To książka, którą powinny przeczytać kobiety niepewne własnej wartości, poddające się apodyktycznemu zachowaniu najbliższych. To książka o walce o równouprawnienie kobiet, o sposobach szukania wsparcia, o identyfikacji zagrożeń ze strony członków rodziny. Książka porusza również temat dzieci które są ofiarami przemocy domowej, jako świadkowie tej przemocy.
To książka o przemocy fizycznej, psychicznej i materialnej opartej na identyfikacji płci społeczno-kulturowej.
To również książka o walce z przemocą wobec kobiet, o mechanizmach społecznych, które pomagają, bądź przeszkadzają w identyfikacji problemów, o budowaniu zaufania.
To książka o sile, jaką mogą w sobie znaleźć kobiety borykające się z problemami przemocy domowej.
Książka nie jest opisem drastycznych scen, aczkolwiek autorka mimo że w sposób delikatny, to jednak dość wymowny, obrazuje swe negatywne przeżycia. Powieść-pamiętnik, mimo że o problemach, nie jest przytłaczająca w swej treści. Daje nadzieję, może wskazówki postępowania, poczucie świadomości, ze innym też bywa źle, że może być lepiej, że niektórym się udaje....
Zakończenie książki wieńczy przytoczenie treści Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. To jak zaproszenie do działań w konkretnych sytuacjach.
Nie umiem wyobrazić sobie męskiego spojrzenia na tę książkę. Myślę, że każda kobieta uzna jednak tę pozycję za cenną.

To książka, którą powinny przeczytać kobiety niepewne własnej wartości, poddające się apodyktycznemu zachowaniu najbliższych. To książka o walce o równouprawnienie kobiet, o sposobach szukania wsparcia, o identyfikacji zagrożeń ze strony członków rodziny. Książka porusza również temat dzieci które są ofiarami przemocy domowej, jako świadkowie tej przemocy.
To książka o...