Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mam pojęcia o co chodzi w tej powieści. Ani kto zabił, ani kto jest bohaterem, ani w sumie jaka jest fabuła. Wątki skaczą, zakończenia rozdziałów są z takim niedopowiedzeniem, że chyba tylko autor wie o co chodzi.
Język jest wulgarny i mizoginistyczny. Rozumiem jeśli słownictwo jednej postaci jest takie, ale jeśli każda postać w książce wyraża się tak podle o kobietach, to mogę śmiało powiedzieć, że to nie kreacja postaci, a sam autor jest mizoginem.
Niektóre wątki są wprowadzone tylko po to żeby zapełnić strony i zrobić jeszcze większy chaos.
Cytaty przed każdym rozdziałem nie odnoszą sie w żaden sposób do ich treści. Są to przypadkowe cytaty. Wyjęte z kontekstu swojego miejsca pochodzenia.
Początek książki był niezły. Ale to tylko tyle. Potem zamieszanie. Mam wrażenie, że sam autor zapomniał o czym pisał, ale po prostu musiał skończyć i wydać ksiązke.

Nie mam pojęcia o co chodzi w tej powieści. Ani kto zabił, ani kto jest bohaterem, ani w sumie jaka jest fabuła. Wątki skaczą, zakończenia rozdziałów są z takim niedopowiedzeniem, że chyba tylko autor wie o co chodzi.
Język jest wulgarny i mizoginistyczny. Rozumiem jeśli słownictwo jednej postaci jest takie, ale jeśli każda postać w książce wyraża się tak podle o...

Autorka nie zbudowała ani charakteru postaci ani fabuły.
Zmrocz taki potężny i doświadczony, ale wszyscy potrafią go zrobić w konia. Ma armię grisz, ale jak przychodzi co do czego to nie potrafi ich wykorzystać. Lepiej jak wszystko będzie robił sam. No i te jego motywację są tak niejasno określone, że chyba autorka sama nie wie dlaczego on jest taki jaki jest. I oczywiście przebłyski człowieczeństwa w oczach mu błyskają za każdym razem kiedy Alina powie coś ckliwego, co dotyka głębi jego duszy...
Jedyna postacią ciekawie napisana jest Nikołaj, który w całej tej trylogii został potraktowany po macoszemu. Autorka nie wykorzystała jego potencjału.

Autorka nie zbudowała ani charakteru postaci ani fabuły.
Zmrocz taki potężny i doświadczony, ale wszyscy potrafią go zrobić w konia. Ma armię grisz, ale jak przychodzi co do czego to nie potrafi ich wykorzystać. Lepiej jak wszystko będzie robił sam. No i te jego motywację są tak niejasno określone, że chyba autorka sama nie wie dlaczego on jest taki jaki jest. I oczywiście...

Zakończenie to jakaś porażka.
Cała książka to przepychanki słowne nastolatków i gdzieś pod sam koniec szybko, szybko zakończenie, gdzie jak się człowiek nie skupi to nie wie o czym jest.
Mal przez 3 tomy jest tłem doczepionym do bohaterki. Bez wyraźnego charakteru, osobosowsci. Żyje by służyć Alinie.
Alina kocha Mala dopóki ten nie zniknie z horyzontu, a pojawi się inny kawaler. Wtedy to tamtego by chciała.
Zmrocz ma setki lat i doświadczenie, ale robia go w bambuko dzieci.
Baghra "znam cała prawdę" siedzi w norze i pozwala na to, żeby świat się rozpadał, bo cóż ona by mogła zrobić. Więcej zrobi rzucając hasła jak cyganka wróżby.
Jaki sens miała zamiana Nikołaja w potwora dla Zmrocza? Ani go zabił, ani unieszkodliwił. Jedynie pomógł autorce pozbyć się go z rozterek serca bohaterki.
Zdrady przyjaciół też są bez sensu bo nie są motywowane niczym. Kompletnie niczym.
I abdykacja króla. Jezu. Już mogła ich jakoś autorka uśmiercić.

Zakończenie to jakaś porażka.
Cała książka to przepychanki słowne nastolatków i gdzieś pod sam koniec szybko, szybko zakończenie, gdzie jak się człowiek nie skupi to nie wie o czym jest.
Mal przez 3 tomy jest tłem doczepionym do bohaterki. Bez wyraźnego charakteru, osobosowsci. Żyje by służyć Alinie.
Alina kocha Mala dopóki ten nie zniknie z horyzontu, a pojawi się inny...