Mamy jako państwo swoje ciemne karty. Jedną z nich są komunistyczne obozy pracy powstałe zaraz po zakończeniu II wojny światowej opisywane w tej książce. Tytuł jest dosadny, może zbyt mocny jako kojarzący się z sowieckimi obozami, ale na pewno wyrazisty. Autor w oparciu o dokumenty z epoki (głównie urzędu bezpieczeństwa, wojska i innych jednostek aparatu komunistycznego),opisuje całościowo to zjawisko. Zjawisko okrutne. Oto bowiem w miejscach gdzie hitlerowcy eksterminowali Polaków (w czasie wojny),historia się powtórzyła z tym jednak, że miejsce hitlerowców zajęli głównie rodacy z bezpieki. Dom podzielony nie może się ostać i gdzie brat zabija brata, tam nie ma przyszłości. Komunistyczne obozy pracy (Jaworzno, Majdanek, Oświęcim, Rembertów, i inne) być może były epizodem naszej historii, ale mam czasem nieodparte wrażenie, że takim który we właściwym okolicznościach mógłby się powtórzyć. Smutne to, jak nie potrafimy uczyć się na błędach poprzednich pokoleń.

Mamy jako państwo swoje ciemne karty. Jedną z nich są komunistyczne obozy pracy powstałe zaraz po zakończeniu II wojny światowej opisywane w tej książce. Tytuł jest dosadny, może zbyt mocny jako kojarzący się z sowieckimi obozami, ale na pewno wyrazisty. Autor w oparciu o dokumenty z epoki (głównie urzędu bezpieczeństwa, wojska i innych jednostek aparatu komunistycznego),...

Nic dodać nic ująć. Wiarygodne świadectwo okrutnych czasów stalinowskich w PRL (Polsce rządzonej przez komunistów).

Nic dodać nic ująć. Wiarygodne świadectwo okrutnych czasów stalinowskich w PRL (Polsce rządzonej przez komunistów).

Muszę przyznać, że przed przeczytaniem książki Bogusława Kopki, historyka – „Gułag nad Wisłą. Komunistyczne obozy pracy w Polsce 1944-1956” miałam niewielkie rozeznanie w tym temacie.

W Łodzi, moim rodzinnym mieście, jest więzienie na Sikawie, o którym kiedyś słyszałam, że po wojnie zamykano w nim Łodzian pochodzenia niemieckiego. Co ciekawe, na Sikawie, w czasie wojny był niemiecki obóz pracy przeznaczony dla Łodzian. Po wyzwoleniu, NKWD stworzyła tam, podobnie, jak w całej Polsce - obóz dla volksdeutschów z Łodzi, a potem był to obóz jeniecki dla oficerów armii niemieckiej. Od 1955 roku do dzisiaj jest tam zakład karny.

Moja pierwsza refleksja po przeczytaniu tej książki, to chichot historii i ironia losu w dziejach naszego kraju. Każdy Polak wie, czym były w czasie wojny, obozy koncentracyjne – Oświęcim/Auschwitz i Majdanek. Okazuje się, że po wyzwoleniu Polski, NKWD otworzyła w nich obozy pracy, które działały przez kilka miesięcy. Niemcy uciekli, weszli Rosjanie i nic nie musieli robić, wykorzystali „infrastrukturę” już istniejącą. Mamy historycznego pecha. Ledwo jeden okupant opuścił nasz kraj, zaraz wszedł drugi i rozgościł się w nim na kilkadziesiąt lat.

Inna ciekawa postać, którą opisuje Bogusław Kopka to Salomon Morel, polski Żyd, funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa w PRL, oskarżony o zbrodnie przeciwko ludzkości.

Był komendantem obozu Zgoda w Świętochłowicach, przeznaczonego dla Ślązaków, obywateli III Rzeszy oraz Polaków. Był prawdziwym sadystą, o czy mówią zeznania świadków, którzy przeżyli pobyt w tym miejscu.

Okazuje się, że Salomon Morel w 1992 roku uciekł z Polski do Izraela, gdyż był ścigany przez polski wymiar sprawiedliwości za popełnione zbrodnie. Niestety Izrael odmówił jego ekstradycji i tam zmarł.

Książka jest napisana łatwym językiem, więc jej lektura nie sprawia trudności.

Jest to z pewnością ciekawa pozycja dla osób interesujących się historią powojenną Polski. Ogromny plus dla autora, że opisał temat, mało znany większości czytelnikom, a dzięki łatwo przyswajalnej formie, książkę może przeczytać więcej osób.

Muszę przyznać, że przed przeczytaniem książki Bogusława Kopki, historyka – „Gułag nad Wisłą. Komunistyczne obozy pracy w Polsce 1944-1956” miałam niewielkie rozeznanie w tym temacie.

W Łodzi, moim rodzinnym mieście, jest więzienie na Sikawie, o którym kiedyś słyszałam, że po wojnie zamykano w nim Łodzian pochodzenia niemieckiego. Co ciekawe, na Sikawie, w czasie wojny był...

Starannie opracowane studium dotyczace ciemnej strony historii naszego kraju jaka byly komunistyczne obozy pracy. Napisane przystepnie, naswietlajace ogolny rys tego co dzialo sie w mrocznych latach 1944 - 1956. Moze stanowic wstep do dokladniejszego studiowania tematu, takze do czytania wspomnien, autobiografii czy reportazy. Bo tak naprawde wojna nie skonczyla sie w 1945 roku :( Praca jest uzupelniona nota bibliograficzna, z ktora warto sie zapoznac i wynotowac tutuly do przeczytania. Jest rowniez bogactwo przypisow, w ktorych znalazlam mnostwo materialow wartych przeczytania. POLECAM.

Starannie opracowane studium dotyczace ciemnej strony historii naszego kraju jaka byly komunistyczne obozy pracy. Napisane przystepnie, naswietlajace ogolny rys tego co dzialo sie w mrocznych latach 1944 - 1956. Moze stanowic wstep do dokladniejszego studiowania tematu, takze do czytania wspomnien, autobiografii czy reportazy. Bo tak naprawde wojna nie skonczyla sie w 1945...

„Gułag nad Wisłą” to wstrząsający dokument na temat komunistycznych obozów pracy w powojennej Polsce. Fakty powszechnie mało znane Bogusław Kopka przedstawia ze znajomością tematu, w sposób przystępny i uargumentowany. W miejscach, w których podczas drugiej wojny światowej funkcjonowały nazistowskie fabryki śmierci, od 1944 do 1956 roku więziono przede wszystkim akowców i Żołnierzy Wyklętych oraz tych, którym przypięto łatkę „wrogów systemu”.

Słowo „Gułag” kojarzy się głównie z łagrami, jakie na terenach ZSRR powstały w czasach stalinowskiego terroru. Okazuje się jednak, że istniał także Gułag nad Wisłą – system więziennictwa, którego ofiarami padali ludzie niewygodni dla „nowej władzy”. Ta władza przyszła ze Wschodu. Nikogo nie wyzwoliła – wbrew temu, co przez dziesięciolecia próbowano wbijać do głów uczniom wszystkich poziomów szkół.

Należę do pokolenia, które o Katyniu i sowieckich łagrach dowiadywało się z relacji dziadków i z drugiego obiegu. Po cichu, potajemnie... Ze świadomością, że to wiedza ważna, niepodważalna, ale i niebezpieczna.
Mój dziadek ze strony ojca dopiero po wielu latach opowiedział o swojej młodości, o tym, jak trafił na Syberię, będąc zaledwie dziewiętnastoletnim chłopakiem. Paradoksalnie ta wywózka być może uchroniła go przed ukraińskimi pogromami i przed rzezią wołyńską z 1943 roku.
Co by było, gdyby... Losy mojej rodziny nauczyły mnie, że nie ma co gdybać, że trzeba poznawać historię, czytać, dowiadywać się, analizować, myśleć...

Dlatego z zainteresowaniem sięgnęłam po „Gułag nad Wisłą”. Całość przeczytałam w skupieniu i z dużymi emocjami. Trudno bowiem pozostać obojętnym wobec tej tematyki i świadomości, że miejsce nazistowskich zbrodniarzy zajęli oprawcy z bezpieki. Więzili, torturowali, gwałcili i mordowali nieraz w dokładnie tych samych miejscach, w których robili to niemieccy kaci – m.in. w Auschwitz, Majdanku, Rembertowie i Jaworznie, gdzie znajdowały się jedne z największych komunistycznych przymusowych obozów pracy.


Szacuje się, że uwięziono w nich łącznie ponad trzysta tysięcy Polaków. Obok mężczyzn maltretowane były kobiety, które w większości stawały się też ofiarami brutalnych gwałtów. Do części obozów trafiali też nieletni, a nawet dzieci.
Stalinowski system zakładał, że obozy miały być miejscem reedukacji. W rzeczywistości były to miejsca kaźni, w których ludzie umierali z głodu, zimna, chorób, wyczerpania lub byli mordowani z zimną krwią.
Wśród „wrogów systemu”, obok byłych żołnierzy AK i NSZ, znajdowali się także cywile, jeńcy niemieccy, volksdeutsche oraz Polacy zmuszeni do podpisania list potwierdzających niemieckie pochodzenie, a nawet skazani za opowiadanie niewygodnych dla nowej władzy dowcipów. Nietrudno się domyślić, że wielu więźniów było ofiarami donosów.

Gdy czyta się o tym, włosy jeżą się na głowie, zwłaszcza że nie wiadomo, ile dokładnie ludzkich istnień pochłonął czerwony terror w tym szatańskim wydaniu. Szacuje się, że w komunistycznych łagrach na terenie Polski zginęło co najmniej dwadzieścia pięć tysięcy więźniów. Ostatecznej liczby zapewne nigdy nie poznamy, gdyż część dokumentów na ten temat została zniszczona albo ukryta w archiwach ZSRR.

O tych przerażających faktach Bogusław Kopka pisze w sposób przystępny, rzeczowy, uargumentowany. Przywołuje wiele przykładów, relacji, fragmenty niejednokrotnie unikatowych dokumentów, do których udało mu się dotrzeć.
Całość obrazują archiwalne zdjęcia.

„Gułag nad Wisłą” na pewno nie jest lekturą do poduszki i odprężającą książką, ale warto po nią sięgnąć, by poznać fragment drastycznej historii.
Jestem pełna uznania dla autora, który wykonał tytaniczna pracę i jej efekty przekazał czytelnikom w sposób szczegółowy, ale i w pełni zrozumiały oraz interesujący nawet dla laika.
To wybitny dokument - nie mam co do tego wątpliwości!

„Gułag nad Wisłą” to wstrząsający dokument na temat komunistycznych obozów pracy w powojennej Polsce. Fakty powszechnie mało znane Bogusław Kopka przedstawia ze znajomością tematu, w sposób przystępny i uargumentowany. W miejscach, w których podczas drugiej wojny światowej funkcjonowały nazistowskie fabryki śmierci, od 1944 do 1956 roku więziono przede wszystkim akowców i...

Autor bazował na wielu dokumentach, głównie Służby Bezpieczeństwa. Nie zabrakło również wspomnień byłych więźniów. Wszystko to pozwaliło na odkrycie najciemniejszych kart ludowej władzy i stworzenie jednolitej i niemalże pełnej wizji czerwonego terroru, który przyniósł niemalże dwadzieścia pięć tysięcy ofiar ludzkich.

Gułag na Wisłą to historia mrocznego, a zarazem tajemniczego epizodu w najnowszych dziejach Polski. Oczywiście Polski zniewolonej czerwonym terrorem. Jest to publikacja, która odsłania wszystkie te tajemnice, pokazując tragedię niewinnych ofiar. Jest to zarazem dramatyczna historia, która trzyma w napięciu przez całą lekturę.

http://kulturacja.pl/2019/06/boguslaw-kopka-gulag-nad-wisla-recenzja/

Autor bazował na wielu dokumentach, głównie Służby Bezpieczeństwa. Nie zabrakło również wspomnień byłych więźniów. Wszystko to pozwaliło na odkrycie najciemniejszych kart ludowej władzy i stworzenie jednolitej i niemalże pełnej wizji czerwonego terroru, który przyniósł niemalże dwadzieścia pięć tysięcy ofiar ludzkich.

Gułag na Wisłą to historia mrocznego, a zarazem...