrocznych scen. Rzeczywistość Mirandy i Syrsy to zdecydowanie nie jest cukierkowy, pastelowy świat. Wręcz przeciwnie. Bohaterki potrafią jednak zdobyć się na odwagę pomimo lęków, które w sobie noszą, fizycznych i psychicznych krzywd, których doświadczyły.

Powieść Karin Erandsson, skierowana jest do czytelników w wieku 9-12 lat, ale moim zdaniem spodoba się także starszej młodzieży, a nawet dorosłym. Napisana jest bowiem pełnym metafor i symboli językiem.

Na wielki plus zasługują też bardzo plastyczne, pełne sensoryki opisy lasu. Miałam wrażenie jakbym sama wspinała się na drzewa. Czułam przenikające zimno śnieżnego lasu.
Karin Erlandsson jest mistrzynią kreowania rzeczywistości. W "Poławiaczce pereł" to była woda, w "Poskramiaczce ptaków" las, a trzecia część przeniesie nas góry. Jako że jestem wielbicielką gór, to już nie mogę się doczekać.

Bardzo polecam "Poskramiaczkę ptaków". Mam tylko jedno ostrzeżenie: jeśli Twoje dziecko ma fobię przed ptakami, to lepiej jednak nie sięgaj po tę książkę. Zawiera ona bowiem bardzo mocne i działające na wyobraźnię opisy ataków ptaków.

Przyznaję, że bardzo czekałam na lekturę tej książki. Pierwsza część serii "Poławiaczka pereł" zrobiła bowiem na mnie bardzo dobre wrażenie.
Zastanawiałam się, czy "Poskramiaczka ptaków" będzie tak samo dobra jak jej poprzedniczka.
Nie zawiodłam się. Lektura zaangażowała mnie emocjonalnie nawet bardziej niż pierwsza część.

Ponownie obserwujemy zmagania dwóch...

Jakiś czas temu opowiadałam Wam o książce 📚 "Poławiaczka pereł" i opisanych w niej przygodach Mirandy i Syrsy. Dziś przychodzę do Was z moją opinią o kontynuacji tej historii, czyli lekturze "Poskramiaczka ptaków". 😊 Jest to drugi tom serii "Legenda o źrenicy oka" autorstwa Karin Erlandsson.

Dlasze perypetie dwie główne bohaterki przeżywają na Północy, a towarzyszy im już nie morze, ale zimowy klimat. 🌨❄️ Dziewczynki nie są już poławiaczkami pereł. Miranda wycina drzewa, 🌲 zaś Syrsa uczy się uzdrawiania. 🩹 Pewnego dnia coś zakłóca spokój, jaki odnalazły w tym miejscu. 😯 Czy dziewczynki poradzą sobie z wrogiem, który zdaje się być niepokonany❓️

Co tu dużo mówić..., autorka znów stworzyła książkę o niezwykłym klimacie. 🥰 Piękny, tajemniczy, spowity zimową aurą las aż kipi magią! ✨️ Akcja powieści toczy się powoli, a napięcie narasta stopniowo, co sprawia, że z każdą stroną czujemy coraz większe zaciekawienie. 🧐 To wszystko powoduje, że od książki nie sposób się oderwać. 🤷‍♀️

"Poskramiaczka ptaków" to piękna historia o sile przyjaźni i międzyludzkich więziach, która uświadamia, jak ogromne znaczenie w naszym życiu mają te dwa wyżej wymienione aspekty. ☺️👍 Pokazuje również, że nie warto ślepo podążać za spełnianiem marzeń, nie licząc się po drodze z nikim i z niczym. 🙅‍♀️ To książka z mądrym przesłaniem, która niesie za sobą ważne wartości oraz skłania do refleksji. 😌

Druga część serii "Legendy o źrenicy oka" podobała mi się chyba jeszcze bardziej niż pierwsza. 🥰 Jest dużo dojrzalsza od swojej poprzedniczki, ale nadal utrzymana w cudownym, baśniowym klimacie, który uwielbiam❗️😍 To oryginalna, piękna i wartościowa opowieść, która dostarcza wielu emocji. Polecam❗️😊

Jakiś czas temu opowiadałam Wam o książce 📚 "Poławiaczka pereł" i opisanych w niej przygodach Mirandy i Syrsy. Dziś przychodzę do Was z moją opinią o kontynuacji tej historii, czyli lekturze "Poskramiaczka ptaków". 😊 Jest to drugi tom serii "Legenda o źrenicy oka" autorstwa Karin Erlandsson.

Dlasze perypetie dwie główne bohaterki przeżywają na Północy, a towarzyszy im już...

Dostałam w prezencie ale tak sama z siebie to. Bym nie kupiła, raczej książka nie. Trafiła w mój gust

Dostałam w prezencie ale tak sama z siebie to. Bym nie kupiła, raczej książka nie. Trafiła w mój gust

Nieposkromione i nieprzebyte połacie strzelistych drzew śpiewających swą szumną pieśń każdego dnia otaczają ludzi darując im bezpieczeństwo, schronienie, pożywienie i budulec. Będące niezmiennie przyjaciółmi drwali stoją dumnie na straży miasta portowego. To tu, wśród pradawnej puszczy, wśród wspólnoty ludzi Północy swoje miejsce odnalazły Miranda i Syrsa – dwie młode poławiaczki pereł.

Miranda wraca do korzeni, i kontynuując tradycję swego ojca zostaje drwalką. Jej serce, chociaż wyrywające się niekiedy tęsknie ku morskim głębinom, uderza rytmicznie zgodnie z melodią lasu. Spoglądanie z wierzchołków drzew w dal daje jej upragnione poczucie wolności i przynależności do świata natury. Syrsa zaś odnajduje swe miejscu ucząc się sztuki leczenia u boku Lydii. Ich niespokojny żywot zdaje się nabierać właściwego toru, jednak… myśli Mirandy wciąż zaprząta Źrenica Oka – legendarna perła, która daje spełnienie wszelkich pragnień. Serce Syrsy wciąż drga strachem przed powrotem przenikniętej chciwością i złem Iberis.
Tę spokojną, opartą na wspólnocie krainę zaczynają osaczać sroki orlice, niegdyś płochliwe, teraz niebezpieczne i zagrażające życiu mieszkańców ptaki. Co je wiedzie ku ludzkiej osadzie? Jak nikczemne są plany Iberis i do jakich poświęceń będą zmuszeni mieszkańcy miasta i młode poławiaczki pereł, aby ukrócić jej rządy?

„Poskramiaczka ptaków” Karin Erlandsson to drugi tom Legendy o Źrenicy Oka. Poruszający, porywający i niezwykle klimatyczny. Autorka splata na fabułę nie tylko wydarzenia (codzienne życie, wypadek Erka, upadek i paraliż Mirandy, atak srok),ale także nici emocji, pragnień i wewnętrznych konfliktów. Silna potrzeba samotności Mirandy konfrontuje się z potężną wolą życia we wspólnocie Syrsy. Autorka misternie tka sieci relacji, które stają się jednym z istotnych tematów tej powieści.

Zachwycająca okładka jest tylko preludium, do tego, co oferuje wnętrze. To opowieść mocna i niezwykła, od której trudno się oderwać. Być może motywacje Mirandy nie są w tym tomie, tak silnie zaakcentowane, jak w części pierwszej, ale poprzez to autorka uzyskuje dodatkową głębię, która jest czytelniczo bardzo kusząca.

Nieposkromione i nieprzebyte połacie strzelistych drzew śpiewających swą szumną pieśń każdego dnia otaczają ludzi darując im bezpieczeństwo, schronienie, pożywienie i budulec. Będące niezmiennie przyjaciółmi drwali stoją dumnie na straży miasta portowego. To tu, wśród pradawnej puszczy, wśród wspólnoty ludzi Północy swoje miejsce odnalazły Miranda i Syrsa – dwie młode...

Ładne ilustracje. Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Ładne ilustracje. Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Wyobraźcie sobie, że istnieje przedmiot, który pozwala zaspokoić każde pragnienie. Po zdobyciu którego niczego nie musielibyście pragnąć. Kusząca wizja, prawda? A gdyby ten przedmiot wpadł w nieodpowiednie ręce? W ręce osoby pozbawionej skrupułów, która realizuje swoje pragnienia kosztem innych ludzi? Bo z tym mierzyć się będzie bohaterka Poskramiaczki ptaków Karin Erlandsson, kontynuacji wspaniałej Poławiaczki pereł, części cyklu Legenda o Źrenicy Oka, którą również objęliśmy patronatem.

Druga część cyklu również urzeka okładką, hipnotyzującą dającym złudzenie głębi geometrycznym kształtem i tchnącą spokojem ośnieżonego lasu. Jednak najważniejszym jej atutem jest sama historia - niebanalna, emocjonująca, niezapomniana.

Akcja powieści znów toczy się niespiesznie, tchnie solidnym spokojem pięknego, oswojonego lasu. Autorka fantastycznie potrafi uchwycić surowe, proste życie ludzi w północnych regionach, które, choć niebezpieczne, wcale nie wydaje się przytłaczające. Z jednej strony to miejsce, tak różne od ciepłego Południa, gdzie dorastała Syrsa, wydaje się obce i nieprzyjazne, z drugiej bohaterki dobrze czują się wśród ciężko pracujących drwali, którzy stanową pomocną, zgraną społeczność.

Kiedy ten spokój zostanie zburzony przez niecodzienne wydarzenia, akcja zaczyna przyspieszać, a napięcie sięga zenitu. Młode bohaterki muszą teraz nie tylko zmierzyć się z własnymi słabościami, ale i groźną przeciwniczką, z którą już raz przegrały. Ta historia wciąga i nie pozwala łatwo się porzucić.

Erlandsson stworzyła niebanalną opowieść i bardzo udanie ją kontynuuje. Choć motywacja głównej antagonistki nie do końca jest tu zrozumiała (znacznie mniej jasna niż w części pierwszej),myślę, że autorka działa z rozmysłem, wpisując akcję w perspektywę kolejnej części. Z resztą ta niewiadoma jest intrygującym czynnikiem, skłaniającym do zastanowienia nad sensem spełniania wszystkich pragnień. Historia wciąż jest inna niż te czytane przeze mnie, w pewnym stopniu nieoczywista, ale jednocześnie jest w niej coś bardzo znajomego.

Baśniowy aspekt opowieści czujemy w rytmie, spokojnym tempie, napięciu budowanym nie na szalonej akcji, lecz starannie snutej opowieści i hipnotycznie kuszącej tajemnicy związanej z legendarną perłą i jej mocą. Czujemy też ten aspekt w pewnej uniwersalności świata, jego niedookreśleniu, pozwalającemu wyobrazić ją sobie w dowolnym miejscu i czasie. Nie detale tła mają tu bowiem kluczowe znaczenie, lecz temat i mądre przesłanie.

Poskramiaczka ptaków nie jest już opowieścią o samotności, ale o tworzeniu więzi, z miejscem, z ludźmi, o budowaniu rodziny z nieoczywistych elementów. O przyjaźni i wsparciu, sile, jaką daje obecność ludzi u boku. A także o nieokiełznanym spełnianiu pragnień wbrew wszystkim i wszystkiemu. O tym, że mając wszystko w zasięgu ręki można nie mieć nic, co czyni szczęśliwym, a także że mając niewiele poza przybraną rodziną, można czuć się spełnionym. Tę baśniową opowieść doskonale przełożyć można na pozaksiążkowe życie, czerpiąc dla siebie z jej mądrego, czytelnego przesłania. Warto zanurzyć się w jej głębi i odkryć, że dla drugiego człowieka jesteśmy w stanie przekroczyć własne ograniczenia. Ta wspaniała powieść urzekła mnie od pierwszej do ostatniej strony i zostawiła z ważną refleksją, ale też ciepłem w sercu. Przepiękna, wartościowa, oryginalna.

Wyobraźcie sobie, że istnieje przedmiot, który pozwala zaspokoić każde pragnienie. Po zdobyciu którego niczego nie musielibyście pragnąć. Kusząca wizja, prawda? A gdyby ten przedmiot wpadł w nieodpowiednie ręce? W ręce osoby pozbawionej skrupułów, która realizuje swoje pragnienia kosztem innych ludzi? Bo z tym mierzyć się będzie bohaterka Poskramiaczki ptaków Karin...

,,Poskramiaczka ptaków" to drugi tom serii opowiadającej o źrenicy oka - magicznej perle, której szuka wielu mieszkańców królestwa.
W kontynuacji autorka opowiada o dalszych losach głównych bohaterek, Mirandy i Syrsy, które przeniosły się na północ i tam próbują odnaleźć swoje miejsce oraz przygotować się na nadchodzącą zimę. Miranda wróciła do swojego pierwotnego zajęcia i zajmuje się wycinką drzew, natomiast Syrsa pobiera nauki uzdrawiania u Lydii.
Niestety spokój mieszkańców zakłócają sroki orlice, które zaczynają objawiać wrogie nastawienie do ludzi. Kto sprawił, że te niegdyś spokojne stworzenia zmieniły swoje zwyczaje?

🏔️🗺️

Drugi tom serii zachwycił mnie równie mocno co pierwszy. Nie ma tutaj już co prawda uwielbianego przeze mnie nurkowania i morskiego klimatu, ale okazało się, że autorka równie zręcznie maluje zimowe pejzaże, odpowiadające aktualnej pogodzie. Czytając tę książkę, można wręcz poczuć zapach świeżo ściętego drewna i zobaczyć migotanie płatków śniegu osiadających na gałęziach drzew.

Jest to bardzo piękna historia o życiu blisko natury, społeczności trzymającej się razem w obliczu kryzysu, a także o poważnych konsekwencjach, jakie niesie za sobą chciwość i chęć podporządkowania sobie innych. Ta część była poważniejsza od poprzedniej, więcej w niej mroku i przemocy.

Po raz drugi z wielkim zainteresowaniem śledziłam losy Mirandy i Syrsy, i kibicowałam im w walce o dobro miasteczka.

Nie mogę doczekać się kolejnego tomu tej serii 🤍

,,Poskramiaczka ptaków" to drugi tom serii opowiadającej o źrenicy oka - magicznej perle, której szuka wielu mieszkańców królestwa.
W kontynuacji autorka opowiada o dalszych losach głównych bohaterek, Mirandy i Syrsy, które przeniosły się na północ i tam próbują odnaleźć swoje miejsce oraz przygotować się na nadchodzącą zimę. Miranda wróciła do swojego pierwotnego zajęcia...

Egzemplarz książki otrzymałam od wydawnictwa w zamian za recenzję.
Wydawnictwo nie miało wpływu na treść i formę recenzji.



Źrenica oka to najbardziej pożądana perła na świecie.
Ten, kto ma źrenicę oka, dostaje wszystko.

O pierwszym tomie serii "Legenda o źrenicy oka" autorstwa Karin Erlandsson
pod tytułem "Poławiaczka pereł" pisałam z zachwytem wcześniej.
Równie zachwycona jestem tomem drugim pt. "Poskramiaczka ptaków".


Czytając książkę czułam się jak mała dziewczynka, która słucha magicznej opowieści
z ciekawością, rumieniącą policzki i z przerażeniem, zasłaniającym rękami usta lub oczy.

Znane z tomu pierwszego Miranda i Syrsa tym razem nie poszukują pereł.
Miranda wróciła do swego pierwotnego zajęcia - jest drwalką, wspina się na drzewa i ścina je.
Nie przeszkadza jej brak jednej ręki, jest silna i zwinna. A ponadto podobno "drwale nie spadają".
Syrsa uczy się trochę ziołolecznictwa i nurkuje w poszukiwaniu podwodnych leczniczych roślin.
Jej też brak ręki w niczym nie przeszkadza, nawet przy siekaniu, ucieraniu i warzeniu ziół.
Codzienność, spokój, bezpieczeństwo, sielanka.

Nie trwa to jednak długo. Wielkie, dotychczas płochliwe, sroki orlice zaczynają atakować ludzi.
By się przed nimi chronić, ludzie budują ogrodzenie i rozpinają nad miastem ogromną siatkę.
Ale to dopiero początek!

Zagrożenie, strach i śmierć. Rzeczywistość splatająca się z baśniami.
Dobro i zło, tęsknota i przywiązanie, współpraca i przyjaźń,
bezinteresowna pomoc, troska i odwaga.
Czy uda się uratować miasto?
Czy uda się uratować ludzi?


Autorka znów snuje swą opowieść niespiesznie i znów mnóstwo tu emocji.
Naprawdę można się wciągnąć w tę historię, i naprawdę można się przerazić.
Ale też wzruszyć, polubić bohaterki, trzymać za nie kciuki i mieć nadzieję.
A to jeszcze nie koniec.

Polecam ten tom bardzo! Ale najpierw polecam lekturę poprzedniego.
Premiera "Poskramiaczki ptaków" wkrótce, a ja już czekam ciąg dalszy :-)


https://bajdocja.blogspot.com/2022/12/poskramiaczka-ptakow.html

Egzemplarz książki otrzymałam od wydawnictwa w zamian za recenzję.
Wydawnictwo nie miało wpływu na treść i formę recenzji.



Źrenica oka to najbardziej pożądana perła na świecie.
Ten, kto ma źrenicę oka, dostaje wszystko.

O pierwszym tomie serii "Legenda o źrenicy oka" autorstwa Karin Erlandsson
pod tytułem "Poławiaczka pereł" pisałam z zachwytem wcześniej.
Równie...