Akcja powieści rozpoczyna się od brutalnego morderstwa we Wrocławiu, do którego zostaje wezwany komisarz Marcin Zakrzewski. Podczas oględzin ogrodu z miejsca zdarzenia bohater niespodziewanie natyka się na prawdopodobnego sprawcę, który po wyszeptaniu słów: „Widziałem jak diabeł chodził tam na palcach” znika tak szybko jak się pojawił. Tych słów Marcin nie słyszał od 30 lat, kiedy to zaginął jego brat bliźniak Rysiek. Jak te dwie sprawy są ze sobą połączone? Kim jest morderca? Czy było więcej zaginięć młodych chłopców? Z tymi pytaniami przyjdzie zmierzyć się Marcinowi.
Powieść czyta się szybko, wciąga od pierwszej strony. Część akcji dzieje się w Szczepanowie, na wsi, gdzie wychował się bohater. Razem z nim odbywamy podróż do miejsc, które zna z dzieciństwa, które nasuwają bardzo dużo wspomnień. Myślę, że chwilami książka może posłużyć za mapę – tak dobrze opisana jest droga! W powieści nie zabrakło też elementów grozy – muszę przyznać, że momentami się faktycznie bałam! Sad, o którym w tytule mowa, to naprawdę dziwne i przerażające miejsce... Bohaterowie powieści są ludzcy, ich zachowania są w pełni zrozumiałe. Co prawda znajdziemy też tutaj trochę romansu, ale jest on na tyle dobrze uzasadniony, że mimo mojej niechęci do wplatania takich wątków w kryminał, jestem w stanie go zaakceptować. Co jeszcze? Ciekawym tematem poruszanym w książce jest też kwestia przesiedleń powojennych na podwrocławskie tereny. Autor posługuje się piórem z łatwości godną pozazdroszczenia, a sama intryga powieści też jest bardzo ciekawie skonstruowana. Ogólnie jestem z lektury zadowolona i już teraz czekam na kolejną część! Książkę oceniam na 7/10 i zapraszam do zapoznania się z recenzją książki na blogu: https://www.kryminalnatalerzu.pl/2019/06/martwy-sad-mieczysaw-gorzka-recenzja.html

Akcja powieści rozpoczyna się od brutalnego morderstwa we Wrocławiu, do którego zostaje wezwany komisarz Marcin Zakrzewski. Podczas oględzin ogrodu z miejsca zdarzenia bohater niespodziewanie natyka się na prawdopodobnego sprawcę, który po wyszeptaniu słów: „Widziałem jak diabeł chodził tam na palcach” znika tak szybko jak się pojawił. Tych słów Marcin nie słyszał od 30...