Rok temu sięgnęłam po serię książek o kocie Bobie i jego właścicielu Jamesie. Była to niesamowita historia opowiadająca o niezwykłej przemianie narkomana, która dokonała się w dużej mierze dzięki rudemu kocurowi. Widząc z nowościach Wydawnictwa Kobiecego powieść o kocie byłam bardzo ciekawa, czy będzie to podobna historia do tej, którą znałam z „Kot Bob i ja”.


Czterdziestoletni Michael od wielu lat mieszka na ulicy. Razem z innymi bezdomnymi spędza dni na włóczeniu, żebraniu i piciu alkoholu. Nie ma większych ambicji, pogodził się ze swoim losem. Jednak pewnego dnia spotyka kota. Tabor, bo tak nazywa znajdę, jest ranna i zagubiona. Chociaż mężczyzna nie chciał mieć kota, postanawia jej pomóc. Dba o nią, a także obdarza miłością. Z czasem wyruszają we wspólną podróż z Portland do Kalifornii.


W tym samym czasie Ron rozpacza po stracie kotki. Już raz Mata się zgubiła, teraz jednak jej nieobecność bardziej go martwi. O porwanie podejrzewa sąsiada, który ewidentnie pała do niego nienawiścią. Ron umieszcza ogłoszenia gdzie tylko się da, przeszukuje okolicę, jednak bez skutku. Nie potrafi pogodzić się z jej stratą, ale jest bezsilny.


Początkowo rzeczywiście miałam wrażenie, że będzie to powtórka z wcześniej czytanej książki. Bezdomny, który znajduje kota - tak samo zaczynała się historia Jamesa Bowena. Jednak historia każdego z tych mężczyzn była inna, zarówno przed spotkaniem kota, jak i po. Jedyne co ich łączy to to, że zwierzak odmienił ich życie.


Uwielbiam książki o zwierzętach, pokazują one tę niezwykłą więź, która powstaje między nimi, a człowiekiem. Zwierzęta uczą wierności i bezinteresownej miłości, stąd te historie mają szerokie grono odbiorców. Mimo to tej książki nie poleciłabym najmłodszym czytelnikom. Lektura opowiada dużo o życiu na ulicy, trudnej przeszłości, piciu czy narkotykach. Jest to konieczne, by poznać historie bohaterów, zrozumieć, dlaczego znaleźli się w takiej sytuacji. Warto też nadmienić, że jest to książki oparta na faktach, stąd też nie jest to koloryzowana opowieść.


Co ważne, poznajemy nie tylko historię samego Michaela, ale też jego znajomych i Rona. Jest to też kolejna książka, w której możemy zobaczyć jak wygląda życie na ulicy, jak ludzie traktują bezdomnych i jak im samym ciężko jest wrócić do dobrego życia. Potrzebują kogoś, kto im pomoże, pokaże, że mogą zmienić swój los, jednak często są pozostawieni sami sobie. Widać też, że ludzi przychylniej patrzą na osoby, które mają zwierzęta. Przed przyłączeniem się Tabor, Michael nie doświadczył tyle serdeczności, co po jej przygarnięciu.


Niestety styl autorki zbytnio nie przypadł mi do gustu. Pojawiało się wiele nudnych momentów, które w moim odczuciu były zbędne. Odnoszę też wrażenie, że do niektórych wątków wracała kilka razy, co też mi nie odpowiadało. Pojawiały się też liczne powtórzenia, a niektóre zdania były zbyt długie, przez co powstawało małe zamieszanie.


Za to bardzo podoba mi się apel autorki umieszczony na końcu książki – zachęca tam do adopcji zwierząt, zamiast kupna. W tym miejscu i ja przyłączam się do jej słów, mnóstwo bezdomnych zwierzaków, co ważne – nie tylko psów i kotów, czeka w schroniskach czy fundacjach. Adoptując, dajemy im szansę na nowe, szczęśliwe życie, a równocześnie nie wspieramy biznesu sprzedaży zwierząt. Zwierzęta ze sklepów zoologicznych pochodzą zazwyczaj z pseudohodowli, rozmnażają się w strasznych warunkach, a dla sprzedawców nie liczy się ich zdrowie, tylko pieniądze, które dzięki nim zarobią. Sama mam dwa adoptowane króliki i była to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu.


Mimo stylu pisarki, książkę czytało się bardzo przyjemnie. Miło było podróżować razem z Tabor i Michaelem, patrzeć, jak mężczyzna zmienia się pod wpływem kotki i kibicować mu, by potrafił podejmować właściwe, choć często dla niego trudne decyzje. Książka dostarczyła mi dużo radości, ale i wzruszenia, a to jest to, czego w takiej literaturze szukam. Jeśli tak jak ja lubicie czytać o przyjaźni zwierząt i ludzi to myślę, że spodoba Wam się ta lektura.

Rok temu sięgnęłam po serię książek o kocie Bobie i jego właścicielu Jamesie. Była to niesamowita historia opowiadająca o niezwykłej przemianie narkomana, która dokonała się w dużej mierze dzięki rudemu kocurowi. Widząc z nowościach Wydawnictwa Kobiecego powieść o kocie byłam bardzo ciekawa, czy będzie to podobna historia do tej, którą znałam z „Kot Bob i...