Ile razy już pojawiał się autor/autorka, którzy twierdzili, że znaleźli lekarstwo na wszelkie bolączki człowieka - a to trzeba jeść zgodnie z grupą krwi, a to wstawać prawą nogą, ćwiczyć jogę oczu albo łykać końskie dawki witaminy C. Ten tytuł wrzuciłam do powyższej kategorii poradników, które o kant niewymownej można roztrzaść. Do czasu aż rozmawiałam ze specjalistą od chronobiologii, który potwierdził, że "Potęga kiedy" jest dobrze osadzona w badaniach naukowych i warta lektury.
Czego się więc dowiedziałam na temat biologicznych chronotypów, czyli preferowanych rytmów dobowych?
Michael Breus podzielił ludzi na cztery główne grupy: lwy (w innej nomenklaturze znane jako skowronki), wilki (sowy), niedźwiedzie (susły) oraz delfiny - tego jeszcze nie było. Każda z grup ma inne zapotrzebowanie na sen i inaczej funkcjonuje w różnych porach dnia. Do tego zestawił wyniki badań wielu ośrodków naukowych nad tym kiedy ludzie się objadają, kiedy tyją, kiedy mają największą ochotę na seks, ulegają pokusie zakupów i używek, kiedy mają największą wydolność organizmu, a kiedy najmniej cierpliwości, kiedy szef jest bardziej skłonny dać podwyżkę a kiedy sędzia wyda bardziej surowy wyrok.
Dowiedziałam się kiedy brać prysznic, a kiedy kąpiel, kiedy dojeżdżać do pracy tramwajem a kiedy samochodem, kiedy się zdrzemnąć, a kiedy dzwonić do rodziców, kiedy umówić się na randkę itd. itd.
Po pewnym czasie zaczęła mnie nużyć ta wymienianka bo nie jest możliwe dostosowanie swojego życia idealnie do swojego chronotypu, nie mówiąc już o tym, że żyjemy wśród innych ludzi o odmiennym rytmie dobowym. Skoro nie mogę ani wstawać wtedy gdy byłoby to optymalne, ani jeść obiadu o dobrej godzinie, ani w zasadzie robić żadnej rzecz wtedy kiedy byłoby to najlepsze dla mnie, to taka wiedza nie jest mi do niczego potrzebna. Wręcz powoduje frustrację.

Z praktycznych porad wyciągnęłam z lektury tę o wprowadzeniu "godziny bez prądu" przed snem, kiedy mam się zająć zajęciami niewymagającymi patrzenia w ekrany - czytaniem (ale książek drukowanych albo na czytnikach bez podświetlenia), higieną, ćwiczeniami typu joga.
Drugą radą w miarę sensowną jest wstawanie w weekendy niewiele później niż w tygodniu - nie jest mi ta myśl miła, ale widzę sens w trzymaniu się stałych pór, zwłaszcza jeśli ktoś ma problemy ze spaniem.

Podsumowując - dużo wiedzy w książce ale pożytku mało.

Ile razy już pojawiał się autor/autorka, którzy twierdzili, że znaleźli lekarstwo na wszelkie bolączki człowieka - a to trzeba jeść zgodnie z grupą krwi, a to wstawać prawą nogą, ćwiczyć jogę oczu albo łykać końskie dawki witaminy C. Ten tytuł wrzuciłam do powyższej kategorii poradników, które o kant niewymownej można roztrzaść. Do czasu aż rozmawiałam ze specjalistą od...