Wbrew obietnicom, ani to przewodnik, ani nawet dość dobre opracowanie o fizjologii. Kupiłam z nadzieją na pozycję napisaną przez profesjonalistę i początek rzeczywiście był obiecujący, ale im dalej tym bardziej rozczarowywały mnie pytania i odpowiedzi jakie wybrał, przypominające czytanie sekcji pytań z Brawo lub komentarze w Wykopie- czyli generalnie poziom na który nie poświęca się pieniędzy i czasu, w ilościach porównywalnych do tej książki. Reasumując: ma to małą wartość poznawczą, chyba że dla totalnych ignorantów z biologii, pod tym względem przypominając programy popularno-naukowe tv w stylu "Zagadki medyczne" i "Śmierć na tysiąc sposobów", w których grają na czas, manipulują napięciem widza i tłumaczą najprostsze rzeczy zamiast trudniejszych, jak to czym różni się RTG od MRI i jak ważne są badania profilaktyczne (których i tak nikt nie ma czasu i pieniędzy robić jeżeli wcześniej nic nie wskazuje że coś jest nie tak - mówię to jako medyk). Nudziło mnie, raczej nie polecam. Jak kogoś interesuje kwestia diet i trawienia, to sto razy bardziej polecam "Historia wewnętrzna" Enders http://lubimyczytac.pl/ksiazka/249120/historia-wewnetrzna-jelita-najbardzie...

Szczególnie drażniły mnie różne wynurzenia autora (zabawy bezproduktywnym obracaniem słowami dla efektu, a bez zasadniczego wkładu w treść), błędy merytoryczne (ale może tylko ktoś źle przetłumaczył znaczenie słowa napój izotoniczny), nawiązania do transseksualizmu i homoseksualizmu w każdym najmniej spodziewanym i związanym temacie (które nie będą trafiały do większości czytelników, bo po prostu nie stykamy się z tym tak często i blisko by najzwyczajniej być ciekawym niuansów takich zagadnień jak dostęp do leków hormonalnych i historia poradni specjalistycznych w stanach), oraz hipokryzja (byłam na obydwu wystawach anatomicznych i akurat Hagensa uważam za ekscentryka, bo jego eksponaty są głównie układane pod prowokacje pozą a nie wkład edukacyjny, jak właśnie w wystawie "Human Body Exhibition" z Chin aka "Bodies", gdzie autor nie będąc na wystawie ocenia ją tylko jako moralny dylemat zgody na pośmiertne użycie tkanki, w śmiesznie amerykańskim stylu sprowadzając te kwestie do tego, że zgoda pisemna i podział zysków czyni wszystko sprawiedliwym i słusznym, zamiast osądzać i rozliczać instytuty/ludzi gdy rzeczywiście nastąpi wykorzystanie/wykroczenie. No ale może tylko osobiście uważam ustawienie pośmiertne w pozycji seksualnej za bardziej niesmaczne i bezsensowne wykorzystanie tkanek ciała).

Wbrew obietnicom, ani to przewodnik, ani nawet dość dobre opracowanie o fizjologii. Kupiłam z nadzieją na pozycję napisaną przez profesjonalistę i początek rzeczywiście był obiecujący, ale im dalej tym bardziej rozczarowywały mnie pytania i odpowiedzi jakie wybrał, przypominające czytanie sekcji pytań z Brawo lub komentarze w Wykopie- czyli generalnie poziom na który nie...