Daisy Fay poznajemy zaraz po jej 11-stych urodzinach, na które dostała od babci maszynę do pisania. Zaczyna więc spisywać na niej swoje przeżycia w formie pamiętnika, począwszy od 1 kwietnia 1952 roku, a skończywszy 3 września 1959. Daisy, przez swój pryzmat odczytywania rzeczywistości, przedstawia nam w swym pamiętniku barwne lata pięćdziesiąte i mieszkańców Zatoki Meksykańskiej. Robi to z prostotą i bezgraniczną ufnością, że to co dobre, zwycięży. Wszystko okraszone jest jej humorem i pozytywnym podejściem do świata. Do trudności (które są, jak najbardziej i dotykają ją swoimi olbrzymimi łapskami)Daisy podchodzi prawie jak Pollyanna- są, po to, aby je przezwyciężać i śmiać się im prosto w twarz. "Deisy Fay i Cudotwórca", to pełna optymizmu, wiary w przyjaźń i miłość, w drugiego człowieka, w tą delikatną komórkę społeczną zwaną rodziną, opowieść dojrzewającej dziewczyny. Bardzo pozytywna i sympatyczna lektura. Tego mi było trzeba. Ciekawostką jest fakt, że dużo w tej książce jest przeniesione z życia samej Fannie Flagg.
"Nigdy byście nie uwierzyli, co się stało. Tato zamroził pięć kartonów dżdżownic, a kiedy je rozmroziliśmy, były zupełnie nieżywe!"

Daisy Fay poznajemy zaraz po jej 11-stych urodzinach, na które dostała od babci maszynę do pisania. Zaczyna więc spisywać na niej swoje przeżycia w formie pamiętnika, począwszy od 1 kwietnia 1952 roku, a skończywszy 3 września 1959. Daisy, przez swój pryzmat odczytywania rzeczywistości, przedstawia nam w swym pamiętniku barwne lata pięćdziesiąte i mieszkańców Zatoki...