Jean Dufaux od dawna jest jednym z moich ulubionych scenarzystów komiksowych. Nigdy nie zawiodłem się na jego pracach, a trochę przyszło mi już ich przeczytać. Sporo z nich, wydanych w Polsce, mam w kolekcji, ale nadal szukam czegoś nowego. Kilka miesięcy temu odkupiłem od kolegi pierwszy tom "Barakudy". W kwietniu natomiast dotarła do mnie paczka od wydawnictwa Taurus Media, w której znajdował się tom drugi (oraz zdublowany tom pierwszy). niestety dopiero teraz udało mi się sięgnąć po tą serię i żałuję, że tyle to trwało. "Barakuda" to sześciotomowa opowieść spod znaku piratów, zaginionego i przeklętego skarbu oraz ludziach, którzy są gotowi zrobić wszystko w imię nienawiści. Historię obserwujemy oczami trojga nastolatków, których wszystko dzieli, a jednocześnie wiele łączy. Ból, cierpienie, nienawiść, gniew, zemsta i najważniejsze - wola życia. To bardzo brutalna, ale też nie głupia opowieść, o tym jak wygląda piekło.

Dziwi mnie, że komiks nie posiada znaczka "Tylko dla dorosłych", bo poziom przemocy jest w nim naprawdę wysoki. Już na starcie wita nas bardzo krwawa bitwa morska, gdy tytułowa "Barakuda", okręt należący do pirata imieniem Blackdog, atakuje hiszpański galeon. Dalej jest znacznie brutalniej. Targ niewolników, sceny batożenia dziecka, negliż młodocianych osób i tak dalej. Ogólnie komiks posiada bardzo mroczną aurę, przesiąknięty jest brutalnością, choć zawsze uzasadnioną na potrzeby fabuły, oraz scenami rodem z rasowego thrillera. Nie widzę zatem powodu, aby sięgały po niego osoby nieletnie. Być może to moje lekkie przewrażliwienie, ale przy pierwszym tomie tej serii, dowolny album "Thorgala" to szkolne igraszki, a miłośnicy komiksu doskonale wiedzą, jak mocno potrafi lać się tam krew. Dlatego osobiście zalecam, aby po "Barakudę" sięgały osoby pełnoletnie, lub takie, których nie razi nadmierna przemoc. Wiadomo, nie każdy to lubi.

Przechodząc natomiast do rysu samej fabuły. Hiszpańska arystokratka, Dona Emilia Sanchez Del Scuebo, wraz z córką Marii, towarzyszącym im młodzieńcem Emilio oraz bratem zakonnym Ojcem Ricardo, wpadają w łapy piratów. Przewidzi im niejaki Blackdog, wraz z swym synem Raffym, który jest mniej więcej w tym samym wieku co Marii i Emilio. Trafiają oni na wyspę Puerto Blanco, gdzie rządzi tajemnicza, rudowłosa pani gubernator, zaś miejsce to jest ostoją dla wszelkiej maści typów spod ciemnej gwiazdy. Tymczasem Blackdog przygotowuje się do kolejnej wyprawy. Poznaje on sekret arystokratki i tym samym miejsce ukrycia legendarnego klejnotu, owianego złą sławą. Diamentu z Kasharu.

Pierwszy tom, zatytułowany "Niewolnicy" jest w praktyce doskonałym wprowadzeniem do całej opowieści, rozłożonej na sześć albumów. Poznajemy kluczowe postacie, przy czym najwięcej uwagi poświęcono trójce młodych nastolatków - Marii, Emilio i Raffy'emu. Już widać, że to oni będą kręgosłupem tej historii, szczególnie że Emilio wciela się tutaj również w rolę narratora. Warto uważnie czytać jego opisy, bowiem już od samego początku miałem wrażenie, jakby brzmiały niczym wspomnienia. Z każdą kolejną stroną tylko utwierdzałem się w tym przekonaniu. Zatem liczę, że jego postać będzie tą najważniejszą dla całej fabuły, ale jednocześnie nie w każdym tomie, ta będzie kręcić się tylko wokół niej. Widać też, że ta losy tej trójki zostaną z sobą bardzo mocno splecione. Jak się to ostatecznie skończy - nie mam pojęcia, ale moja ciekawość została bardzo mocno rozpalona.

Tutaj należy pochwalić Petiqueux'a Jeremy za rysunek i jego kolorystykę. Bardzo wiernie przełożył on realia tamtego okresu na karty komiksu, dodając co nieco od siebie. Widać to zarówno po strojach postaci, zabudowaniach na wyspie Puerto Blanco, czy nawet budowie okrętów walczących w pierwszej scenie. Słowem, dbałość o szczegóły. Do tego całość naprawdę dobrze pokolorowano, co nadaje komiksowi wyrazistego klimatu. Nie ma tutaj mowy o głaskaniu czytelnika po główce. Gdy ma być brudno, jest brudno, gdy ma być strasznie, jest strasznie. Lubię takie zabiego w komiksach, a u Jeana Dufaux to w zasadzie standard.

Jean Dufaux od dawna jest jednym z moich ulubionych scenarzystów komiksowych. Nigdy nie zawiodłem się na jego pracach, a trochę przyszło mi już ich przeczytać. Sporo z nich, wydanych w Polsce, mam w kolekcji, ale nadal szukam czegoś nowego. Kilka miesięcy temu odkupiłem od kolegi pierwszy tom "Barakudy". W kwietniu natomiast dotarła do mnie paczka od wydawnictwa Taurus...

Lekka przygodówka. Taka, żeby nie myśleć, dać się wciągnąć przygodzie. Oczywiście, że trochę naiwna i nieambitna, ale takie produkcje na odchamienie też trzeba czasem przeczytać :) Tłumaczenie niestety kuleje. Ciężko się to czyta ze względu na stylistykę. Może tłumacz skupił się na wierności przekładu, a mniej na płynności opowieści, albo nie był w formie.... Czytałem wcześniej nieoficjalne wydanie z hobbistycznym przekładem i całość wypadała znacznie lepiej.

Lekka przygodówka. Taka, żeby nie myśleć, dać się wciągnąć przygodzie. Oczywiście, że trochę naiwna i nieambitna, ale takie produkcje na odchamienie też trzeba czasem przeczytać :) Tłumaczenie niestety kuleje. Ciężko się to czyta ze względu na stylistykę. Może tłumacz skupił się na wierności przekładu, a mniej na płynności opowieści, albo nie był w formie.... Czytałem...

"Niewolnicy" to pierwsza część komiksowej serii "Barakuda", do której scenariusz napisał Jean Dufaux, a rysunki stworzył Jérémy Petiqueux.

Jean Dufaux – belgijski scenarzysta komiksowy i dziennikarz piszący w języku francuskim. Urodził się w Nivoe we Flandrii Wschodniej. Od młodości zainteresowany kinematografią, ukończył studia artystyczne na Institut des arts de diffusion w Louvain-la-Neuve. Po studiach pracował jako dziennikarz „Ciné-Presse”. Pisał sztuki teatralne i scenariusze komiksowe. W końcu rozpoczął stałą współpracę z popularnym, francuskojęzycznym magazynem komiksowym "Tintin”. Jest autorem scenariuszy do niemal dwustu albumów. Jego komiksy tłumaczone są na wiele języków. Za swoją twórczość nagradzany był zarówno nagrodami branżowymi, jak i odznaczeniami państwowymi.
Jérémy Petiqueux - belgijski rysownik i kolorysta. W wieku siedemnastu lat Jérémy Petiqueux student w Tournai Academy of Fine Arts, poznał Philippe'a Delaby. Przedstawił mu swoje prace, a niedługo potem zapisał się na warsztaty komiksowe w Akademii Sztuk Pięknych w Tournai, kontynuując jednocześnie regularne spotkania z Philippe Delaby. Ostatecznie ten zaproponował mu współpracę przy kolorystyce albumu "Morigany", serii "Skarga Utraconych Ziem" w 2004 roku, a następnie przy kolorystyce "Czarna bogini" w serii "Murena" w 2005 roku. Jednocześnie uczył się swojego rzemiosła jako rysownik, aż w końcu Jean Dufaux, zaoferował mu możliwość zrobienia pierwszego komiksu dla serii "Barakuda", który został opublikowany w sześciu tomach w latach 2010-2016. Po śmierci Philippe'a Delaby'ego w 2014 roku zgodził się narysować pozostałe plansze uzupełniające ósmą część "Skargi Utraconych Ziem". W 2017 roku rozpoczął nową serię autorstwa Alejandro Jodorowsky'ego, "Rycerze Heliopolis".

Bez litości! Dla nikogo! Nigdy!

Po zdobyciu przez piratów z Barracudy pewnego statku płynąca na nim donna Emilia Sanchez de Escuebo, właścicielka diamentu z Kasharu, jej córka i jej słudzy zostają sprzedani w Puerto Blanco na targu niewolników. Jedyną możliwością ocalenia jest odzyskanie drogocennego diamentu, który został pochowany wraz ze zmarłym mężem Emilii. Na wyprawę wyrusza załoga Barracudy.

Awanturnicze przygody od zawsze pobudzają ludzką imaginację. Jednak romantyczne sceny z filmów, czy pasjonujące rozdziały w przygodowych powieściach, w niczym nie przypominają tego, co tak naprawdę oznaczało piractwo i wszelkie związane z tą profesją przestępstwa dokonywane na morzu. Komiks Jeana Dufaux i Jérémy'ego Petiqueux oddaje im nieco ich prawdziwego oblicza.

Zajmował go sen, w jakim cudowne kobiety uśmiechały się do niego, oferując mu skrzynie pełne złota, lecz na zewnątrz miało miejsce coś wprost odwrotnego, na co wskazywała kanonada z dział. Zaatakowano ich. Piraci rozpoczęli już atak. Jest ich za wielu. Czy zdołają ich odeprzeć? Nie. Ginie cała załoga, poza kapitanem oraz kobietami. Pozostaje jeszcze mapa, prowadząca na Wyspę Głowy, Która Mówi. To skrawek lądu, na jakim pochowano męża Emilie Sanchez del Scuebo, właściciela diamentu z Kasharu, największego klejnotu świata. Ten kamień przynosi nieszczęście. Poprowadził na zgubienie wiele dusz. Kapitanowi załogi, która na nich napadła, to jednak nie przeszkadza. Zamierza ruszać za wskazówkami, jakie umieszczono na tej mapie, nie mając pojęcia o nieszczęściach, które sprowadzi on na niego i załogę. Ponieważ nic, co jest związane z diamentem z Kasharu, nie jest proste.

Mało malowniczo prezentuje się los kobiet mających nieszczęście zetknąć się z miłującymi wolność wilkami morskimi. Wykorzystywane tak nieludzko, że odesłane z powrotem na brzeg, nie są w stanie ani chodzić, ani stać. Piraci nierzadko przypalają kobietom genitalia, a nawet potrafią piec je na ruszcie. Cel tortur ma przeważnie dwie funkcje: dowiedzieć się, gdzie są pieniądze, oraz zastraszyć inne potencjalne ofiary.
W pierwszej odsłonie komiksowej serii "Barakuda" zatytułowanej "Niewolnicy" Jean Dufaux zapoznaje nas z całkiem sporą grupą postaci, których brewerie dane nam będzie śledzić w aż sześciu albumach. Składa się ona z sześciu bohaterów, Kapitana Black Doga, jego potomka, jak również ich niewolników przeznaczonych na handel, Emilie Sanchez del Scuebo i towarzyszącej jej córki, chłopca o imieniu Emilio, i spowiednika, Fray'a Ogismundo.

Kapitan Black Dog to mężczyzna, którego zaślepia chciwość. Jego potomek Raffi, nie różni się wiele od ojca, choć on bardziej od złota ceni zemstę. I choć Jean Dufaux obdarł piratów z jakiegokolwiek romantyzmu i szlachetności, przedstawiając ich jako bestialską i krwiożerczą bandę, dla której nic nie ma znaczenia poza złotem, to jednak trudno uznać ich więźniów za nieskazitelnych, a jeszcze ciężej pałać do nich atencją. Emilie Sanchez del Scuebo to delikatna, chorowita kobieta, którą ratują mnisi. Maria Sanchez del Scuebo to młoda dama o wielkim harcie ducha, zakupiona przez jednego z mieszkańców wyspy. Podróżuje z nimi także chłopiec o zniewieściałej urodzie, który nie do końca jest świadom swojej odrębności, młodzieniec w sukni, którego zakupił człowiek noszący kapelusz z piórami i błyszczące obuwie, choć ubranie ma całe w łatach. Jest jeszcze spowiednik Emilie Sanchez del Scuebo, Fray Ogismundo, ostatnia nadzieja Marii Sanchez del Scuebo. Postacią nie brakuje odwagi, ani hartu ducha, lecz nie można nazwać je niejednoznacznymi. Sprawia to, że ich zmagania o wolność obserwuje się bez jakiegokolwiek entuzjazmu. Scenariusz, jaki napisał Jean Dufaux, też zanadto nie absorbuje. Zapoznając się z historią, jest się świadkiem kolejno dopełniających się przypuszczeń. Trudno więc uważać dzieło Jeana Dufaux za udane. Przynajmniej nie jest ono takim w omawianym albumie.

Jean Dufaux urządza swoim postaciom piekło na Karaibach, miejscu mlekiem i miodem płynącym, a Jérémy Petiqueux doskonale to podkreśla swoimi pracami. Plansze komiksu przepełnione są jasnymi, pełnymi radości i beztroski kolorami. Za to szkice są po prostu piękne. Jérémy Petiqueux w swoich pracach dopracował najmniejsze ze szczegółów, nawet przedstawiając pełne chaosu walki z udziałem kilkunastu postaci. Nie udało mu się jednak zachować realiów czasu, w jakich umieszczono historię. Drobne potknięcia, w postaci czarnoskórych piratów, to coś, co coraz częściej pojawia się w takich historiach, a naprawdę nie miało miejsca. Poza takimi drobnostkami trudno doczepić się do jego dzieła.

Komiks "Barakuda: Niewolnicy" Jeana Dufaux i Jérémy'ego Petiqueux trawią odwrotne niedogodności, co "Long John Silver: Lady Vivian Hastings" Xavier Dorison i Mathieu Lauffray. Jednakże w przypadku tego komiksu, to scenariusz Jeana Dufaux nie ma za wiele do zaoferowania, a szkice Jérémy'ego Petiqueux cieszą oko. Możliwe, że wraz z następnymi odsłonami, obu twórcom uda się zrównać poziom swojego dzieła.

"Niewolnicy" to pierwsza część komiksowej serii "Barakuda", do której scenariusz napisał Jean Dufaux, a rysunki stworzył Jérémy Petiqueux.

Jean Dufaux – belgijski scenarzysta komiksowy i dziennikarz piszący w języku francuskim. Urodził się w Nivoe we Flandrii Wschodniej. Od młodości zainteresowany kinematografią, ukończył studia artystyczne na Institut des arts de...

Pirackie klimaty, rozboje, abordaże, bitwy morskie i ukryte skarby? Te hasła wystarczają, żebym zainteresował się książką, filmem czy komiksem. Na szczęście w przypadku Barakudy na samych hasłach się nie kończy.

Kiedy na morzu posucha (statków ze złotem),to każda zdobycz jest mile widziana. Szczególnie dla Blackdoga, jego syna Raffy’ego i reszty załogi, którym nie wiedzie się najlepiej. Los jednak stawia przed nimi okazję do zarobku, kiedy na złupionym okręcie znajdują kilka wysoko urodzonych dam. Perspektywa sprzedaży kobiet na targu niewolników pozwala liczyć na szybki zarobek, a na horyzoncie majaczy zdradzona przez porwane arystokratki tajemnica cennego diamentu z Kasharu.

Jean Defaux na skromnej przestrzeni 56 stron wprowadza całkiem sporą grupę postaci, których przygody przyjdzie nam śledzić w sześciotomowej Barakudzie. Przygoda to zresztą słowo klucz dla tej historii, ponieważ nie brak tu charakternych bohaterów rwących się do czynu – pojedynków na rapiery, poszukiwań skarbu czy uwolnienia arystokratek. Nie wystarczyło miejsca na rozwinięcie wszystkich wątków, lecz tempo wydarzeń rekompensuje niedostatki. Można jedynie ponarzekać na fakt, że większość akcji dzieje się na lądzie albo czasem dialogi są zbyt przeładowane informacjami, ale to już konsekwencje objętości Niewolników.

Cała recenzja na Wypowiemsie.pl:
http://wypowiemsie.pl/recenzja-barakuda-1-niewolnicy/

Pirackie klimaty, rozboje, abordaże, bitwy morskie i ukryte skarby? Te hasła wystarczają, żebym zainteresował się książką, filmem czy komiksem. Na szczęście w przypadku Barakudy na samych hasłach się nie kończy.

Kiedy na morzu posucha (statków ze złotem),to każda zdobycz jest mile widziana. Szczególnie dla Blackdoga, jego syna Raffy’ego i reszty załogi, którym nie wiedzie...

Kolejna seria, która trafia na listę czytelniczą, ale nie spodziewam się cudów, ponieważ tom pierwszy wskazuje, że będzie to nieco prostacka (zbyt oczywista) opowiastka o piratach żądnych zemsty i bogactwa. Fabuła mało absorbująca, powierzchowna i pisana na skróty, bez głębszych postaci (jacyś tacy do przewidzenia z charakteru). Kiczowata estetyka - kolory psują atmosferę, mam wrażenie, jakbym oglądał hiszpańskie kino z czasów, gdy uwielbiali ramotę oraz tanie historie z erotyką mimochodem. Bez entuzjazmu, ale dam szansę. Jak mi się nie spodoba - skończę na części drugiej, bo szkoda mi czasu na ,,produkcyjniaki''

Kolejna seria, która trafia na listę czytelniczą, ale nie spodziewam się cudów, ponieważ tom pierwszy wskazuje, że będzie to nieco prostacka (zbyt oczywista) opowiastka o piratach żądnych zemsty i bogactwa. Fabuła mało absorbująca, powierzchowna i pisana na skróty, bez głębszych postaci (jacyś tacy do przewidzenia z charakteru). Kiczowata estetyka - kolory psują atmosferę,...

Jean Dufaux to artysta znany i uznany, mogący poszczycić się długą listą komiksów, które powstały do jego scenariuszy. Nawet w naszym kraju jest reprezentowany przez sporą ilość dzieł, wystarczy wymienić choćby: Skargę Utraconych Ziem, Krucjatę, Konkwistadora czy Murenę. Niedawno, za sprawą oficyny Taurus Media, do powyższego zbioru doszedł pierwszy tom z serii Barakuda. Wspomniany komiks należy do nurtu opowieści przygodowych, które toczy się w scenerii mórz i oceanów, portów i pirackich okrętów.

Akcja albumu, noszącego tytuł Niewolnicy, rozgrywa się na Karaibach. Pierwsze plansze przedstawiają scenę krwawego abordażu. Tuż przed wejściem na pokład hiszpańskiego okrętu kapitan Blackdog tak mówi to swoich podwładnych: „Żadnych jeńców! Za wyjątkiem kobiet, jeśli tam jakieś są”. Okrutni piraci w pień wycinają całą załogę. Z życiem uchodzi jedynie pan de la Loya, który wygrał pojedynek z młodym synem dowódcy. Z pogromu ocalała jeszcze czwórka innych podróżnych: doña Emilie Sanchez del Scuebo, jej spowiednik oraz dwie młode dziewczyny (jedna z nich to chłopiec przebrany w damskie ciuszki).

(...) Charakter komiksu jest bardzo naturalistyczny. Piraci odarci zostali z całej romantycznej otoczki. Belgijski twórca ukazuje ich bestialstwo, krwiożerczość i wiarołomstwo. Nie ma mowy o żadnym kodeksie honorowym, po trupach do celu, bo liczy się tylko możliwość wzbogacenia (tj. odnalezienie skarbu). Bieżący album przedstawia głównych bohaterów dramatu, nakreśla relacje panujące między nimi. Po pierwszych scenach, gdy czytelnik załapie istotę i przekaz komiksu, można snuć trafne przypuszczenia w jakim kierunku potoczy się akcja.

(...) Mimo wszystko nie skreślałbym cyklu, gdyż przed nami pięć kolejnych odsłon, w których wiele się może jeszcze wydarzyć. Dufaux zawiązał kilka ciekawych wątków, które mogą pchnąć całość w mniej przewidywalnym kierunku...

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/05/04/barakuda-1-niewolnicy/

Jean Dufaux to artysta znany i uznany, mogący poszczycić się długą listą komiksów, które powstały do jego scenariuszy. Nawet w naszym kraju jest reprezentowany przez sporą ilość dzieł, wystarczy wymienić choćby: Skargę Utraconych Ziem, Krucjatę, Konkwistadora czy Murenę. Niedawno, za sprawą oficyny Taurus Media, do powyższego zbioru doszedł pierwszy tom z serii Barakuda....

Kolejna seria komiksowa od Jeana Dufaux. Twórca jest ta bardzo płodny, ale niczym szczególnym się też nie wyróżnił. Niemniej sięgnąłem po niniejsza pozycję i jestem zadowolony. Fabuła zdaje się mięć zakreślony kierunek nawet ciekawych bohaterów oraz rewelacyjną oprawę graficzną. Czekam na kolejne tomy. Ahoj przygodo.

Kolejna seria komiksowa od Jeana Dufaux. Twórca jest ta bardzo płodny, ale niczym szczególnym się też nie wyróżnił. Niemniej sięgnąłem po niniejsza pozycję i jestem zadowolony. Fabuła zdaje się mięć zakreślony kierunek nawet ciekawych bohaterów oraz rewelacyjną oprawę graficzną. Czekam na kolejne tomy. Ahoj przygodo.

Fajny, przygodowy komiks o piratach. W pierwszym tomie mamy ciekawe zawiazanie akcji, poznajemy bohateów opowieści, i zobzczymy co bedzie dalej. Komiks jest fajnie narysowany, a scnariusz intryguje. Ciekawa pozycja dla fanów opowieścei o piratach.

Fajny, przygodowy komiks o piratach. W pierwszym tomie mamy ciekawe zawiazanie akcji, poznajemy bohateów opowieści, i zobzczymy co bedzie dalej. Komiks jest fajnie narysowany, a scnariusz intryguje. Ciekawa pozycja dla fanów opowieścei o piratach.

Jeden z dobrych albumów rozpoczynający ciekawy cykl o barwnych piratach i nie tylko .

Jeden z dobrych albumów rozpoczynający ciekawy cykl o barwnych piratach i nie tylko .