Twarda oprawa, a na okładce znajdują się połączone białe dłonie na tle zielonych liści. Pokrótce pomyślałam, że to może oznaczać symbol relacji międzyludzkich. Miałam takie pierwsze skojarzenie, zanim zaczęłam czytać tę pozycję- sztukę sceniczną.

W sztuce występuje 6 osób: Matka – Olga, ojciec – Marcel, syn- Hiruś, Adela- Ciotka, Helena – dziewczyna syna, Miruś- przyjaciel syna.

Sztuka sceniczna składa się z 2 aktów podzielonych na XI scen, a druga część zawiera XII do XVII.

Jestem pod wrażeniem doskonałego dostosowanego języka, który został idealnie dobrany do każdej przedstawionej sytuacji z życia codziennego bohaterów.

Dzięki tej sztuce scenicznej wiele osób zacznie doceniać życie, prowadzić częściej ze sobą rozmowy, unikać tajemnic, niedopowiedzeń słownych, które powodują niepotrzebne konflikty w kontaktach międzyludzkich.

Polecam przeczytać tę sceniczną sztukę autorstwa Elizy Segiet, która sprawia, że czytelnik może, odczuć w trakcie zapoznania się z bohaterami jak wygląda, współczesny świat rozmów na tematy, które mają odcień barw pozytywnych i negatywnych kontrastów i niepewność dnia i nieporozumień.

Pani Eliza Segiet zaprasza, Ciebie Czytelniku do postrzegania i dostrzegania tego, co w życiu jest ważne.

Tandem, który warto przeczytać i zadać sobie pytanie:

Czy ja umiem we właściwy sposób prowadzić dialog z drugą osobą i być dobrym słuchaczem przy tym?

Dziękuje Wydawnictwu Signo szczególnie Pani Magdalenie Węgrzynowicz- Plichcie za egzemplarz książki.

Twarda oprawa, a na okładce znajdują się połączone białe dłonie na tle zielonych liści. Pokrótce pomyślałam, że to może oznaczać symbol relacji międzyludzkich. Miałam takie pierwsze skojarzenie, zanim zaczęłam czytać tę pozycję- sztukę sceniczną.

W sztuce występuje 6 osób: Matka – Olga, ojciec – Marcel, syn- Hiruś, Adela- Ciotka, Helena – dziewczyna syna, Miruś- przyjaciel...