"Nic o mnie nie wiecie", to kryminał, który od samego początku niezwykle mnie ciekawił. Gdy tylko robiłam zapowiedzi i zobaczyłam ją, wiedziałam, że dorwę i przeczytam tę książkę. Nadzieje miałam bardzo duże a apetytu zaostrzyła mi jeszcze notka o autorze, który podobno jest obrońcą z urzędu w sprawach karnych, więc wniosek sam tutaj sie nasunął, że to musi być dobre!

Pomysł na książkę jest moim zdaniem ciekawy, rzadko możemy spotkać się z taką narracją jaka występuje w tej książce. Powieść była opisana jako jedna mowa końcowa młodego chłopaka, który jest oskarżony o morderstwo, jednocześnie bardzo proste, ale i bardzo pomysłowe, bo nie mamy za bardzo takich książek na rynku. Styl autora przez to był lekki i dobrze wpasował się w całość historii, którą Autor chciał nam przekazać Za to, my jako czytelnicy tutaj odgrywaliśmy największą rolę, ponieważ to od nas zależało czy chłopaka uniewinnimy czy też skażemy na dożywocie. Było to dla mnie, jako czytelnika - trudną decyzją bo w książce coraz to nowe wychodziły fakty, przez co w pewnym momencie mocno się pogubiłam i nie wiedziałam co o tej sprawie myśleć. I wiecie co Wam powiem? Byłabym beznadziejnym sędzią, patrząc na to, co bym wybrała.

Jedyne co bardzo przeszkadzało mi w czytaniu to były błędy typu: "włanczam", "wyłanczam". Które pojawiały się na każdym kroku i tutaj jestem troche podminowana, ponieważ nie wiem co o tym myśleć. Czy w kategorii tego, że korekta troche nie wyszła, czy też tego, że osoba, która tłumaczyła tę książkę a potem koretka, chcieli podkreślić status społeczny, oskarżonego głównego bohatera. Mi osobiście i w jednej i w drugiej wersji tych teorii, się nie podoba taki zabieg. Czytało się takie fragmenty źle i za każdym razem przeszywał mnie piorun irytacji.

Czy polecam? Polecam książkę, ponieważ dobrze sie przy niej bawiłam a lektura dostarczyła mi sporo wrażeń, jednocześnie moja ocena będzie bardzo zaniżona właśnie przez te błędy, które były nagminne i nawet jeśli były robione specjalnie - to ja tego nie kupiłam. Wydaje mi się, że można inaczej podkreślić status społeczny głównego bohatera.

"Nic o mnie nie wiecie", to kryminał, który od samego początku niezwykle mnie ciekawił. Gdy tylko robiłam zapowiedzi i zobaczyłam ją, wiedziałam, że dorwę i przeczytam tę książkę. Nadzieje miałam bardzo duże a apetytu zaostrzyła mi jeszcze notka o autorze, który podobno jest obrońcą z urzędu w sprawach karnych, więc wniosek sam tutaj sie nasunął, że to musi być dobre!...