Recenzję książki "W to mi graj. Bajki muzyczne" Justyny Bednarek wydawnictwa Poradnia K
zacznę nietypowo - aż od czterech cytatów:


1. Tak to już jest z muzyką - żeby jej słuchać, żeby ją grać, śpiewać i układać, trzeba mieć przede wszystkim - co?
Słuch, powie ktoś z was. Tak, to prawda. Dobry głos - to też, oczywiście. Ale niczego nie wskóramy bez serca.
Serce w muzyce jest tak samo ważne jak ucho, jeśli nie ważniejsze. I dlatego najwięcej jest piosenek o miłości.

2. Najważniejsze jest jednak to, że każdy z nas może w muzyce znaleźć coś, co mu się podoba najbardziej.

3. Zagramy razem "Marsz turecki" Wolfganga Amadeusza Mozarta*.
(...)
Raz, dwa, trzy, dwa - hop! W pokoju rozległo się pięć pierwszych dźwięków utworu. Brzmiało to wszystko tak,
jakby krasnoludek w stroju janczara, czyli tureckiego żołnierza, zaczął skakać po schodkach klawiatury:
trzy stopnie do dołu, potem - jeden do góry i - hop! - przeskok o kolejny schodek, znów w górę.
Dźwięk zatrzymał się na moment. Dawno nikt nie używał tego pianina, więc biedak odrobinę się zmęczył, zasapał
i musiał zaczerpnąć oddechu. W tym czasie drugi turecki janczar zaczął swoją wędrówkę po klawiaturze: trzy schodki
w dół, jeden w górę i, przeskakując klawisz, wylądował wyżej, niż zaczął. Pierwszy krasnoludek postanowił więc pokazać, że potrafi skoczyć jeszcze wyżej. Mimo zmęczenia zaczął wspinaczkę po klawiaturze. Zanim jednak dotarł do ostatniego hop! - rozgniewany drugi janczar rzucił się za nim w pogoń: nie czekając na koniec melodii, przeskoczył kolegę i wylądował nad nim.

4. (...) ogłoszenie:
Wróżka: Przepowiadanie przyszłości kulą, z kart i fusów z kawy, zdejmowanie klątw i uroków, porady życiowe, miłosne
i finansowe, ekspresowe odchudzanie i starożytna pomoc rybami. Adres: ul. Czarnego kota 13, pukać trzy razy
w niemalowane drewno. I wycierać nogi.


Pierwszy i drugi cytat próbują uchwycić sedno (a może serce? ;-) muzyki,
trzeci ukazuje mistrzostwo autorki w... opisywaniu muzyki,
a czwarty mruga do Was okiem i każe się śmiać** ;-)
Każdy z nich pokazuje inny smaczek książki "W to mi graj...".

Ale to nie wszystkie smaczki, nie wszystkie ;-)
Są tu jeszcze mi.in arcyciekawe notki o kompozytorach.

Wiedzieliście na przykład, że Antonio Vivaldi był księdzem, a wiele jego kompozycji odkryto, gdy zaczęto się
interesować twórczością... Jana Sebastiana Bacha?
Wiedzieliście, że Maurice Ravel skomponował nie tylko swoje słynne "Bolero", ale także m.in. utwór fortepianowy
na pięć rąk - trzy prawe i dwie lewe, dla dwóch i pół pianisty?
A wiedzieliście....

Oj, nie będę przecież streszczać wszystkich notek o wielkich kompozytorach, zwłaszcza, że nie one są w tej książce
najważniejsze. Nie te notki, ale sami kompozytorzy owszem, chociaż najważniejsza jest i tak muzyka, no i dzieci!
Dzieci o wyczulonych uszach (właściwie jednym uchu),dzieci o wielkim poczuciu rytmu, dzieci o muzycznych
pragnieniach. Wszystkie one w którymś momencie książki spotykają się w nowo otwartej, trochę nietypowej
szkole muzycznej.
Uwaga: dyrektorkę tej szkoły (dla dzieci) wybrało dziecko (genialny pomysł!!! :-)



Jeśli sięgniecie po tę książkę, to podczas lektury włączcie utwory, o których tak pięknie napisała Bednarek.
Wszystkie są tu: wtomigraj.poradniak*.

Na okładce książki widać ucho ludzkie jako skrzydło nietoperza - to jeden z absurdalnych pomysłów
Bednarek*** i motyw z pierwszej bajki.
A, zapomniałam powiedzieć, że książka jest podzielona nie na rozdziały, ale na bajki właśnie :-)

Okładkę i wszystkie ilustracje wewnątrz namalował Józef Wilkoń.
Bardzo m się podoba ich wyraźne, "soczyste" tło.
Nie wszystkie rysunki / malunki do mnie przemawiają, ale trudno im odmówić charakteru.
Na pewno intrygują, przykuwają wzrok i dopełniają muzyczne opowieści.


* Linki z muzyką zebrane przez wydawnictwo.
Proponuję do następnego wydania książki dołączyć płytę! :-)

** Ja się śmiałam i córka też ;-)

*** Lubię takie absurdy :-)


https://bajdocja.blogspot.com/2017/03/w-to-mi-graj.html

Recenzję książki "W to mi graj. Bajki muzyczne" Justyny Bednarek wydawnictwa Poradnia K
zacznę nietypowo - aż od czterech cytatów:


1. Tak to już jest z muzyką - żeby jej słuchać, żeby ją grać, śpiewać i układać, trzeba mieć przede wszystkim - co?
Słuch, powie ktoś z was. Tak, to prawda. Dobry głos - to też, oczywiście. Ale niczego nie wskóramy bez serca.
Serce w muzyce...

" W to mi graj. Bajki muzyczne" Justyny Bednarek to książka zaskoczenie, miłe zaskoczenie. Bardzo spodobał mi się sam pomysł, aby inspiracją do opowieści w niej zamieszczonych stały się najsłynniejsze kompozycje muzyki klasycznej - Chopina, Ravela, Mozarta, Bacha i innych. Każda opowieść kończy się przedstawieniem sylwetki danego mistrza muzyki poważnej. Nie tylko pomysł był niezwykle oryginalny, wykonanie również. Te bajki muzyczne pełne są czarów, zagadkowości i baśniowości. Przykuwają uwagę najmłodszych czytelników swoją tajemniczością i nieoczywistością. Są ciekawe i niejednoznaczne. Pełne przygód i dobrego humoru. Napisane lekko i z dużym wyczuciem. Poruszają wyobraźnie naszych dzieci. Wszystko to ozdobione pięknymi i równie intrygującymi oraz tajemniczymi ilustracjami. Już nie mogę się doczekać aż moja A. troszeczkę podrośnie i bardziej świadomie będziemy mogły czytać owe bajki muzyczne, a później wsłuchiwać się w piękne nuty muzyki klasycznej. Chwilowo moja córa uwielbia tylko Mozarta i to w małych dawkach ;-) ale mam nadzieję, że za jakiś czas to się zmieni. Bardzo chciałabym, aby poznała wszystkie rodzaje muzyki. Ta książka pozwala oswoić temat muzyki klasycznej u małych dzieci. Sprawia, że staje się ona atrakcyjna i inspirująca. To świetny pomysł na zapoznanie przedszkolaków i uczniaków ;-) z pięknym światem muzyki poważnej. "Justyna Bednarek zabiera nas w podróż do zaczarowanego świata dźwięków." Polecam :-)

mufloenks.blogspot.com

" W to mi graj. Bajki muzyczne" Justyny Bednarek to książka zaskoczenie, miłe zaskoczenie. Bardzo spodobał mi się sam pomysł, aby inspiracją do opowieści w niej zamieszczonych stały się najsłynniejsze kompozycje muzyki klasycznej - Chopina, Ravela, Mozarta, Bacha i innych. Każda opowieść kończy się przedstawieniem sylwetki danego mistrza muzyki poważnej. Nie tylko pomysł...

Bardzo przyjemna pozycja, aby wprowadzić dziecko bezboleśnie w świat muzyki klasycznej :P

Bardzo przyjemna pozycja, aby wprowadzić dziecko bezboleśnie w świat muzyki klasycznej :P

Książka mi się podobała. Każda historia jest o czym innym, ale są ze sobą związane. książka jest z humorem i przesłaniem.
Książka jest naprawdę fajna.
Serdecznie POLECAM!

Książka mi się podobała. Każda historia jest o czym innym, ale są ze sobą związane. książka jest z humorem i przesłaniem.
Książka jest naprawdę fajna.
Serdecznie POLECAM!