"Kochają góry. Szanują ludzi. Walczą o życie każdego zagrożonego człowieka. Chylą czoła przed śmiercią. Idą po żywych i martwych, znosząc ich z gór z takim samym szacunkiem. Mają świadomość, że być może z którejś akcji nie wrócą. Ale mimo to byli, są i będą ratownikami. Na każde wezwanie naczelnika."

TOPR, skrót, który chyba każdy, a przynajmniej większość ludzi w Polsce zna. Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe to stowarzyszenie, którego początki sięgają roku 1909. Jednak nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, czym naprawdę jest TOPR i jak wygląda praca ludzi, którzy bez względu na czas, pogodę i porę roku zawsze wyruszają, żeby nieść pomoc potrzebującym i ratować życie ludzkie często ryzykując własnym.

Książka Beaty Sabały-Zielińskiej dosyć szczegółowo przedstawia nam tę organizację i przybliża sylwetki ludzi zajmujących się ratownictwem górskim. Sam przyznaję, że do tej pory miałem bardzo ogólnikową wiedzę na temat TOPR-u. Po lekturze stwierdzam, że wszystkim ratownikom należy się najwyższe uznanie za to, co robią.

W trakcie czytania poznamy historię stowarzyszenia, jej początki i założycieli. Jest sporo ciekawostek, jak choćby zaskakująca historia o Leninie czy radzieckich partyzantach. Dowiemy się jak wygląda rekrutacja i etap szkoleniowy. Kto może zostać pełnoprawnym ratownikiem i zawodowcem. Czym jest ratownictwo lawinowe i jaskiniowe oraz ścianowe i nurkowe. Jak trudne jest latanie śmigłowcem w Tatrach oraz m.in. o medycznym aspekcie tej działalności, która dała początek leczenia hipotermii głębokiej metodą ogrzewania pozaustrojowego w Polsce.

Całość przeplatają ciekawe zdjęcia oraz liczne historie z wypraw i akcji ratunkowych. Zarówno tych szczęśliwych jak i tragicznych. Zwłaszcza rozdział o ratownictwie lawinowym jest smutny i dramatyczny. Natomiast akcje w jaskiniach są bardzo skomplikowane i ekstremalnie trudne. Pokazuje to choćby przykład ratowników strzałowych, którzy detonują w jaskiniach gramowe ładunki w celu poszerzenia przejścia. Na wszystkie akcje składa się bardzo wiele różnych czynników. Do każdej trzeba się przygotować inaczej.

Książka ukazuje jak bardzo na przestrzeni lat TOPR ewoluował. Pod względem sprzętu, wyszkolenia i możliwości. Od podstawowych i chałupniczych metod organizowania sprzętu po w pełni profesjonalne wyposażenie i wyszkolenie, które sprawia, że TOPR-owcy dzisiaj są znani i cenieni w świecie, pod wieloma względami przewyższając podobne organizacje.

To zajęcie wymaga od nich wielu poświęceń i nie każdy może zostać członkiem tej elitarnej społeczności. Wyruszą zawsze, kiedy trzeba ratować ludzkie życie. Za to, co robią należy im się ogromny szacunek i uznanie. Szczególnie teraz, w obliczu kolejnych wielkich tragedii, które się ostatnio wydarzyły, potrzebne jest im wsparcie.

"Kiedy stajesz twarzą w twarz z ratownikiem, to widzisz, że zderzasz się z instytucją. A ta instytucja to sto lat pracy ludzi, którzy poświęcili ratownictwu całe swoje życie."

"Kochają góry. Szanują ludzi. Walczą o życie każdego zagrożonego człowieka. Chylą czoła przed śmiercią. Idą po żywych i martwych, znosząc ich z gór z takim samym szacunkiem. Mają świadomość, że być może z którejś akcji nie wrócą. Ale mimo to byli, są i będą ratownikami. Na każde wezwanie naczelnika."

TOPR, skrót, który chyba każdy, a przynajmniej większość ludzi w Polsce...