#1286 - „Elżbieta II. Portret królowej” - Paola Calvetti - Zysk i S-ka Wydawnictwo
#131/2023

"Królowa bardzo lubi spaceerować w deszczu. Wkłada wtedy stare nieprzmakalne płaszcze, kalosze i chustki, ale w jej garderobie nie może zabraknąć parasolek - muszą być przezroczyste, aby wszyscy mogli ją widzieć, nawet kiedy spaceruje."

Książka jest pięknie wydana w twardej okładce. Ma 322 strony. Swoją premierę miała w sieprniu 2023 roku.

Jest to biografia, pokazująca jaką drogę przeszła Elżbieta, by stać się królową Wielkiej Brytanii. Poznacie z niej nie tylko historię królowej, jej miłości do Filipa, ale także obraz zmieniającej się epoki historycznej.

Bardzo polecam tą książkę i dziękuję za mój egzemplarz Zysk i S-ka Wydawnictwo. <3 <3 <3

https://www.facebook.com/photo/?fbid=1033014861327588&set=pb.100038572520125.-2207520000

#1286 - „Elżbieta II. Portret królowej” - Paola Calvetti - Zysk i S-ka Wydawnictwo
#131/2023

"Królowa bardzo lubi spaceerować w deszczu. Wkłada wtedy stare nieprzmakalne płaszcze, kalosze i chustki, ale w jej garderobie nie może zabraknąć parasolek - muszą być przezroczyste, aby wszyscy mogli ją widzieć, nawet kiedy spaceruje."

Książka jest pięknie wydana w twardej...

Chyba każdy coś tam wie o Elżbiecie II. Była wiodącą postacią i w politycznym i w rozrywkowym sensie. Ta kobieta przyglądała się i uczestniczyła w wielu ważnych chwilach świata i myślę, że można śmiało powiedzieć, że egzamin z dojrzałości i odpowiedzialności zdała. Silna kobieta, bardzo mocna osobowość, kreatorka, córka, siostra, żona, matka, babka i prababka - królowa.
Paola Calvetti ciekawie prowadzi nas przez życie Elżbiety II. Posługuje się obrazem, fotografią, tworzy z czytelnika wręcz fotoreportera, dziennikarza, który robi co może, by złapać odpowiednie ujęcie. Ten sposób narracji, ten pomysł wyjątkowo przypadł mi do gustu. Samych zdjęć nie jest w książce dużo, ale te, które się pojawiają zostały mądrze dobrane i robią wrażenie.
Ja wybierałam fragmenty, które mnie najbardziej interesują. Dużą przyjemność czerpałam z czytania o dzieciństwie królowej, a potem o miłości do Filipa. Myślę, że to właśnie dzieciństwo i miłość ukształtowały jej osobowość - reszta, to historia.
"ELŻBIETA II portrety królowej", to nie tylko biografia Elżbiety - to biografia pewnej epoki. Nie da się mówić o jej życiu, bez kontekstu historycznego, politycznego, społecznego. Może nie jestem jakąś ogromną fanką brytyjskiej rodziny królewskiej (w sensie nie śledzę ich losów z wypiekami na policzkach),ale uważam, ze są ważni dla Brytyjczyków i, że spajają ich naród. Kto by co nie mówił, to piękna tradycja i oby trwała, bo nie wyrywa się korzeni.
Książka została naprawdę świetnie wydana. Polska okładka jest ładniejsza od zagranicznych. Twarda oprawa i złote litery, ponadto dobrej jakości papier i atrakcyjny grzbiet. Jeśli ktoś szuka dobrej biografii o ELŻBIECIE II, to spokojnie mogę polecić tę pozycję, zwłaszcza ze względu na ten dziennikarski, fotograficzny styl.

klik, klik, pstryk, pstryk
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Chyba każdy coś tam wie o Elżbiecie II. Była wiodącą postacią i w politycznym i w rozrywkowym sensie. Ta kobieta przyglądała się i uczestniczyła w wielu ważnych chwilach świata i myślę, że można śmiało powiedzieć, że egzamin z dojrzałości i odpowiedzialności zdała. Silna kobieta, bardzo mocna osobowość, kreatorka, córka, siostra, żona, matka, babka i prababka -...

Biografię tę miałam na półce już od jakiegoś czasu i w obliczu ostatnich wydarzeń postanowiłam, że już czas się z nią zapoznać. I cóż, nie jestem nią usatysfakcjonowana.

A dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że większość wydarzeń z życia królowej zostało przedstawione w telegraficznym skrócie, ponadto o większości z tego, co zostało tu poruszone już wcześniej wiedziałam, więc książka dostarczyła mi wyjątkowo mało nowych dla mnie informacji.

Ciekawa jest jednak forma samej książki. Paola Calvetti skupia się bowiem na opowiedzeniu historii Elżbiety II poprzez historię zdjęć, na których została uwieczniona w przeciągu całego życia, począwszy od jej pierwszego zetknięcia z obiektywem, na okolicach diamentowego jubileuszu skończywszy. Jednak według mnie ogromnym błędem było niepokazanie znacznej większości omawianych zdjęć; to trochę jakby ktoś opowiadał swoim gościom o potrawach, jakie dla nich przygotował, ale nie zaserwował im wszystkich. Pokazano trzy, może cztery zdjęcia na wszystkie omówione, poświęcono za to dosyć sporo miejsca biografiom niemal wszystkich fotografów, którzy te zdjęcia wykonali, co jest dla mnie bardzo nie fair w stosunku do czytelnika, który chciał czytać przede wszystkim o Elżbiecie.

Ponadto, zwłaszcza w pierwszej połowie książki, było mnóstwo błędów składniowych czy brakujących spacji i o ile te drugie to szkopuł czysto techniczny to te pierwsze czasem utrudniały mi zrozumienie tekstu.

Czy polecam? Chyba tylko komuś, kto nie wie dosłownie nic o Elżbiecie II, ale podejrzewam że i dla takich osób znalazłaby się jakaś lepsza biografia. Ja także na pewno poszukam czegoś, co da mi więcej informacji, bo niestety książka Paoli Calvetti nie dała mi tego, czego od niej oczekiwałam.

Biografię tę miałam na półce już od jakiegoś czasu i w obliczu ostatnich wydarzeń postanowiłam, że już czas się z nią zapoznać. I cóż, nie jestem nią usatysfakcjonowana.

A dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że większość wydarzeń z życia królowej zostało przedstawione w telegraficznym skrócie, ponadto o większości z tego, co zostało tu poruszone już wcześniej wiedziałam,...

Sięgnęłam po książkę autorstwa Pani Paola Calvetti pt.'' Elżbieta II. Portret królowej'' z tego względu, że lubię czytać książki biograficzne i móc dokonać oceny na samym końcu, czy zostały w niej zawarte o głównej bohaterce i jej istotne i ważne informacje te, co już wiem z zaczerpniętych wcześniejszych źródeł wiedzy, czy jednak wniesie coś nowego, czego nie wiem, a lubię poznawać, podczas zapoznawania się z tego rodzaju literaturą.

Lubię, kiedy książka z gatunku biografii zawiera ładne wykonane piękne zdjęcia dzięki, którym będę mogła już zobrazować sobie na samym początku wygląd osoby znanej od prawie dziewięćdziesięciu lat, a działalność jako królowa rozpoczęła bardzo młodo.

Najbardziej interesowało mnie, jakim była dzieckiem, nastolatką, jakie miała podejście do rodziny, społeczności, jak udało się podołać tak wielu obowiązkom pomimo nie zawsze sprzyjającym pozytywnie przeciwnościom losu, które były zaskoczeniem dla niej, co lubiła robić w wolnych chwilach, skąd czerpała pomysły na właściwe i odpowiedzialne rządzenie, które nie było dla niej łatwe, jak spędzała czas prywatny z mężem, dziećmi, wnukami, co ją martwiło, gdy nikt tego nie widział, a wiedzieli o tym najważniejsi pracownicy, którzy są zawsze blisko niej i jej wiernie służą.

Owszem pojawiały się pytania w trakcie czytania tejże książki:

Czy autorka przedstawi królową Elżbietę okiem mass mediów, czy jednak zaufa własnej intuicji i zgromadzonym wcześniej materiałach o kobiecie, która potrafiła wywołać ogromne zainteresowanie osobowością, zachwyt nad wszystkim tym, co ją wokół otacza, mając na względzie dobro królestwa?

Przyszła królowa od najmłodszych lat była dzieckiem, które na pierwszy rzut oka miała, w sobie to coś oglądając jej zdjęcia oraz przysłuchując się o niej najważniejszych informacji.

Autorka przedstawiła w interesujący sposób zarys tego, czego nie było mi poznać o niej zarówno to, co było dla niej proste do wykonania, jak i z tym, z czym miała trudności, które pojawiają się, jeśli nawet tego nikt na pierwszy rzut oka nie widzi, kiedy obserwuje królową.

Przyznam, że rola przyszłej królowej nie należała do łatwej, ale widoczne na zdjęciach jest bardzo, z jaką uwagą zaczyna obserwować swojego tatę króla Jerzego VI, gdy czyta książki. Myślę, że nie przeszkadzało jej, jakie miał on wady i zalety.

Poznaje ona jako książęcej drodze różne osoby, ale szczególnie bliski został, jej nowo poznany kadet Filip może nie był co prawda bogaty, ale bardzo dobrze się uczył, miał bardzo dobre poczucie humoru, a tym samym można skraść nie jedno kobiece serce rozkochać w sobie i taka właśnie była, Elżbieta zakochała się w nim. Pozostała mu wierna do samego końca, a on do niej.

Nie da się tego ukryć, że królowa Elżbieta II jest osobą surową, ale pod tą maską tego kryje się ciepło, które mamy okazję odkrywać.

Podoba mi się spojrzenie autorki na królową, bo możemy dzięki temu na nowo odtwarzać w pamięci obraz, jaki pozostawia po sobie Elżbieta II.

Książkę tę przeczytałam z ogromną przyjemnością.

Umieszczone w książce zostały piękne wykonane zdjęcia z życia królowej Elżbiety II i jej rodziny.

"Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl"

Polecam przeczytać tę książkę.

Sięgnęłam po książkę autorstwa Pani Paola Calvetti pt.'' Elżbieta II. Portret królowej'' z tego względu, że lubię czytać książki biograficzne i móc dokonać oceny na samym końcu, czy zostały w niej zawarte o głównej bohaterce i jej istotne i ważne informacje te, co już wiem z zaczerpniętych wcześniejszych źródeł wiedzy, czy jednak wniesie coś nowego, czego nie wiem, a lubię...

Książka niestety nie spełnia oczekiwań. Chciałam książkę o królowej i jej rodzinie, a dostałam książkę, w której autorka bardzo dużo miejsca poświęca FOTOGRAFOM i związanymi z nimi wątkami pobocznymi. Natomiast samych zdjęć jest jak na lekarstwo, co jest zupełnym nieporozumieniem i wielkim minusem. Książka ma dużą bibliografię, ale i tak większość z tych informacji można - w znacznie przyjemniejszy sposób- pozyskać podczas oglądania ' The Crown'. Styl książki jest lekko zgryźliwy. Ogólnie nie polecam!

Książka niestety nie spełnia oczekiwań. Chciałam książkę o królowej i jej rodzinie, a dostałam książkę, w której autorka bardzo dużo miejsca poświęca FOTOGRAFOM i związanymi z nimi wątkami pobocznymi. Natomiast samych zdjęć jest jak na lekarstwo, co jest zupełnym nieporozumieniem i wielkim minusem. Książka ma dużą bibliografię, ale i tak większość z tych informacji można -...

Kolejna pozycja nakreślająca postać królowej Elżbiety II.
Książkę miło i przyjemnie się czyta, śledząc kolejne lata biografii Elżbiety II od czasów wczesnego dzieciństwa do czasów współczesnych tj. diamentowego jubileuszu upamiętniającego 60. rocznicę panowania.
Postać Elżbiety II przedstawiana jest poprzez szczegółowy opis wykonanych zdjęć dokumentujących kolejne lata jej życia. Autorka prezentuje życie królowej, które jest wzbogacone ciekawymi opowiastkami o kolejnych fotografach i ich historią.
To czego brakuje tej pozycji to fotografii, które tworzą legendę Elżbiety II. Dlatego warto wyszukiwać w Internecie kolejne niesamowite zdjęcia ukazujące przemianę z niewinnej księżniczki w majestatyczną królową Wielkiej Brytanii.

Kolejna pozycja nakreślająca postać królowej Elżbiety II.
Książkę miło i przyjemnie się czyta, śledząc kolejne lata biografii Elżbiety II od czasów wczesnego dzieciństwa do czasów współczesnych tj. diamentowego jubileuszu upamiętniającego 60. rocznicę panowania.
Postać Elżbiety II przedstawiana jest poprzez szczegółowy opis wykonanych zdjęć dokumentujących kolejne lata...

Ladies and gentlemen… Her Majesty Queen Elisabeth II!
Paola Calvetti znalazła odmienny sposób na przedstawienie osoby Elżbiety II – królowej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Autorka wykorzystuje wybrane fotografie przedstawiające królową i to one stanowią zalążek opowieści o życiu oraz panowaniu najstarszej córki Jerzego VI.
„Elżbieta II. Portret królowej” autorstwa Paoli Calvetti, choć zakwalifikowana jako biografia, nie pokazuje pełnego obrazu. Spektrum czasowe jest wprawdzie szerokie, bo od czasu narodzin aż po współczesność, jednak przynależność do royal family narzuca pewne ograniczenia. Ponieważ to nie jest pierwsza lepsza rodzinka, a sami Wind-so-ro-wie, dlatego fakty owszem są, jednak bez nadmiernej wnikliwości. Bowiem protokół królewski nawet tu roztacza swe wpływy. Byłoby przecież skandalem, gdyby szczegóły z prywatnych komnat ujrzały światło dzienne. Tajemnicą państwową spowity jest nawet taki – wydawałoby się – nieznaczący drobiazg jak wielkość miseczki stanika władczyni! W stosunku do majestatu królestwa słowo „skandal” nabiera zdecydowanie bardziej restrykcyjnych wymiarów.
W swojej książce autorka portretuje Elżbietę II, wykorzystując do tego fotografie. Służą jej niczym ekfrazy do rozwinięcia najpierw sceny zatrzymanej w kadrze, a następnie przejścia miękko do następnych zdarzeń. Zmieniają się fotografowie (spośród wielkich nazwisk niech wymienię Wilding, Beaton, Karsh, Sheridan czy Leibovitz),zmienia się technika i sposób spojrzenia czy rodzaj ujęcia, ale każdy z artystów odczuwa wyjątkowość chwili. Calvetti stara się przytaczać ich wypowiedzi na temat spotkania z królową, w których dzielą się swoimi emocjami, jakie towarzyszyły im podczas sesji. To ciekawy przegląd spostrzeżeń, bo choć każdy z portrecistów reprezentuje odmienną wrażliwość estetyczną, a nawet różne czasy, to każdy z nich chwile z królową zapamięta na zawsze.
Konstrukcyjnie Calvetti rozpina dwie równoległe linie. Jedna to rozwój technologiczny fotografii, stylistyka, sposób odwzorowywania rodziny królewskiej. Druga (a może przez wzgląd na godność tronu raczej powinnam ustąpić jej pierwszeństwa) to ewolucja samego urzędu królowej jako symbolu Wielkiej Brytanii oraz stopniowe otwieranie się rodziny królewskiej na współczesne oczekiwania, w tym skracanie dystansu w stosunku do poddanych. Zmienia się monarchia, a wraz z nią fotografika. A może to odwrotna zależność?
Calvetti kreśląc obraz królestwa, zwraca baczną uwagę, by nie przekroczyć cienkiej linii dobrego smaku. Królowa przedstawiona jest więc z należną rewerencją i dystynkcją, co absolutnie nie wyklucza pokazania pasji Elżbiety II do psów rasy corgie (tak na marginesie pasji, której pozostała część rodziny królewskiej nie rozumie i kompletnie nie podziela) czy zaprezentowania jej iście angielskiego poczucia humoru. Biografka zaledwie sporadycznie przytacza ploteczki, lecz nawet wówczas są to „nowinki” wcześniej upublicznione na łamach tabloidów.
Do pełni zadowolenia z lektury może brakowało mi nieco głębszego spojrzenia na sprawy polityczne, na kryzysy państwowe, przez które Wielka Brytania przechodziła w okresie panowania Elżbiety II, reakcji monarchini na ważniejsze wydarzenia. Brak głębszej analizy być może wynika z faktu, że Calvetti raczej postawiła sobie za zadanie skoncentrować się na przekroju epoki, w jakiej przyszło Elżbiecie sprawować swe rządy niż na drobiazgowym komentarzu.
Elżbieta II to najdłużej zasiadająca na tronie władczyni Zjednoczonego Królestwa, to również bodaj najbardziej rozpoznawalna kobieta na świecie, a także marka Wielkiej Brytanii. Książka Paoli Calvetti pt. „Elżbieta II. Portret królowej” to doskonała pozycja dla tych, którzy chcieliby zdobyć ogólną i przedstawioną w przystępny sposób wiedzę o obecnie panującej królowej oraz zapoznać się z podstawowymi prawidłami, jakimi rządzi się brytyjska monarchia. Bez przytłaczającej ilości dat, bez naukowo specjalistycznego zadęcia mamy...
Całość recenzji tu: https://czytamduszkiem.blogspot.com/2020/08/paola-calvetti-elzbieta-ii-portret.html
Zapraszam.

Ladies and gentlemen… Her Majesty Queen Elisabeth II!
Paola Calvetti znalazła odmienny sposób na przedstawienie osoby Elżbiety II – królowej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Autorka wykorzystuje wybrane fotografie przedstawiające królową i to one stanowią zalążek opowieści o życiu oraz panowaniu najstarszej córki Jerzego VI.
„Elżbieta II....

To z pewnością najlepsza książka jaką czytałam o Elżbiecie II. Nie mówi za dużo o polityce, co podoba mi się najbardziej.

To z pewnością najlepsza książka jaką czytałam o Elżbiecie II. Nie mówi za dużo o polityce, co podoba mi się najbardziej.

Niezbyt długa, bez przynudzania.

Niezbyt długa, bez przynudzania.

Brakowało mi to pokazanych zdjęć królowej o których mówiła autorka.

Brakowało mi to pokazanych zdjęć królowej o których mówiła autorka.