Nie za bardzo lubiłam sięgać po polskie powieści, zawsze wolałam czytać zagraniczne tytuły. Ta książka nie przekonała mnie żebym po polską literaturę sięgała częściej.

Powieść Augusty Docher opowiada o Dominice, która w wyniku nieszczęśliwego, nieumyślnego wypadku zostaje poparzona. Wie, że jej ojciec nie zrobił tego celowo ale jest załamana. Połowa jej ciała jest poparzona i wisi nad nią widmo amputacji nogi. Jednak dochodzi do siebie i próbuje dalej normalnie żyć. Ukrywa swoje poparzone ciało pod długimi rękawami i spodniami. Myśli, że w związku z tym, że jest oszpecona nikt jej już nigdy nie pokocha. I wtedy poznaje Marcela - młodszego brata swojego lekarza. Marcel jest czarną owcą w rodzinie. Jego ojciec jest lekarzem, brat tak samo a on nie skończył studiów, nie pracuje i imprezuje poznając dziewczyny na jedną noc. Gdy poznaje Dominikę coś się w nim zmienia i chce być lepszym człowiekiem.

W książce jest dużo głupich i kiczowatych dialogów i opisów. Dużo wątków rozgrywanych jest za szybko. W jednej chwili główni bohaterowie dopiero się poznali a już w drugiej mieszkają ze sobą.

Jednym z plusów dla których zdecydowałam się dać troszeczkę wyższą ocenę jest to, że książka pokazuje, że gdy się kogoś kocha wygląd nie ma znaczenia.Człowiek kocha bezinteresownie i bezgranicznie. Dla niej nie liczy się wygląd czy ilość zer na koncie. Najważniejsze jest by mieć przy sobie tą drugą osobę która kocha nas równie mocno jak my ją za to co mamy w sobie a nie za to jak wyglądamy lub czego nam brakuje.

Książka w tym temacie daje do myślenia i mimo, że nie jest dobra myślę, że warto ją przeczytać i zastanowić się co my byśmy zrobili w takiej sytuacji.

Nie za bardzo lubiłam sięgać po polskie powieści, zawsze wolałam czytać zagraniczne tytuły. Ta książka nie przekonała mnie żebym po polską literaturę sięgała częściej.

Powieść Augusty Docher opowiada o Dominice, która w wyniku nieszczęśliwego, nieumyślnego wypadku zostaje poparzona. Wie, że jej ojciec nie zrobił tego celowo ale jest załamana. Połowa jej ciała jest...