Książkę przeczytałam błyskawicznie, bo w 2, 3 dni, więc to naprawdę jak na mnie szybko. Nie mniej, mam problem z tym tomem. Dostajemy bowiem jeden tom, który w rzeczywistości jest zlepkiem dwóch tomów. Nie, to nie wydawnictwo tak postanowiło, a raczej tak wynika z tego, że dostajemy dwie części. Jedna ma miejsce w wiosce Carne, którą jeszcze poznajemy w tomie 1 i która ma odegrać sporą rolę dla Ainza jako sojusznik i miejsce, w którym będą przeprowadzane eksperymenty na eliksirach. Druga jest już z punktu widzenia Nazarik i w większości samego Ainza. I właśnie jak już kiedyś wspominałam. Wydarzenia z punktu widzenia Ainza są nudniejsze niż innych bohaterów. To prawda! Przynajmniej dla mnie. Opowieści Enri, głównej bohaterki Carne, są śmieszne, ludzkie, pełne emocji. Niekoniecznie może lubię Enri, bo ona nie jest taką postacią jaką widzą ją inni bohaterowie, za dużo w niej dobroci. Staje się niemal Mary Sue, która ma cholernie dużo szczęścia, ale jej części czyta się przyjemnie. Z kolei część Nazarick jest napchana "fillerami", niepotrzebnymi scenami i zapychaczami. Jakby były robione na siłę, po to by tom miał te 300 stron.
Nie mniej, nadal tomik polecam, choć słabszy od poprzednich ;)

Książkę przeczytałam błyskawicznie, bo w 2, 3 dni, więc to naprawdę jak na mnie szybko. Nie mniej, mam problem z tym tomem. Dostajemy bowiem jeden tom, który w rzeczywistości jest zlepkiem dwóch tomów. Nie, to nie wydawnictwo tak postanowiło, a raczej tak wynika z tego, że dostajemy dwie części. Jedna ma miejsce w wiosce Carne, którą jeszcze poznajemy w tomie 1 i która ma...