To historia siedemnastoletniej Alvie, która ma zespół Aspergera (teraz już oficjalnie zrezygnowano z tej nazwy). Dziewczyna chce się usamodzielnić i nie być ciągle skazana na łaskę ośrodka. Aby się to udało jej psycholog sugeruje jej znalezienie przyjaciela, żeby pokazała, że naprawdę jest w stanie sama funkcjonować, że da sobie radę. Wkrótce po tym poznaje Stanleya – chłopaka, który podpiera się laską i zmaga się z tajemniczą chorobą.
Steiger pokazuje drugą stronę medalu, bo rzadko zdarza się żeby to główny bohater był osobą z Aspergerem i w dodatku przedstawionym w tak pozytywny sposób. Najczęściej pokazuje się jak to jest radzić sobie z osobą cierpiącą na tę przypadłość, ale nikt nie zastanawia się jak być kimś z Aspergerem. Ta książka pokazuje jakimi problemami boryka się Alvie i jak stara się z nimi sobie radzić, chociaż nie zawsze potrafi zrozumieć kierowane wobec niej zarzuty. Pokazuje też jakie przykrości spotykają osoby z Aspergerem ze strony społeczeństwa, które uważa ich za ludzi nienormalnych. Alvie jest sympatyczną bohaterką, a ponadto na każdym kroku imponuje ogromną wiedzą na temat zwierząt czy fizyki. Autorka obala również niektóre stereotypy dotyczące osób autystycznych, jak chociażby to, że nie odczuwają one współczucia. To historia niezwykle wciągająca, pouczająca i smutna. Ale nie brakuje w niej również humoru, bo z powodu swojej przypadłości Alvie wplątuje się również w zabawne sytuacje. To opowieść przede wszystkim o sile przyjaźni i poznaniu drugiego człowieka. Z pewnością wyróżnia się na tle literatury kierowanej do młodzieży. To propozycja również dla starszych czytelników.

To historia siedemnastoletniej Alvie, która ma zespół Aspergera (teraz już oficjalnie zrezygnowano z tej nazwy). Dziewczyna chce się usamodzielnić i nie być ciągle skazana na łaskę ośrodka. Aby się to udało jej psycholog sugeruje jej znalezienie przyjaciela, żeby pokazała, że naprawdę jest w stanie sama funkcjonować, że da sobie radę. Wkrótce po tym poznaje Stanleya –...