Gonzo przyszłości!

Myślicie, że „Kaznodzieja” jest komiksem obrazoburczym, epatującym przemocą, wulgaryzmami i trochę przejaskrawioną wizją świata? No to mam dla was rzecz jeszcze bardziej kontrowersyjną. Pierwszy tom zbiorczego wydania „Transmetropolitan” Warrena Ellisa i Daricka Robertsona zabiera nas w szaloną podróż do Miasta przyszłości, gdzie królują narkotyki i zbrodnia, a szacunek dla drugiego człowieka nie istnieje. Poznajcie Pająka Jeruzalema, ćpuna, degenerata, dziennikarza i antybohatera, którego nie sposób zapomnieć. Tak samo jak nie sposób zapomnieć pewnego kulturowego i kultowego zjawiska sprzed półwiecza, jakim było gonzo – dziennikarstwo pewnego szalonego Amerykanina, Huntera S. Thompsona.

Thompson pisał artykuły o ówczesnym amerykańskim społeczeństwie, tkwiąc zawsze w środku omawianych wydarzeń i nierzadko aktywnie w nich uczestnicząc. Pisane były dosadnym, wulgarnym językiem, z ekstremalnie subiektywnym komentarzem obserwowanych zdarzeń oraz często (prawie zawsze) pod wpływem środków odurzających. Trafiały do redakcji przeważnie w ostatniej chwili przed oddaniem numeru do druku, czyli bez szans na redakcję. Pająk Jeruzalem, sławny na cały świat autor dwóch kontrowersyjnych książek o polityce, robi dokładnie to samo. Poznajemy go w momencie, gdy tkwi w swojej pustelni w górach, do której uciekł od świata, fanów, zgiełku, kultury i znienawidzonej rzeczywistości. Ale rzeczywistość upomina się o Pająka – wydawca, który zlecił mu przed pięcioma laty napisanie dwóch kolejnych książek i zapłacił mu za to kupę kasy z góry, chce odebrać swoje zamówienie. Pająk, który forsę przepił, przepalił i przepuścił w najróżniejsze sposoby przez swój organizm, musi wracać do Miasta, bo potrafi pracować tylko w bezpośrednim kontakcie z rzeczywistością, którą opisuje.

A cóż to za rzeczywistość! Miasto, które przedstawiają nam autorzy komiksu, to futurystyczna Sodoma i Gomora. Każdy metr kwadratowy powierzchni budynków zajęty jest przez telebimy, reklamy, billboardy i neony. Cyberpunkowe społeczeństwo Miasta jest oczywiście „post-” i „trans-” jak tylko się da – możesz tu być rozumną chmurą złożoną z nanobotów, gadającym psem zatrudnionym w policji, człowiekiem z genomem pozyskanym od obcej cywilizacji, głową w słoju lub bezpłciowcem. Wszyscy są uzależnieni – od narkotyków, adrenaliny, papierosów, alkoholu, mediów, informacji, pędu, rywalizacji, cielesnych modyfikacji, od samego uczucia bycia uzależnionym. Pająk pali papierosa na każdym obrazku – podejrzewam, że pali też przez sen. Do tego, aby w ogóle funkcjonować w znienawidzonym Mieście, potrzebuje wazopresyny, czystej kofeiny, dopalaczy, ginkgo biloba, guarany i wszystkiego innego co wspomaga umysł i zostało kiedykolwiek wymyślone przez ludzką cywilizację. Kurczę, tutaj nawet automaty kuchenne jadą na prochach (a dokładniej na halucynogenach)!

Ciąg dalszy na:
http://plejbekpisze.blogspot.com/2018/07/transmetropolitan-tom-1.html

Gonzo przyszłości!

Myślicie, że „Kaznodzieja” jest komiksem obrazoburczym, epatującym przemocą, wulgaryzmami i trochę przejaskrawioną wizją świata? No to mam dla was rzecz jeszcze bardziej kontrowersyjną. Pierwszy tom zbiorczego wydania „Transmetropolitan” Warrena Ellisa i Daricka Robertsona zabiera nas w szaloną podróż do Miasta przyszłości, gdzie królują narkotyki i...