Chyba jeszcze nie miałam w rękach tak propagandowej, lewackiej książki jak ta. Wśród krótkich, kiepsko napisanych opisów na temat takich osób jak Król Jerzy VI, David Attenborough czy Louis Armstrong są historie osób takich jak np. Lucille, która miała tak na imię bo jej rodzice myśleli że jest dziewczynką, Baliana, który czuł że jest chłopcem chociaż urodził się w ciele dziewczynki, o chłopakach, o których usłyszał cały świat bo przyszli w spódniczkach do szkoły, o Graysonie którego ekscytowały sukienki, bluzki i buty na obcasie, o Harveyu który w wieku 14 lat zdał sobie sprawę że jest gejem, o Jeffreem który pokochał makijaż itd. sami zdecydujcie czy to są treści przeznaczone dla waszych dzieci. Niestety tytuł przyciąga. Poza tym ma wiele zakłamań historycznych m.in. dotyczących enigmy.

Chyba jeszcze nie miałam w rękach tak propagandowej, lewackiej książki jak ta. Wśród krótkich, kiepsko napisanych opisów na temat takich osób jak Król Jerzy VI, David Attenborough czy Louis Armstrong są historie osób takich jak np. Lucille, która miała tak na imię bo jej rodzice myśleli że jest dziewczynką, Baliana, który czuł że jest chłopcem chociaż urodził się w ciele...

Mam mocno mieszane uczucia. Gdyby nie nachalne wprowadzanie trans, gejów itp to byłaby pozycją wartą przeczytania.
W sumie zrobiłem to co trzeba - usunąłem 1/4 treści i dałem dzieiciakom do przeczytania :)/

Mam mocno mieszane uczucia. Gdyby nie nachalne wprowadzanie trans, gejów itp to byłaby pozycją wartą przeczytania.
W sumie zrobiłem to co trzeba - usunąłem 1/4 treści i dałem dzieiciakom do przeczytania :)/

Bardzo inspirująca, miejscami trudna (7-latki +),ładnie ilustrowana.

Bardzo inspirująca, miejscami trudna (7-latki +),ładnie ilustrowana.

przez pierwszą historię miałem gęsią skórkę

przez pierwszą historię miałem gęsią skórkę

Książka wcale nie porywa, ale od czego jest PR?

Książka wcale nie porywa, ale od czego jest PR?

Ben Brooks zaczął pisać w wieku 16 lat. Pierwsza wydana przez niego powieść to "Grow up" traktująca o nastolatku Jasperze i realizowaniu "to do list", na której jednym z punktów jest marzenie by upalić się w gronie znajomych. Inną jest męska wersja genialnej książki Nabokova, a mianowicie "Lolito" o romansie nastolatka z dużo starszą kobietą. Ale do konkretów...
Z tyłu czytamy, że oto mamy "Zbiór 100 inspirujących historii znanych i mniej znanych mężczyzn z przeszłości i współczesności, którzy odważyli się obalić stereotypy, by zmienić świat ja lepsze poprzez wrażliwość, pomysłowość i wiarę w siebie". Staram się nie czepiać, naprawdę, ale tu chodzi o proste proporcje. Czy wytatuowany samobójca lub ojciec rodziny w sukience malujący wazy rzeczywiście należą do grona osób, o których warto czytać dzieciom? Czy historia Krzysztofa Kolumba jest mniej inspirująca niż życie tyczkarza, który wprawdzie niczego szczególnego nie osiągnął, ale za to zmienił płeć? Dlaczego mamy utrwalać stereotypy o ludziach pokroju zbrodniarza Nelsona Mandeli (winnego niszczenia szkół, szpitali, fabryk oraz gwałtów i śmierci masy ludzi) czy powtarzać bajki o Galileuszu rzekomo prześladowanym przez Kościół (który nałożył na niego jakże obrzydliwą karę czytania psalmów, którą i tak odrobiła za niego siostra zakonna)?
Oryginalny tytuł książki brzmi: "Stories for boys who dare to be different". Zdecydowanie lepiej oddaje jej zawartość. Nie przeczę, że mamy tu również wiele postaci, których historie czytałam z zaciekawieniem. Niepotrzebne jest im jednak towarzystwo "innych". Bo przyznać trzeba, że byli/są rzeczywiście "inni". Tylko co z tego?

Ben Brooks zaczął pisać w wieku 16 lat. Pierwsza wydana przez niego powieść to "Grow up" traktująca o nastolatku Jasperze i realizowaniu "to do list", na której jednym z punktów jest marzenie by upalić się w gronie znajomych. Inną jest męska wersja genialnej książki Nabokova, a mianowicie "Lolito" o romansie nastolatka z dużo starszą kobietą. Ale do konkretów...
Z tyłu...

http://lubimyczytac.pl/profil/11773/sweeciak/oficjalne-recenzje/1/11304/kaz...

Książka Brooksa to pozycja, która pomoże małemu chłopcu dowiedzieć się czegoś o zwykłych ludziach, którzy stali się wyjątkowi. O tym, jak walczyli z przeciwnościami, jak robili to, co kochali. Te historie mogą rozpalić w młodym umyśle iskrę, która potwierdzi wyjątkowość każdego małego chłopca. Pokaże, że może osiągnąć wszystko, co chce.

http://lubimyczytac.pl/profil/11773/sweeciak/oficjalne-recenzje/1/11304/kaz...

Książka Brooksa to pozycja, która pomoże małemu chłopcu dowiedzieć się czegoś o zwykłych ludziach, którzy stali się wyjątkowi. O tym, jak walczyli z przeciwnościami, jak robili to, co kochali. Te historie mogą rozpalić w młodym umyśle iskrę, która potwierdzi wyjątkowość...

Książkę wygrałem w konkursie, więc nic dziwnego, że już dawno wyrosłem z tego typu lektur. To dla czytelnika pomiędzy wiekiem dziecięcym, a nastoletnim. Mimo to przyjemnie się czytało sto opisów postaci w różnym wieku i z różnych czasów. Każdemu z opisów towarzyszył całostronicowy rysunek danej postaci. Opisy niestety wyraźnie uproszczone, a co najmniej kilka z nich grzeszyło stereotypowym, żeby nie powiedzieć błędnym ujęciem. Opis Alana Turinga to już tradycyjne przypisanie temu bohaterowi wszystkich zasług (należących głównie do Polaków) złamania szyfru Enigmy. Opis Galileusza przypisuje mu zasługę Mikołaja Kopernika odkrycia, że to Ziemia wraz z garstką planet obraca się wokół słońca, a nie odwrotnie. Brakuje więc postaci zbiorowej polskich kryptografów, a głównie: Marian Rejewski, Henryk Zygalski i Jerzy Różycki. Brakuje Mikołaja Kopernika. Ze współczesnych dodałbym Steva Jobsa i Elona Muska, a tych historycznych Henry Forda. Ale pewnie tak tych postaci mogłoby być ze dwa razy tyle. No i przydałaby się bliźniacza książka dla dziewcząt, a może jeszcze lepiej książka dla dziewcząt i chłopców z postaciami i kobiet i mężczyzn, bo przecież chłopiec może się wzorować na postaci kobiecej, a dziewczynka na męskiej i może to być nawet bardziej twórcze.

Książkę wygrałem w konkursie, więc nic dziwnego, że już dawno wyrosłem z tego typu lektur. To dla czytelnika pomiędzy wiekiem dziecięcym, a nastoletnim. Mimo to przyjemnie się czytało sto opisów postaci w różnym wieku i z różnych czasów. Każdemu z opisów towarzyszył całostronicowy rysunek danej postaci. Opisy niestety wyraźnie uproszczone, a co najmniej kilka z nich...

Zauważyłam, że praktycznie wszyscy mają zastrzeżenia do wyboru postaci. Nie zgadzam się z tym do końca. Książka jest, jak sam tytuł wskazuję, dla chłopców którzy chcą być wyjątkowi i o takich osobach opowiada. Nie o zasłużonych mężach, nie o wielkich zdobywcach czy też naukowcach. Takich książek jest wiele. Tą opowiada o wyjątkowych ludziach. Tylko tyle i aż tyle. Opowiada o mężczyznach którzy postanowili żyć trochę inaczej niż podpowiada społeczeństwo. Jest odpowiedzią na zbyt częstą odpowiedź typu "ale nikt tak nie robi" na marzenia dzieci. Ponieważ nie tylko można być wyjątkowym zostając prezydentem, znanym piłkarzem czy fizykiem ale także robiąc sal gier z kartonu, robiąc pyszny obiad, sprzątając plastikowe worki czy puszczając banki mydlane na oddziale onkologicznym. To są ludzie którzy wybili się poza schemat "praca-telewizja-sen-powtorz". Natomiast mam zastrzeżenia co do składu i korekty. Już pierwsza biografia i błąd w dacie urodzenia (co za różnica czy urodził się 1892 czy 1982 prawda?) a takich kwiatków jest ogromna ilość.

Zauważyłam, że praktycznie wszyscy mają zastrzeżenia do wyboru postaci. Nie zgadzam się z tym do końca. Książka jest, jak sam tytuł wskazuję, dla chłopców którzy chcą być wyjątkowi i o takich osobach opowiada. Nie o zasłużonych mężach, nie o wielkich zdobywcach czy też naukowcach. Takich książek jest wiele. Tą opowiada o wyjątkowych ludziach. Tylko tyle i aż tyle. Opowiada...

Jeeeeeeeju coś tu nie gra...moim zdaniem kompletnie nie jest to książka dla dzieci, jestem tolerancyjna, ale tytuł grubo odbiega od treści. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego.

Jeeeeeeeju coś tu nie gra...moim zdaniem kompletnie nie jest to książka dla dzieci, jestem tolerancyjna, ale tytuł grubo odbiega od treści. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego.