Co uwielbiam w tej książce, że rzeczowniki i przymiotniki z głoską R zastąpiono ilustracjami dzięki temu zabiegowi nasza pociecha bierze aktywny udział podczas czytania dopowiadając brakujące słowa, a równocześnie ćwicząc przy tym wymowę R. Warto wspierać mowę dzieci i zdecydowanie ta książka będzie świętną pomocą w opanowaniu tej jakże trudnej umiejętności.

Wito obchodzi urodziny. Nie może doczekać się przyjęcia urodzinowego i oczywiście prezentu. Pech chce , że kurier przywozi podarek podczas gdy chłopcy bawią się na dworze. Ta przesyłka nie ujdzie uwadze dzieci. Choć tata chowa ją w garażu chłopcy pod jego nie obecność sprawdzają co tam może być . Wito marzył o niebieskim rowerze, ale w garażu zastał rower w różowym opakowaniu ! Zmartwiony chłopiec podejmuje z rodzicami rozmowę o rozmowie barwie , która stereotypowo jest uważana za dziewczyński kolor. Rodzice tłumaczą chłopcu , że ten odcień zakładali kiedyś nawet rycerze i osoby mieszkające na zamkach.

Podczas przyjęcia urodzinowego wszyscy dobrze się bawią. , a naszego bohatera czeka miła niespodzianka urodzinowa 😀

Co uwielbiam w tej książce, że rzeczowniki i przymiotniki z głoską R zastąpiono ilustracjami dzięki temu zabiegowi nasza pociecha bierze aktywny udział podczas czytania dopowiadając brakujące słowa, a równocześnie ćwicząc przy tym wymowę R. Warto wspierać mowę dzieci i zdecydowanie ta książka będzie świętną pomocą w opanowaniu tej jakże trudnej umiejętności.

Wito obchodzi...

Różowy rower i brak deklinacji.

Po sukcesie serii dźwiękonaśladowczej i zarazem delikatnie sensorycznej, z niecierpliwością czekałam na propozycję dla starszych przedszkolaków- bo taka jest dedykowana grupa odbiorców "Różowego roweru". Tym razem już na miękkich, a nie tekturowych kartkach otrzymujemy rozbudowane historie. Na stronie po prawej ilustracje wykonane rozpoznawalną już w Polsce grubą kreską Przemka Liputa (momentami niestety nie do końca odpowiadające opisywanym scenom, np. na ilustracji tata siedzi przy stole, a rozmowa toczy się na zupełnie inny temat),na stronie po lewej sporo tekstu z obrazkami zastępującymi wyrazy z "r", którego wymowy uczymy. Niestety matowy papier odbiera nieco uroku stronie graficznej i dziecka tym razem nie zachwyca. Pomysł na fabułę oceniam zaś baaaardzo wysoko! Nie dość, że Wiola Wołoszyn przełamuje stereotyp, uczy tolerancji (kolor różowy nie ma płci),to niesie też morał, że nie należy oceniać prezentu po opakowaniu (a więc metaforycznej książki po okładce). Budowanie treści wokół takiego przesłania dla tak młodych serc i umysłów uważam za honorowe i wzorowe. Jest jednak jedna rzecz, która mnie od tej książki (zapowiadającej serię kilkunastu tomów) skutecznie odpycha... Autorka będąca rodowitą Polką nie odmienia imion głównych bohaterów. To tak razi w oko i ucho, że można doznać promieniotwórczych oparzeń wymagających hospitalizacji... Po polsku nie mówi się "zapytaj mama", tylko "zapytaj mamę" (biernik),ewentualnie "zapytaj mamy" (dopełniacz),więc nie mówi się "zapytaj Wito", tylko "zapytaj Wita". Tutaj nie ma miejsca na mianownik! To jest błąd jak stąd na Księżyc, po drodze przez Słońce, Jowisz, Pluton i jeszcze ze 2 równoległe gwiazdozbiory. Większość osób interesujących się literaturą dziecięcą zna na pewno serię o Puciu innej autorki, także logopedy z wykształcenia, ale w tamtych tomach występuje Pucio, opowiada się o Puciu i zwraca do Pucia. Po pladze nieodmieniania polskich nazwisk skutecznie zwalczanej przez autorytety językoznawców- prof. Miodka, prof. Bralczyka czy nawet "socialmedialną" Paulinę Mikułę, wyłania się robiąca dotąd genialną robotę Wiola Wołoszyn i nie odmienia imion... Nie można tak uczyć swoich ani cudzych dzieci. Autorko, może to poprawisz? Jeśli był w tym jakiś ukryty cel, niech nie przesłania piękna i poprawności polszczyzny.

Podsumowując, obok braku deklinacji, który nieczytającym dzieciom możemy skorygować w rodzicielskiej narracji, książka godna rozważenia do domowej biblioteczki.

Różowy rower i brak deklinacji.

Po sukcesie serii dźwiękonaśladowczej i zarazem delikatnie sensorycznej, z niecierpliwością czekałam na propozycję dla starszych przedszkolaków- bo taka jest dedykowana grupa odbiorców "Różowego roweru". Tym razem już na miękkich, a nie tekturowych kartkach otrzymujemy rozbudowane historie. Na stronie po prawej ilustracje wykonane...

Ależ mojej trzylatce podoba się ta książka. Czytamy ją razem, jeszcze raz, i jeszcze. Niektóre słowa są zastąpione obrazkami, więc czytamy wspólnie i to jest największa frajda dla dziecka. Prosta historia, życiowa, zabawna, w sam raz dla dzieci, bez udziwnień, z dyskretnym wspomaganiem logopedycznym dotyczącym głoski "r". Dla nas rewelacja. Czekamy na kolejne. I szata graficzna też super. Jak to u Jano i Wito. Polecamy!

Ależ mojej trzylatce podoba się ta książka. Czytamy ją razem, jeszcze raz, i jeszcze. Niektóre słowa są zastąpione obrazkami, więc czytamy wspólnie i to jest największa frajda dla dziecka. Prosta historia, życiowa, zabawna, w sam raz dla dzieci, bez udziwnień, z dyskretnym wspomaganiem logopedycznym dotyczącym głoski "r". Dla nas rewelacja. Czekamy na kolejne. I szata...