Początki Ligi Sprawiedliwości opowiedziane na nowo w formie dwunastozeszytowej miniserii. Piątka superbohaterów – Black Canary, Green Lantern, Flash, Aquaman i Martian Mahunter – po pierwszej wspólnej walce przeciwko zagrożeniu z kosmosu postanawia zacząć działać jako jedna drużyna. Dosyć szybko uzyskują wsparcie finansowe od tajemniczego bogacza, a ich ruchy uważnie obserwuje terrorystyczna organizacja Locus. Ciekawym zabiegiem w komiksie było zrezygnowanie z większego udziału takich gwiazd jak Superman, Batman czy Wonder Woman. Zresztą jak już te postacie się pojawiają, to nie kradną całej historii, a są doskonałym uzupełnieniem głównych bohaterów. Zaskakujące może też być to, że klasyczne przygody drużyny (jak chociażby starcie ze Starro) są często jedynie wspominane, a większy nacisk położony jest na interakcje między postaciami i ich życie osobiste. To właśnie wyszło świetnie w tej opowieści – dzięki temu mamy do czynienia z bohaterami z krwi i kości, a nie papierowymi postaciami. Każdy z głównych bohaterów ma inną osobowość – Black Canary początkowo chce za wszelką cenę dorównać poprzedniemu pokoleniu superbohaterów, Green Lantern usiłuje być wyluzowany, ale najczęściej wychodzi na buca; Flash jest rozsądny, Martian Manhunter nie do końca ufa ludziom jako takim, a Aquaman czuje się zagubiony. Zresztą jeżeli chodzi o Aquamana, to trochę szkoda, że skupiono się jedynie na jego przygodach na lądzie, a nie poświęcono ani jednego kadru na jego codzienne życie w głębinach morskich pośród jemu podobnych istot. Jak już wspominałem wcześniej, komiks ten jest pełen większych i mniejszych występów wielu postaci z uniwersum DC, a fani mogą mieć wiele radości w wyszukiwaniu różnych smaczków. Chyba najważniejszym występem gościnnym jest udział drużyny Doom Patrol, któremu poświęcono aż dwa zeszyty – pozwoliło to porównać obie grupy i częściowo odpowiedzieć na pytanie czemu jedni są uwielbiani przez tłumy, a do innych ludzie odnoszą się z niechęcią. Niestety pod sam koniec miniserii moim zdaniem trochę przesadzono z ilością gościnnych występów i wyszło zbyt chaotycznie, a także niekoniecznie z sensem. Także główni przeciwnicy historii nie zrobili na mnie specjalnego wrażenia – bardziej wybija się drugoplanowy łotr Vandal Savage, który stara się wykorzystać całą sytuację na własną korzyść. Za rysunki odpowiada tutaj Barry Kitson i o ile radzi on sobie z oddaniem emocji w spokojniejszych momentach, to trochę gorzej wychodzą mu sceny akcji. Nie czytałem ani klasycznych przygód tej drużyny w latach 60. ani nowej wersji z wydanego także po polsku komiksu „Liga Sprawiedliwości: Początek”, więc nie mam porównania, ale ten komiks polecam wszystkim fanom dobrych historii z trykociarzami.

Początki Ligi Sprawiedliwości opowiedziane na nowo w formie dwunastozeszytowej miniserii. Piątka superbohaterów – Black Canary, Green Lantern, Flash, Aquaman i Martian Mahunter – po pierwszej wspólnej walce przeciwko zagrożeniu z kosmosu postanawia zacząć działać jako jedna drużyna. Dosyć szybko uzyskują wsparcie finansowe od tajemniczego bogacza, a ich ruchy uważnie...