RECENZJA PRZEDPREMIEROWA
Premiera: 26.04.2017

„- Żyjemy w takich czasach, jakie zostały nam dane, Tom. To nie my wywołaliśmy tę wojnę. Postawiono nas w takiej sytuacji, że musimy sięgać po środki ostateczne, żeby obronić siebie i bliskich. Powiedz, czy gdyby złoczyńca włamał się nocą do twego domu i chciał zrobić twojej żonie krzywdę, czułbyś się usprawiedliwiony, strzelając do niego i zabijając go?
- Oczywiście - przytaknął Piotr.
- Więc traktuj to właśnie w ten sposób, jak walkę dobra ze złem, z manifestacją samego diabła na ziemi. Czy innym są te obozy, egzekucje, łapanki?” – fragment książki.

Książek osadzonych w czasach II Wojny Światowej napisano już wiele, ale według mnie inspiracja tym burzliwym okresem nie powinna nigdy się wypalić, aby nieustannie dawać świadectwo tego, co ludzie zgotowali sobie nawzajem w cywilizowanej wydawałoby się Europie. Właśnie w samym środek wojennej zawieruchy Adrian Grzegorzewski wrzuca znanych już czytelnikowi z „Czasu tęsknoty” głównych bohaterów – Piotra Ochockiego „Toma” i Swietłanę Horodyło. Druga część losów Polaka, żołnierza Wojska Polskiego oraz Ukrainki, włączonej w szeregi polskiej partyzantki, opisana w „Czasie burzy” to bardzo dobrze poprowadzona opowieść, przykuwająca uwagę umiejętnym skrzyżowaniem faktów historycznych z literacką fikcją. Włączenie do fabuły realnych postaci – żołnierzy Armii Krajowej rozsianych po całej walczącej Polsce czy powstańców warszawskich – nadaje powieści wyjątkowego wymiaru, będącego swoistym hołdem dla uczestników zdarzeń znanych nam tak dobrze z podręczników historii.

Piotr i Swieta, którzy z końcem 1943 roku, kiedy to rozpoczyna się akcja powieści, z dala od siebie wykonują w konspiracji rozkazy dowództwa Polski Podziemnej, spotykają się w wreszcie Warszawie w przededniu głośnego zamachu na dowódcę SS i policji Dystryktu Warszawa Franza Kutsherę. Kiedy Piotr w czasie akcji zostaje na oczach Swiety ranny, nie pozostaje jej nic innego jak zamknąć się w sobie z rozpaczy. Jednak to dopiero początek wydarzeń obfitujących w zawirowania oraz wzruszenia, które zapisują się w pamięci czytelnika mocnym akcentem. Poza rozdziałami poświęconymi Piotrowi i Swiecie, bardzo absorbująco poprowadzony jest równoległy wątek wołyński, w którym pierwszoplanową rolę gra Marta Marciszyn – przyjaciółka głównych bohaterów. Jej losy poruszają równie mocno, tym bardziej że wyszkolona przez ukraińskiego pułkownika na doborowego żołnierza, przewyższając umiejętnościami niejednego mężczyznę, jest barwną postacią, dzięki której wizja kobiety z bronią w ręku przybiera realny obraz. Bohaterska, samowystarczalna i nieustępliwa – taka jest Marta, której wojna odebrała wszystkich, skazując na samotność. Jest tak przynajmniej do momentu, kiedy na jej drodze ponownie staje Piotr, na którego względach zawsze jej zależało i przy którym jest w stanie zrzucić zbroję, stając się delikatną i łaknącą męskiej opieki dziewczyną.

W przystępny i nieprzytłaczający patosem sposób Grzegorzewski przybliża nam trudną historię relacji polsko-ukraińskich oraz bezlitosne czasy walki o wyswobodzenie się z rąk hitlerowskiego okupanta. Maluje nam przejmujący obraz pokolenia zmuszonego do największych poświęceń w imię honoru i obrony najwyższych wartości: rodziny oraz wolności. W powieści nie brakuje też bohaterów napędzanych ślepą zazdrością oraz żądzą zemsty, którzy stali się marionetkami w rękach nazistów, dopuszczając się najcięższych zbrodni na ludności cywilnej. „Czas burzy” swoim zakończeniem rozrywa serce czytelnika, któremu po raz kolejny trudno jest przejść do porządku dziennego nad faktem, że jedni przetrwali piekło wojny, niemalże cudem uchodząc z życiem, a dla drugich piekło to stało się mogiłą. Polecam Wam tę historię i sięgnijcie po nią nawet, jeśli tak jak ja nie mieliście wcześniej okazji przeczytać części pierwszej. Autor zadbał bowiem o to, aby najważniejsze kwestie z powieści „Czas tęsknoty” zarysować w jej kontynuacji, dzięki czemu nie ma najmniejszego problemu w rozeznaniu się z we wcześniejszych wypadkach.

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova za możliwość przedpremierowej lektury.

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA
Premiera: 26.04.2017

„- Żyjemy w takich czasach, jakie zostały nam dane, Tom. To nie my wywołaliśmy tę wojnę. Postawiono nas w takiej sytuacji, że musimy sięgać po środki ostateczne, żeby obronić siebie i bliskich. Powiedz, czy gdyby złoczyńca włamał się nocą do twego domu i chciał zrobić twojej żonie krzywdę, czułbyś się usprawiedliwiony,...