„Kronika Duchów” to manga z gatunku łatwo i przyjemnie. Jak już wspominałem, tytuł nie jest dziełem wybitnym i daleko mu do tego, całość czyta się jednak bardzo przyjemnie i ma on swoje wartości dodane. Najważniejsze jest to, że zapewnia on potencjalnemu czytelnikowi chwilę relaksu i rozrywki a przecież to jest najistotniejsze.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=115981

„Kronika Duchów” to manga z gatunku łatwo i przyjemnie. Jak już wspominałem, tytuł nie jest dziełem wybitnym i daleko mu do tego, całość czyta się jednak bardzo przyjemnie i ma on swoje wartości dodane. Najważniejsze jest to, że zapewnia on potencjalnemu czytelnikowi chwilę relaksu i rozrywki a przecież to jest najistotniejsze.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy...

Całkiem sympatyczna seria, bałam się trochę, czy aby okultyzm nie będzie tu przedstawiany w poważnej formie, jako jedyna słuszna droga, ale tu jest to forma służąca wyłącznie rozrywce, trochę jak stykający się ze sobą bohaterowie i bardzo plastyczne czarne charaktery. Polecam, fajna rozrywka ;)

Całkiem sympatyczna seria, bałam się trochę, czy aby okultyzm nie będzie tu przedstawiany w poważnej formie, jako jedyna słuszna droga, ale tu jest to forma służąca wyłącznie rozrywce, trochę jak stykający się ze sobą bohaterowie i bardzo plastyczne czarne charaktery. Polecam, fajna rozrywka ;)

SHOUNEN GROZY

Jeżeli jakaś seria mangowa jest krótka, najczęściej albo mamy tu do czynienia z adaptacją filmu / gry, albo dodatkiem do jakiegoś hitu. W innych przypadkach rzecz jest prosta – opowieść nie była zbyt udana, więc szybko została anulowana. Są jednak wyjątki od tej reguły i „Kronika duchów” jest jednym z nich, bo choć całość zamyka się w zaledwie trzech tomach, jest jednocześnie naprawdę udana, wciągająca i świetnie wykonana.

Fabularnie rzecz, jak na shounen grozy przystało, nie jest skomplikowana. Ot główny bohater, członek szkolnego klubu badań okultyzmu, Kyouichi ma zadanie do wykonania – uzupełnienie Kroniki duchów. Wierzy, że odnajdzie wtedy swoją zaginioną przed sześciu laty siostrę. By wypełnić swoją misję, wraz z kolegami z klubu bada wszystkie legendy miejskie, mierząc się z kolejnymi duchami, demonami i potworami wszelkiej maści. Towarzyszy im Chloe, bogini śmierci, która – zgodnie z obietnicą siostry Kyouichiego – wierzy, że uzupełnienie Kroniki pozwoli jej odkryć własną przeszłość. Póki co jednak jeszcze im do tego daleko, więc robią co tylko mogą, by spotkać kolejne niezwykłe byty. Ale nawet, kiedy się nie starają, kłopoty same ich znajdują.
Gdy bohaterowie, po pokonaniu Makaronikowego Potwora, trafiają nad wodę, wydaje się, że oto nadeszła chwila wypoczynku. Szybko jednak okazuje się, że potwór, który atakuje Kukuri, podąża za nimi dalej. Zaatakowani, rozdzieleni i skazani na stanie się pokarmem młodzi badacze okultyzmu trafiają w sam środek kłopotów, z których mogą nie ujść z życiem. Kto im pomoże, skoro nawet Chloe staje się tu ofiarą? Co dalej z klubem, odkąd Kyouichi i Chloe poróżnili się co do metod, jakimi powinni się posługiwać? I co jeszcze na nich wszystkich czaka? W końcu na horyzoncie czają się nie tylko miłosne uniesienie, ale także UFO!

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/01/kronika-duchow-2-seiju-natsume.html

SHOUNEN GROZY

Jeżeli jakaś seria mangowa jest krótka, najczęściej albo mamy tu do czynienia z adaptacją filmu / gry, albo dodatkiem do jakiegoś hitu. W innych przypadkach rzecz jest prosta – opowieść nie była zbyt udana, więc szybko została anulowana. Są jednak wyjątki od tej reguły i „Kronika duchów” jest jednym z nich, bo choć całość zamyka się w zaledwie trzech tomach,...

Straszne duchy i może coraz bliżej ukończenie księgi, ale końcówka dobra. Cały tom trzymał w napięciu.
Gorąco polecam!!!

Straszne duchy i może coraz bliżej ukończenie księgi, ale końcówka dobra. Cały tom trzymał w napięciu.
Gorąco polecam!!!

Drugi tom lepszy, ciekawszy. Widać, że przedostatni. Kończy się w sposób zachęcający do czytania następnego tomu, akcja w pełni.

Drugi tom lepszy, ciekawszy. Widać, że przedostatni. Kończy się w sposób zachęcający do czytania następnego tomu, akcja w pełni.