Książka "Historia celibatu" to szeroki opis postrzegania roli kobiety i mężczyzny w kulturze i czasie. Tytuł jest trochę mylący. Moje pierwsze skojarzenie ze słowem celibat, to specjalne wymaganie stawiane duchownym, zwłaszcza w kościele katolickim. Elzabeth Abbot rozszerza temat celibatu na takie zagadnienia jak wstrzemięźliwość, dziewictwo, moralność i ogólnie postrzeganie seksu w różnych prądach filozoficznych i religijnych. Bardziej adekwatny byłby tu tytuł, może mniej medialny, "Historia wstrzemięźliwości seksualnej". Niestety, jak podkreśla autorka książki, czystość seksualna ma twarz kobiety. To najczęściej kobietom w historii stawiano najwyższe wymagania moralne, choć one same były najmniej cenione. Historia celibatu pokazuje, jak niesprawiedliwa jest cywilizacja ludzka wobec poszczególnych płci. Nawet we współczesnym zachodnim świecie pokutuje w mentalności, głęboko w podświadomości, podwójna moralność. Najbardziej irytujące jest to, że poglądy innym mogą być narzucane siłą. Książkę czytało się bardzo dobrze. Niektóre tematy są dość wnikliwie opracowane. Są jednak zagadnienia, które wydawały mi się ujęte po macoszemu, np. rola seksu w judaizmie i islamie.

Książka "Historia celibatu" to szeroki opis postrzegania roli kobiety i mężczyzny w kulturze i czasie. Tytuł jest trochę mylący. Moje pierwsze skojarzenie ze słowem celibat, to specjalne wymaganie stawiane duchownym, zwłaszcza w kościele katolickim. Elzabeth Abbot rozszerza temat celibatu na takie zagadnienia jak wstrzemięźliwość, dziewictwo, moralność i ogólnie...

Książka bardzo ciekawa, choc ma pewną wadę...trudno dobrnąc do końca mimo interesującej treści. Pisana opornie i cięzko. W miedzy czasie przeczytałam kilka innych pozycji, bo dziennie dało się przeczytac tylko parę stron.

Książka bardzo ciekawa, choc ma pewną wadę...trudno dobrnąc do końca mimo interesującej treści. Pisana opornie i cięzko. W miedzy czasie przeczytałam kilka innych pozycji, bo dziennie dało się przeczytac tylko parę stron.

Pomysł książki jest bardzo ciekawy: autorka chciała opowiedzieć o idei cywilizacyjnej i nakreślić jej rozmiary, zasięg, konteksty kulturowe i funkcjonowanie w społecznościach. Wszystko to jej się absolutnie udaje. Cała narracja podparta została znakomitym researchem, mnóstwo przykładów, cytatów i odniesień wplecionych w narrację podbudowuje jej wiarygodność. Jednak kłopotem tego tomu jest dość nieporadny, by nie rzec toporny, styl pisania. Trudno powiedzieć, czy wina leży po stronie autorki czy tłumaczenia. Dość zaznaczyć, że wielomiesięczne (!) przedzieranie się przez tę pozycję nie było wynikiem mojego lenistwa, ale – zmęczenia sposobem opowiadania. Chciałoby się, żeby było lepiej, bo i temat i ilość włożonej pracy bez wątpienia na to zasługują.

Pomysł książki jest bardzo ciekawy: autorka chciała opowiedzieć o idei cywilizacyjnej i nakreślić jej rozmiary, zasięg, konteksty kulturowe i funkcjonowanie w społecznościach. Wszystko to jej się absolutnie udaje. Cała narracja podparta została znakomitym researchem, mnóstwo przykładów, cytatów i odniesień wplecionych w narrację podbudowuje jej wiarygodność. Jednak kłopotem...