Jezderkusie, jak jo przaja Muminki!

Tak jak ostatnio, polska wersja poniżej.

Muminki to moja nojlepszo bojka. Fto nie lubiył tych trollōw? Kożdy chcioł być jak Wandrusek. Mieć żywobyci bez żodnych utropōw i wandrować po świycie. Kożdy boł sie Buki. I kożdy chcioł mieć takich kameratōw jak Muminek, Rajculka, Sznupek czy Mało Mi.
W tej ksiōnżce wszystki geszichty som zwiōnzane z Czarodziejskim Hutym, kiery znojdli. Tyn hut zmiyniył im szupy z jajec w chmóōrki (kiere pewnikiym znocie z intro bojki),woda pomiyniyła sie w apfelmus, a pora kwiotkōw ôd Zmierzoka zrobiył z Muminkowyj Chaupy dżungel. No i niy moga zapomniyć o dupnej rajzie na Samotno Wyspa Hatifnatów, kaj mieli pełno szumnych przigōd i niy yno z tymi Hatifnatami, ale tyż inksze. W tej tajli piyrwszy roz pojawio sie Buka, a wszystko przez Topika i Topcia i ich maszketnym kofrze.

Nigdy niy czytałach Muminkōw, wiync taki powrōt do czasōw jak byłach bajtlym, to je coś piyknego. A przeczitani tej geszichty po ślōnsku było ajnfach dupne.

Ta bank jeszcze przeczytom inksze ksiōnżki po ślōnsku, a pora jeszcze mom.
Ksiōnżka wydali ci ōd gryfnie, co majom gryfny sklep i niy ma to yno sklep ze ôblyczyniym. Je tam ful rzeczy. No a jakby chcieli wydoć jeszcze jedno ksiōnżka, to mom ideja i jo by im jeszcze bardzi przajała jakby to był Harry Potter. To by była szumno ksiōnżka, bo kożdy zno i lubi Karlusa Ze Szramom Na Czole, bo tak bych to mianowała po ślōnsku.

POLSKA WERSJA

Uwielbiam Muminki. To moja ulubiona bajka z dzieciństwa. Kto nie lubił tych trolli? Każdy chciał być jak Włóczykij. Żyć beztrosko i podróżować po świecie. Każdy bał się Buki. Każdy chciał mieć jakich przyjaciół jak Muminek, Migotka, Ryjek czy Mała Mi.

W tej części wszystkie przygody Muminków są związane z Czarodziejskim Kapeluszem, który znaleźli. To właśnie on wyczarował puchate chmurki ze skorupek od jajek (które na pewno kojarzycie z intro bajki),wodę przemieniał w sok jabłkowy, a kilka kwiatków Paszczaka sprawiło, że Dom Muminków obrosły ogromne rośliny.
Nie mogę zapomnieć o wyprawie na Samotną Wyspę Hatifnatów, gdzie przeżyli wiele przygód, nie tylko związanych z tymi dziwnymi stworkami.
Poznajemy tutaj również po raz pierwszy Bukę, która pojawiła się w Dolinie Muminków przez Topika i Topcię i ich tajemniczy kuferek.

Kiedy ostatnim razem przy czytaniu „Małego Księcia” nie potrzebowałam słowniczka, tak teraz kilka razy by się przydał. Czasami odgadywałam znaczenie słowa z kontekstu zdania, jednak czasami musiałam nieźle naszukać się w internecie jakiegoś słowa, ale plus tego jest taki, że przynajmniej nauczyłam się czegoś nowego.
Nigdy nie czytałam Muminków, więc taki powrót do czasów dzieciństwa, był czymś pięknym. A przeczytanie tej historii po śląsku, to była świetna zabawa.

Z ogromną chęcią przeczytam kolejne książki po śląsku, a jeszcze mam kilka w posiadaniu.
Książka została wydana przez Gryfnie, którzy mają genialny sklep z różnymi rzeczami (nie tylko ubrania) oczywiście nawiązującymi do Śląska i gwary śląskiej. I tak sobie myślę, że przeczytałabym Harry'ego Pottera po śląsku... Wiem, że to byłby hit, a każdy zna i lubi chłopaka z blizną na czole — po śląsku to brzmi milion razy lepiej, więc jeśli Gryfnie chcielibyście jeszcze coś wydać, to macie propozycję.

Jezderkusie, jak jo przaja Muminki!

Tak jak ostatnio, polska wersja poniżej.

Muminki to moja nojlepszo bojka. Fto nie lubiył tych trollōw? Kożdy chcioł być jak Wandrusek. Mieć żywobyci bez żodnych utropōw i wandrować po świycie. Kożdy boł sie Buki. I kożdy chcioł mieć takich kameratōw jak Muminek, Rajculka, Sznupek czy Mało Mi.
W tej ksiōnżce wszystki geszichty som...

Klasyka gatunku pisana po śląsku. Ciężko ocenić, mając w głowie sentymenty. Ciężko się czytało (rzadko czytam po Śląsku, mimo że jestem ze Śląska),ale była to przyjemna lektura. Zauważyłam, że przygody Muminków są mocno abstrakcyjne.
Niemniej jednak zachęciło mnie to do czytania innych opowieści o Muminkach.

Klasyka gatunku pisana po śląsku. Ciężko ocenić, mając w głowie sentymenty. Ciężko się czytało (rzadko czytam po Śląsku, mimo że jestem ze Śląska),ale była to przyjemna lektura. Zauważyłam, że przygody Muminków są mocno abstrakcyjne.
Niemniej jednak zachęciło mnie to do czytania innych opowieści o Muminkach.

Bardzo dziwna godka w tłumaczeniu Pana Melona. Wiele słów to chyba wymyślił. W żadnym słowniku śląskiego nie do się znaleźć wielu słów używanych przez tłumacza. Bardzo dużo germanizmów. Moim zdaniem na siłę. Wolę tłumaczenia Pana Grzegorza Kulika

Bardzo dziwna godka w tłumaczeniu Pana Melona. Wiele słów to chyba wymyślił. W żadnym słowniku śląskiego nie do się znaleźć wielu słów używanych przez tłumacza. Bardzo dużo germanizmów. Moim zdaniem na siłę. Wolę tłumaczenia Pana Grzegorza Kulika