To taki literacki smakołyk. Uwielbiam jak autor czuje się w swoim żywiole i z pasją i lekkością posługuje się słowem. Trochę surrealistyczna opowieść o czasach przed-wojennych-po. Historia pewnego pacjenta ośrodka dla psychicznie chorych. Historia dziecka, które w wieku trzech lat zbuntowało się przeciw światu i postanowiło nie rosnąć. Idzie przez świat z blaszanym bębenkiem zawieszonym na szyi. Wiele uchodzi mu na sucho z uwagi na dziecięcy wzrost. Wiele przychodzi mu do głowy z uwagi na dorosły umysł. To historia z tamtych czasów obojętna wobec czasów. Czy może buntownicza, ale to bunt obojętności. To historia niejako z drugiej strony. Czemu naród niemiecki ma być naznaczony po wsze czasy. Mali nie muszą być wielkimi, ale też nie są bez szans. Nie ważny jest patos, ważne aby iść przez życie własną drogą. Może ja chcę w życiu tylko bębnić. Nie chce dać się wciągnąć w wir bezowocnego życia. Chce żyć własnym życiem i wypiąć się na świat.

To taki literacki smakołyk. Uwielbiam jak autor czuje się w swoim żywiole i z pasją i lekkością posługuje się słowem. Trochę surrealistyczna opowieść o czasach przed-wojennych-po. Historia pewnego pacjenta ośrodka dla psychicznie chorych. Historia dziecka, które w wieku trzech lat zbuntowało się przeciw światu i postanowiło nie rosnąć. Idzie przez świat z blaszanym...