Wiem, że ,,light novel” rządzi się swoimi prawami, często nie ma wysokiego poziomu ani wyszukanego języka, ale żeby wydana w Japonii powieść zawierała aż tyle błędów logicznych – w dodatku wskazujących na niezrozumienie pierwowzoru?…

To wygląda tak, jakby ten ,,fanfik” został opublikowany, ponieważ nie było niczego lepszego pod ręką, a twórcy oryginału chcieli sobie pośrednio zarobić. Szkoda. Podejrzewam, że jest dużo twórczości fanowskiej napisanej o wiele lepiej i ma bardziej przemyślaną fabułę.

Generalnie czytało się szybko i bezboleśnie. Powieść wciągała. Charaktery postaci prezentują się podobnie, co w pierwowzorze. Naomi jest bohaterką wzbudzającą sympatię, chociaż mało wiarygodną i rozbudowaną pod względem psychologicznym, ale ciekawie czytało się o jej relacji z L’em.

Niestety, poziom zadowolenia z czytania można było czerpać jedynie poprzez przymykanie oka na liczne, naprawdę liczne niedociągnięcia fabularne, wręcz szydzące z inteligencji odbiorcy. Była ich zatrważająca ilość.

Poniżej podaję niektóre – uwaga, SPOILERY!

1) Intryga. Wydumana, nieprawdopodobna, przekombinowana… jeżeli ktoś zarzucał, że ,,Death Note” opiera się na zgaduj-w-zgadula, a nie na dedukcji, to nie radzę sięgać po tę opowiastkę, bo świat przedstawiony i zbrodnie są szyte naprawdę grubymi nićmi. Tylko wyłączając jakiekolwiek myślenie, można delektować się lekturą. Zagadka to absurd, a nazwanie tej powieści kryminałem byłoby nieporozumieniem.

2) Oczy Shinigami. Beznadziejny pomysł, który w gruncie rzeczy nie odegrał żadnej roli w intrydze. Pod koniec nie dowiadujemy się, czemu B.B. w ogóle je miał od urodzenia. Po co autor wprowadza element nadnaturalny, skoro nie potrafi go wyjaśnić?

3) Oczy Shinigami, vol 2. B.B. niby widział czas pozostały Naomi i dlatego wiedział, że jej nie zabije. Szkoda, że autor przespał fragmenty mangi, w których była mowa o tym, że ingerując w czyjeś życie, właśnie poprzez posiadanie oczu i notes, można je skrócić. Widziany nad człowiekiem czas życia pokazywał, ile by trwało, gdyby nie ingerowała w nie żadna osoba z oczami shinigami lub bóstwo. Czyli B. B. bez problemu mógł je przerwać, jeśli byłby wystarczająco przebiegły (albo użyłby spluwy – czytelnik dowiaduje się potem, że miał broń).

4) Koniec jest... eee, nieporozumieniem? Plot twist za sprawą deus ex machina.

5) Czemu B.B. chciał zabić Naomi, skoro planował samobójstwo od samego początku? Da fak? Błąd logiczny.

6) Skąd Mello, pełniący w powieści rolę narratora, wiedział, co wydarzyło się w ciemnym zaułku, w trakcie walki Naomi i B.B.? Naomi mu przecież nie powiedziała, co wtedy myślała, a on skrupulatnie zapisuje jej myśli w swoim dzienniku. Error. Jeden z naprawdę wielu.

Wiem, że ,,light novel” rządzi się swoimi prawami, często nie ma wysokiego poziomu ani wyszukanego języka, ale żeby wydana w Japonii powieść zawierała aż tyle błędów logicznych – w dodatku wskazujących na niezrozumienie pierwowzoru?…

To wygląda tak, jakby ten ,,fanfik” został opublikowany, ponieważ nie było niczego lepszego pod ręką, a twórcy oryginału chcieli sobie...