Jestem fanką powieści Edyty Świętek od 2016 roku od pierwszej książki przeczytanej Jej autorstwa. Sięgam po nie w ciemno więc i tym razem tak było.
Początek toczy się trochę jakby leniwie ,dużo tu wspomnień,przemyśleń Anity.Jednak towarzyszyło mi to coś , atmosfera się zagęszczała i czekałam na "niespodzianki" jakie się pojawią.W niektórych sytuacjach złościłam się na Anitę za jej naiwność. Cały czas dają o sobie znać kompleksy ,które towarzyszą jej od dzieciństwa . Na tle tych wszystkich ,które przeczytałam ta jest zupełnie inna,chwilami nawet dla mnie "dziwna". I szczerze przyznaję ,że mimo tego ,że przeczytałam ją bardzo szybko bo cały czas byłam ciekawa co dalej to mam bardziej kochane historie tej autorki.Samo zakończenie jednak mniej mnie zszokowało a bardziej może zdziwiło? Mam mieszane uczucia ale jedno co mi się podoba to to ,że autorki absolutnie nie można "zaszufladkować" a to bardzo cenię .

Jestem fanką powieści Edyty Świętek od 2016 roku od pierwszej książki przeczytanej Jej autorstwa. Sięgam po nie w ciemno więc i tym razem tak było.
Początek toczy się trochę jakby leniwie ,dużo tu wspomnień,przemyśleń Anity.Jednak towarzyszyło mi to coś , atmosfera się zagęszczała i czekałam na "niespodzianki" jakie się pojawią.W niektórych sytuacjach złościłam się na...